LA SORCISTO DE OZ

‘Trans la kolino dil Martelo-Kapi,’ lu respondis, ‘esas foresto splendid ed olda, e l’omna bestii ibe habitanta nomizis me lia rejo. Se me nur povus retroirar a ta foresto, me tre felice pasus mea vivo ibe.’

‘Mea triesma komando al Alizita Simii,’ dicis Glinda, ‘esos ke li portez tu a tua foresto. Pose, paruzinte la povo dil Ora Chapeleto, me donacos ol a la Rejo dil Simii, por ke lu e lua bando esez libera por sempre.’

La Terorigilo e la Stana Hakisto e la Leono nun avide dankis la Benigna Sorcerino por elua bonfacemeso, e Dorothy klamis,

‘Vu esas certe tam bona kam belega! Ma vu ne ja dicas, quale me retroiros a Kansas.’

‘Tua arjenta shui portos tu trans la dezerto,’ replikis Glinda. ‘Se tu savabis pri lia povo, tu povabus retroirar a tua Onklino Em ye l’unesma dio en qua tu venis a ca lando.’

‘Ma takaze me ne havabus mea marveloza cerebro!’ kriis la Terorigilo. ‘Me forsan pasabus mea tota vivo en la maizo-agro dil farmisto.’

‘E me ne havabus mea bela kordio,’ dicis la Stana Hakisto. ‘Me forsan stacabus rustizita en la foresto til le fino dil mondo.’

‘E me vivabus kom poltrono por sempre,’ deklaris la Leono, ‘e nula bestio en la foresto dicabus bona vorto a me.’

‘To omna es tote vera,’ dicis Dorothy, ‘e me joyas ke me esis utila a ca bon amiki. Ma nun ke singlu havas to quon lu maxime deziris, e singlu es anke felica per havar rejio por regnar, me opinionas, ke me deziras retroirar a Kansas.’

‘L’arjenta shui,’ dicis la Benigna Sorcerino, ‘havas marveloza povi. Ed un de la maxim remarkinda esas, ke oli povas portar tu ad irga loko en la mondo per tri pazi, e singla pazo facesas en un instanto. Tu bezonas nur kunfrapar la taloni trifoye ed imperar ke la shui portez tu adirgube tu deziras irar.’

‘Se lo es vera,’ joyoze dicis la puero, ‘me quik demandos ke li portez me a Kansas.’

El jetis sua brakii cirkum la kolo di la Leono e kisis lu e tenere frapetis lua granda kapo. Pose el kisis la Stana Hakisto, qua ploris per maniero tre danjeroz a sua junti. Ma el embracis la korpo mola e burizita dil Terorigilo vice kisar lua piktita vizajo, e trovis ke el ipsa ploris pro ta tristoza departo de sua amanta kamaradi.

Glinda la Benigna decensis elua rubina trono por adio-kisar la puerino, e Dorothy dankis el por elua omna benigneso montrita a sua amiki e su ipsa.

Dorothy nun solene prenis Toto aden sua brakii, e dicinte un final adio, el trifoye kunfrapetis la taloni di sua shui, dicante,

‘Portez me adheme ad Onklino Em!’

Instante el jiris tra la aero tante rapide, ke el vidis e sentis nur la vento siflanta en sua oreli.

L’Arjenta Shui facis nur tri pazi, e lore el haltis tante subite, ke el rulfalis plurfoye adsur la herbaro ante ke el saveskis, ube el esas.

Tandem, tamen, el sideskis e cirkumregardis.

‘Per lo Bona!’ el kriis.

Nam el sidas sur la larja savana di Kansas, ed avan el esas la nova farmo-domo quan Onklulo Henry konstruktabis pos ke la ciklono forportabis l’olda. Onklulo Henry melkas la bovini en la stablo-tereno, e Toto saltabis de elua brakii e kuras vers la stablo joyoze aboyante.

Dorothy staceskas e trovas, ke el portas nur kalzoni. Pro ke l’Arjenta Shui falabis de elua pedi dum la flugo tra la aero, ed esas perdita por sempre en la dezerto.

Chapitro 24

Itere heme

Onklino Em jus ekirabis la domo por aquizar la kauli, e regardante vidis, ke Dorothy kuras ad el.

‘Mea kara puero!’ el kriis embracante la puerino e kovranta elua vizajo per kisi; ‘deube en la mondo tu venas?’

‘Del Lando Oz,’ grave dicis Dorothy. ‘Ed anke hike es Toto. Ed, ho, Onklino Em! Me joyas itere esar heme!’

FINO

*

Co esas la fino di La Sorcisto de Oz, ed anke la fino di mea blogo e di mea laboro por Ido. Me lasos ol restar dum plura semani, e pose forigos ol.