Hún gengur lengi, þar til hún kemur á einn hól; þar borðar hún og mælti: „Baulaðu, kýrin Búkolla, ef ég á að finna þig.“
En ekki baular kýrin.
Nú gengur hún á annan hól
(идёт она к другому холму), borðar þar og mælti (поела там и говорит): „Baulaðu, kýrin Búkolla (помычи, корова Букотла), ef ég á að finna þig (найду ли я тебя).“En ekki baular hún að heldur
(но и тут она не мычит;Nú gengur hún á annan hól, borðar þar og mælti: „Baulaðu, kýrin Búkolla, ef ég á að finna þig.“
En ekki baular hún að heldur.
Hún gengur á þriðja hólinn
(идёт она у третьему холму), borðar þar og mælti síðan (покушала там и говорит): „Baulaðu, kýrin Búkolla (помычи, корова Букотла), ef ég á að finna þig (найду ли я тебя).“Hún gengur á þriðja hólinn, borðar þar og mælti síðan: „Baulaðu, kýrin Búkolla, ef ég á að finna þig.“
Þá baular kýrin langt frá uppi í fjalli
(тогда замычала корова с высоты далёкой горы;Þá baular kýrin langt frá uppi í fjalli. Sigríður gengur upp í fjallið, þar til hún kemur að hellisdyrum. Hún gengur í hellinn. Þar sér hún, að eldur logar á skíðum, kjötpottur er yfir eldi og kökur á glóðum. Þar er og Búkolla og stendur við töðustall og er bundin með járnhlekkjum.
Sigríður tekur köku af eldi
(Сигрид сняла хлеб с огня) og kjötbita úr pottinum (и /достала/ кусок мяса из горшка;Sigríður tekur köku af eldi og kjötbita úr pottinum og snæðir. Hún ætlar að leysa Búkollu, en getur ekki, og sest hún þá undir kverk hennar og klórar henni.