Исландские сказки

Að litlum tíma liðnum fer hellirinn að skjálfa (тут: «короткое время спустя» затряслась пещера; skjálfa – дрожать; трястись), og kemur tröllskessa mikil í hellinn (и входит огромная великанша-людоедка в пещеру; tröllskessa – великанша; tröll – тролль; skessa – людоедка). Hún mælti (она сказала): „Þú ert þá komin hér (значит, пришла ты сюда), Sigríður karlsdóttir (Сигрид, старикова дочь; karlsdóttir – дочь старика; karl – мужик; dóttir – дочь), þú skalt ekki lifa lengi (не долго тебе жить осталось: «ты не будешь жить долго»), þú hefur stolið frá mér (ты у меня своровала).“

Að litlum tíma liðnum fer hellirinn að skjálfa, og kemur tröllskessa mikil í hellinn. Hún mælti: „Þú ert þá komin hér, Sigríður karlsdóttir, þú skalt ekki lifa lengi, þú hefur stolið frá mér.“

Skessan tekur hana þá (великанша взяла её), snýr úr hálsliðnum (свернула ей шею; snúa – выворачивать; hálsliður – шейный позвонок; háls – шея; liður – позвонок) og hendir búknum í gjótu í hellinum (и выбросила тело в яму в пещере; henda – бросать; gjóta – яма).

Skessan tekur hana þá, snýr úr hálsliðnum og hendir búknum í gjótu í hellinum.

Víkur nú sögunni heim í garðshorn (переносится сказка опять в дом /старика со старухой/; víkja – передвигать). Karl og kerlingu fer að lengja eftir Sigríði (старик со старухой затосковали по Сигрид; fara – начинать; lengja eftir e-m – тосковать по кому-л.) og ætla hún muni nú dauð (и решили, что она уже, наверно, умерла). Þau ráða þá af að senda Signýju að leita að Búkollu (решили они тогда отправить Сигни искать Букотлу), og fer hún af stað (вот и отправилась она). Verða nú forlög hennar eins og Sigríðar að öllu leyti (её постигла та же участь, что и Сигрид; forlög – судьба; að öllu leyti – по всем статьям; leyti – часть; аспект), og seinast drepur skessan hana í hellinum (и в конце концов убила её великанша в пещере; seinn – поздний).

Víkur nú sögunni heim í garðshorn. Karl og kerlingu fer að lengja eftir Sigríði og ætla hún muni nú dauð. Þau ráða þá af að senda Signýju að leita að Búkollu, og fer hún af stað. Verða nú forlög hennar eins og Sigríðar að öllu leyti, og seinast drepur skessan hana í hellinum.

Nú biður Helga karl og kerlingu að lofa sér að leita að Búkollu (тогда попросила Хельга старика со старухой отпустить её искать Букотлу). En þau halda það verði til lítils (но они подумали, что это без толку: «становится к малому»; verða til lítils – быть бесполезным), þegar hinar góðu gulldætur sínar hafi ekki getað fundið hana (раз уж их золотые доченьки не смогли найти её; gulldóttir – золотая дочь; gull – золото; dóttir – дочь) og séu nú líklegast dauðar (и теперь, наверно, мертвы; líklegast – скорее всего).

Nú biður Helga karl og kerlingu að lofa sér að leita að Búkollu. En þau halda það verði til lítils, þegar hinar góðu gulldætur sínar hafi ekki getað fundið hana og séu nú líklegast dauðar.