Исландские сказки

Þá bar ekkert til tíðinda fyrri en kóngur hélt veislu öllum sínum vinum og vildarmönnum. Brjám bað móður sína að lofa sér heim að vita hvað fram færi í veislunni.

Þegar allir voru setstir (когда все уселись = уже сидели) gekk Brjám út í smiðju (вышел Брьяум в мастерскую; smiðja – мастерская; кузница) og fór að smíða spýtur (и принялся доски тесать: «обрабатывать древесину»). Þeir sem komu (те, кто там был: «пришёл») spurðu hvað hann ætlaði að gjöra með þær (спросили, что он собирается с ними делать).

Hann sagði (он сказал): „Hefna pápa (отомстить за папу; hefna – мстить; hefnd – месть; pápi – папа), ekki hefna pápa (не мстить за папу).“

Þeir sögðu (они сказали): „Þú ert ekki óþesslegur (на тебя это непохоже: «ты не такой»; óþesslegur – не такой; þesslegur – такой).“ So fóru þeir í burt (и вот ушли они).

Þegar allir voru setstir gekk Brjám út í smiðju og fór að smíða spýtur. Þeir sem komu spurðu hvað hann ætlaði að gjöra með þær.

Hann sagði: „Hefna pápa, ekki hefna pápa.“

Þeir sögðu: „Þú ert ekki óþesslegur.“ So fóru þeir í burt.

Hann stálsetti spýtur sínar allar í oddinn (он сделал железные наконечники на всех своих штырях; stálsetja – обшивать сталью; stál – сталь; oddur – остриё) og læddist so inn í höllina (пробрался во дворец; læða – пробираться) og negldi niður fötin allra þeirra (и прибил под ногами всех тех; negla – прибивать гвоздями; nagli – гвоздь) sem við borðin sátu (кто за столами сидел) og fór so í burt (а потом ушёл); en þegar þeir ötluðu að standa upp um kvöldið (а когда вечером они собрались встать), þá voru allir fastir (поняли, что приделаны к полу намертво: «были все неподвижны»; fastur – прочный) og kenndi hvör um öðrum (и стали друг друга винить), þangað til hvör drap annan (пока не переубивали друг друга) so ekki varð móður manns barn eftir (так что не осталось у /их/ матерей ни мужей, ни детей; verða – оставаться).

Hann stálsetti spýtur sínar allar í oddinn og læddist so inn í höllina og negldi niður fötin allra þeirra sem við borðin sátu og fór so í burt; en þegar þeir ötluðu að standa upp um kvöldið, þá voru allir fastir og kenndi hvör um öðrum, þangað til hvör drap annan so ekki varð móður manns barn eftir.

Þegar drottningin heyrði það (когда королева это услышала) harmaði hún (оплакала она; harma – скорбеть) og lét grafa þá dauðu (и приказала похоронить мёртвых; grafa – хоронить).

Þegar drottningin heyrði það harmaði hún og lét grafa þá dauðu.