Исландские сказки

“Nú er rétt frá sagt (вот теперь верно рассказано),“ mælti Gorvömb (сказала Горвёмб), „og þykir þér ekki konungur (и не кажется ли тебе, король) að þessi maður sé búinn að lifa nógu lengi (что этот человек уже достаточно пожил)?“ „Jú (ещё как),“ sagði konungur (сказал король) og grét (и зарыдал; gráta – плакать).

„Nú er rétt frá sagt,“ mælti Gorvömb, „og þykir þér ekki konungur að þessi maður sé búinn að lifa nógu lengi?“ „Jú,“ sagði konungur og grét.

Þá dró Gorvömb hellu undan járnstólnum (тогда вытащила Горвёмб каменную плиту из-под железного стула; draga – тащить; hella – плоский камень; каменная плита; льдина); var þar undir sjóðandi bikketill (был там внизу котёл с кипящей смолой; sjóða – кипеть; bikketill – котёл со смолой; bik – смола; ketill – чайник; котёл) og féll þar vetrarsetumaðurinn niður í (и рухнул зимний постоялец вниз) og endaði þar líf sitt (и там из него и дух вон: «закончилась жизнь его»).

Þá dró Gorvömb hellu undan járnstólnum; var þar undir sjóðandi bikketill og féll þar vetrarsetumaðurinn niður í og endaði þar líf sitt.

“Hvað viltu nú borga mér, konungur (чем бы ты мне отплатил, король; borga – платить),“ mælti Gorvömb (сказала Горвёмб), „ef ég gæti komið með drottningu þína og börnin ykkar öll (если б я смогла вернуть твою королеву и всех твоих детей)?“ „Þá mundi ég vilja gjöra fyrir þig allt (тогда я бы сделал для тебя всё) hvað ég gæti (что смог бы),“ sagði hann (сказал он).

„Hvað viltu nú borga mér, konungur,“ mælti Gorvömb, „ef ég gæti komið með drottningu þína og börnin ykkar öll?“ „Þá mundi ég vilja gjöra fyrir þig allt hvað ég gæti,“ sagði hann.

Gorvömb sækir þá drottningu (Горвёмб тогда привела королеву; sækja – приводить) og verður þar sá fagnaðarfundur (и произошла там такая радостная встреча; fagnaðarfundur – радостное свидание; fagnaður – веселье; fagna – радоваться; fundur – находка; открытие; встреча) að þau föðmuðu hvort annað (что они обнялись; faðma – обняться) og grétu gleðitárum (и разрыдались от радости; gleðitár – слёзы радости; gleði – радость; tár – слеза). Síðan sækir Gorvömb börnin þrjú (потом привела Горвёмб троих детей) og eykst þá enn meir gleði þeirra (и стала их радость ещё больше; aukast – возрастать).

Gorvömb sækir þá drottningu og verður þar sá fagnaðarfundur að þau föðmuðu hvort annað og grétu gleðitárum. Síðan sækir Gorvömb börnin þrjú og eykst þá enn meir gleði þeirra.

“Þess bið ég þig nú, konungur (этого я теперь у тебя прошу, король),“ mælti Gorvömb (сказала Горвёмб), „að þú giftir mig Herrauði bróður þínum (чтобы ты выдал меня замуж за Хэрройда, брата твоего).“ „Það er þyngri þrautin (это более сложная задача),“ mælti konungur (сказал король), „en þó skal ég leggja mitt besta til (но я всё же постараюсь; leggja e-rs besta til – прилагать все усилия; стараться изо всех сил; bestur – лучший).“

„Þess bið ég þig nú, konungur,“ mælti Gorvömb, „að þú giftir mig Herrauði bróður þínum.“ „Það er þyngri þrautin,“ mælti konungur, „en þó skal ég leggja mitt besta til.“