Кии биирдэ олорор

– Тиэтэй. Кн-дьыл кппэт. Умнума: йн киээ кэлиэм. Уонна ыалдьыбыта буолан кубулунума. Кырдьык ыарыйдаххына дааны сорудах эйигиттэн ууллубат. Сорудахтары толортоо, ол кэнниттэн – бааалыста. Сирэйгин-хараххын крн. Киилии бодолон. Сорудаы толорботоххуна биитэр ол-бу буолан куйбанаатаххына, бэйэиттэн бэйэ хоргутаар. Эн дааны, бииги дааны биир тнэн тииллэ сылдьабыт. Ону йд. Сэрэтэбин! йэ диэри.

Соболев ыалдьыта барбытын кэнниттэн бтн чаас кэриэ оронугар хамнаабакка олордо. Тбт ыбыс-ыарахан, куп-куугунас, санаата туохха дааны чопчу инибэт, иирбит т кэриэтэ биир кэм ытыллаас. Лаампата, кыраыына бтэн, тордоунан буруолаан симиринээн барбытыгар дьэ йднн саба рдэ уонна хараа суох киилии балааскайдаан тиийэн, муннукка ыскаап кэтэин харбыалаан бытыылканы булан айаар танары тутта. Тыыннаах испиир уотунан салаан бэлэигэр кутулунна. Хаста да ыйырбахтаат, тыынын ыла сатаан, истиэнээ тбтн анньан турда. Оронугар кэлэн таастыын сытта. Тбт арыый дьэкэрбиккэ дылы буолла.

“Бэйи эрэ, ити аата хайдах хайдаый? – диэн, арыый ону-маны ыйдаардар кыахтанан санаан барда. – “йн”. йн ол мин кинилэр крдллэрин хантан булуохпунуй? Булбатым чахчы. Оттон оччоо? “Бэйэиттэн бэйэ хоргутаар…” Кырдьык, ити тугу да кэрэйбэт дьон. Кыылларга атыыламмыт диэхтэрэ да бтэр. Ханнык эмэ аппаа хаарынан саба тарыйан кэбииэхтэрэ. Чэ, баар, тута суох гымматахтарына дааны син биир быыаммат. Ити Такыров дикарь кэтэбилгэ сылдьара чахчы. Сибээин билээрилэр тута иликтэр быыылаах. Аыйах хонугунан харайыахтара. Оччоуна миигин эмиэ ылыахтара. “Биир тнэн тииллэ сылдьабыт”, – диир. Кырдьык, оннук. Миигин хайаан да бэйэтин кытта соон барар баайы. ЧК-а саагыбарсык тбэстэ да, бириигэбэрэ биир – буулдьа. Туох диэн эппиэттэнэн ол буулдьаттан куотуоххунуй? Такыров сылдьыбатаа, Рейнгардт суругун, Пепеляев бирикээин истибэтэим, сорудаы ылбатаым диэн дуо? Ким итээйиэй ону? Мэлдьэспити иин билиннэриэхтэрэ. Билинэ охсон, тргэнник ытылларгар рлээх буолуо. Инники биир суол эрэ баар – л. Мччргэнэ суох л. Сарсын. Сарсын буолбатаына – йн. йн буолбатаына – с хонугунан. Быыанар сир суох. Муур уук. Оо, сор!.. Ол кэриэтин… Кырдьык дааны… Танарыахсыт диэн иэстэбилгэ тбээн биитэр ЧК-лар илиилэригэр киирэн муу-сору крн лх кэриэтин… Чыпчылан тгэнигэр… Чыыбыы тардабын уонна барыта бтэр… Бу уорбаланан эккирэтиллэр, иэстэбилтэн куттанар, хаайыллары кэтээр му барыта… Ткс! Бттн! Бттн!.. Куотуохха!.. Тргэнник!.. Бэйэ илиитинэн… Бэйэ дьлнэн…”

Соболев сыттыгын анныттан браунины сулбу тардан ылла. Салалас илиитинэн сомуогун туруорда. Тымныы ыстаалы итии чабырайыгар, чыбыраччы тэбэр чабырайыгар даайда. “Бырааай, Соболев! – диэн туора кииэхэ туулаан этэргэ дылы санаан аарда. – Волга кытылыттан бу чэ муус дойдуга кэлэн лр аналлаах эбит буоллаы… Бырааай, Эрастик…”

Хараын симнэ. Смйэтин чыыбыска чугаатта. Ол кэмэ Волга снньэ ллэн ааар хонноор, аарыма дууптар быыстарыгар кинилэр имениелэрин мезониннаах п-р дьиэтэ сайыы чаылхай кн клмгэр кылбаыйан хараар субу кстн кэллэ. Итиэннэ ити кылбаар дьиэ сибэккилээх тннгнэн ийэтин эээркэй саата субу унаарыйда: “Эра-ас-ти-и-к!..” Соболев соуйан “дьик” гынна. “…ас-ти-ик!.. Кинилэри бэйэлэрин… Кини-лэ-ри-и!..” Соболев тл туппут браунина орон улаатынан муостаа лаыгыраата.

Хараын аста. Сибэккилээх тннг кытта бииргэ эээркэй куолас стэн хаалла. Чох хара тн. Мууурбут тннк биллэр-биллибэттик туртайар. Муннукка кутуйах кумааыны хачыгыратар. Ооххо таракааннар сырдьыгынааллар. Соболев сымыаын быа ыстаата: “Бу тугуй, иирэн эрэбин дуу, тугуй? Кэбис… Точка…” Кини орон улаатынан илиитин уган харбыаласта. Ол харбыалаан иэн кулгааар эмиэ истэн кэллэ: “Кинилэ-ри-и бэйэлэри-ин…” “Хайдах? – илиитигэр тбэспит бачыыка сэмнэин туппутунан тохтуу тстэ. – Хайдах? Кимнээи “кинилэри бэйэлэрин”? Кимнээи? Ах даа, кинилэри… “Кинилэри бэйэлэрин…” Бэйи-бэйи… Ах чорт!.. Хайдах хайдаый? Арай кырдьык дааны?.. Мин тоо кинилэри харыстыыбын? Урууларым дуу, оолорум дуу? Кинилэр миигин харыстыыллар дуо? Харыстаамыналар. Сстэ харыстыахтара… “Бэйэиттэн бэйэ хоргутаар. Сэрэтэбин…” Тыын тыыа харбас… Буоллун!.. Оччоо мин уорбалааынтан быыана тэбин. Кинилэргэ кмлспт, кинилэргэ булан биэрбит киини ама тоо тыытыахтарай? Хата хайгыахтара. Сп! Быаарылынна. Азиат! Дикарь! Соболевынан оонньоомо! Соболев бэйэтин сс крдр! Иэстэиэхпит диэн сааммыт буола-буолалар! Ким урут кээйэрин крхпт! Хайдах итини эрдэ йдбтх бэйэбиний? Ур-раа! Оо, маамам барахсан! Мамочкам… Таара, арааа, баар быыылаах…”

Соболев хараа сырдаан, холкутук тыына тстэ. Браунинын булан сомуогун тэрэн остуолга бырахта. Чэпчэкитик ыстанан туран тас тааын уулла уонна, суоранын анныгар киирэн, тр утуйбатаыныы минньигэстик утуйан хаалла.