Исландские сказки

Um morguninn vaknar Herrauður (поутру просыпается Хэрройд) og sér fyrir ofan sig fagra mær (и видит перед: «над» собой прекрасную девицу), en hamurinn af henni er fyrir framan rúmið (а кожа её у кровати /лежит/; fyrir framan e-ð – перед чем-л.). Herrauður brennir haminn (Хэрройд сжигает кожу) og er nú hinn glaðasti (и очень обрадовался: «теперь он самый радостный»). Var mær þessi kóngsdóttir í álögum (оказалась эта девица заколдованной принцессой; álag – колдовство) og hafði stjúpa hennar lagt á hana (и заколдовала её мачеха; stjúpa – мачеха; leggja e-ð á e-n – заколдовать кого-л.). Eftir þetta fer Herrauður og drottning hans heim í ríki sitt (тогда отправляется Хэрройд и его королева = со своей королевой /домой/ в своё королевство) og sátu síðan báðir konungar að ríkjum alla ævi eftir þetta (и стали: «сели» оба короля править своими землями до самой смерти: «всю жизнь») og fór vel ríkisstjórn þeirra (и было их правление успешным). Endar svo saga þessi (так заканчивается эта сага = тут и сказке конец).

Um morguninn vaknar Herrauður og sér fyrir ofan sig fagra mær, en hamurinn af henni er fyrir framan rúmið. Herrauður brennir haminn og er nú hinn glaðasti. Var mær þessi kóngsdóttir í álögum og hafði stjúpa hennar lagt á hana. Eftir þetta fer Herrauður og drottning hans heim í ríki sitt og sátu síðan báðir konungar að ríkjum alla ævi eftir þetta og fór vel ríkisstjórn þeirra. Endar svo saga þessi.

Grautardalls saga (Сказка про горшочек каши)

[5]

Það var einu sinni karl og kerling í koti sínu (жили-были старик со старухой в своей хижине). Þau voru bláfátæk (они были нищие; bláfátækur – нищий; blá– – крайне; полностью; тончайший; крайний; fátækur – неимущий; fár – мало) og höfðu ekkert sér til lífsbjargar (и не было у них никаких средств к существованию; lífsbjörg – спасение жизни; поддержание жизни; средства существования; líf – жизнь; björg – помощь; спасение; провизия) nema þau áttu dall einn (кроме одного горшка) sem aldrei þraut grautur í (в котором никогда не кончалась каша; þrjóta – заканчиваться; расходоваться).

Það var einu sinni karl og kerling í koti sínu. Þau voru bláfátæk og höfðu ekkert sér til lífsbjargar nema þau áttu dall einn sem aldrei þraut grautur í.