Исландские сказки

Klerkur atyrðir nú ekki drenginn (священник не стал бранить: «не бранит» парня; atyrða – ругать; укорять), en fer frá honum (а отходит от него), kemur aftur (и возвращается) og hefur með sér kylfu eina ekki alllitla (с одной довольно большой дубинкой; kylfa – дубинка; палка; клюшка; alllítill – довольно маленький; all– – довольно) sem hann fær drengnum (которую вручает парню). Hann getur ekkert (он не говорит ничего) um til hvers hún eigi að brúkast (о том, как ей надо пользоваться; brúka – пользоваться) eða hvað hún vinni (или какой в ней толк: «как она работает»), en til þess hún gjöri það (но чтобы она сделала то) sem henni sé ætlað (что от неё требуется; ætla e-m e-ð – предъявлять к кому-л. какие-л. требования) þá eigi að segja (тогда нужно сказать): „Upp, upp (вверх, вверх), kylfa (дубинка), upp, upp (вверх, вверх), þegar þú mátt (как только сможешь; þegar – сразу; тотчас; уже; когда; mega – мочь).“

Klerkur atyrðir nú ekki drenginn, en fer frá honum, kemur aftur og hefur með sér kylfu eina ekki alllitla sem hann fær drengnum. Hann getur ekkert um til hvers hún eigi að brúkast eða hvað hún vinni, en til þess hún gjöri það sem henni sé ætlað þá eigi að segja: „Upp, upp, kylfa, upp, upp, þegar þú mátt.“

Prestur tekur drengnum engan vara fyrir að koma í konungsborg (пастор /на этот раз/ не увещевает паренька не заходить в королевский замок), en biður dreng vel að lifa (а желает ему удачи: «жить хорошо») og lætur hann fara á stað (и отправляет его восвояси). Drengur er nú allkátur (мальчик очень обрадовался: «теперь весь довольный»), heldur leiðar sinnar beint í borgina (держит путь прямиком в замок) og hugsar (полагая) að nú skuli hann finna kóngsdóttur (что теперь-то навестит он принцессу) fyrst honum hafi ekki verið tekinn vari fyrir að koma í þá skrautlegu borg (раз уж его не предупредили не заходить в этот великолепный замок; fyrst – поскольку; skrautlegur – прекрасный; красочный; skraut – украшение).

Prestur tekur drengnum engan vara fyrir að koma í konungsborg, en biður dreng vel að lifa og lætur hann fara á stað. Drengur er nú allkátur, heldur leiðar sinnar beint í borgina og hugsar að nú skuli hann finna kóngsdóttur fyrst honum hafi ekki verið tekinn vari fyrir að koma í þá skrautlegu borg.