Любовный повесть Холдора Вулкан "Летние вечера, освещенные луной" на узбекском языке (СИ)

Буни к╝риб Бибисувайдонинг ғазабдан тепа сочи тикка б╝лди: -Қаёққа?! Ахир дорвозалару эшиклар қулфланган, калитлар мендаку, галварс!Қани кетиб ҳам к╝рчи!Сен бола ҳали менинг совунимга кир ювмабсан!Айтганимни қилмасанг, ╝зимни ╝зим тимдалаб, ╝з баданимни ╝зим тишлаб, к╝картириб, мени художник Холб╝ри з╝рлади деб бақираман!Кейин ╝ша харип Исканақул Каркидонувучинг ╝зи сени судга бериб, қаматиб юборади!Қамоқда чирийсан!Қиз болага уйланармишлар!Мени з╝рлаганинг ҳақида эшитса, энди сенга саксонга кирган кампир ҳам тегмайди!Участковый милиционер Қоғозқоп Қорбобоев ҳам, между прочим, менинг ╝йнашим!Хозир шундо тилпон қилсам, у сени ит тутгандай тутиб кетади! -деди у, қаҳр билан к╝зларини чақчайтириб.

Аёлнинг гапларидан Холб╝рининг ҳам ғазаби қайнади.

-Эй, разил ғар хотин, нега мени сенлаяпсан?!Менга тухмат қилгани уялмайсанми?!Қандай ифлос аёлсан?!Эринг, "Қовункапа" ширкат х╝жалигининг раиси бечора Исканақул Каркидонов сенга ╝зига ишонгандай ишониб, вафодорим, севгилим деб ардоқлаб, бошига к╝тарсаю сен унга хиёнат қиласанми, туз еб туздонга туфлаган нонк╝р!Айнан сенга ╝хшаган иштонбоғи б╝ш ғар хотинлар дунёнинг турли чеккаларида танасини сотиб, халқимизни шарманда қилмоқда!Эй арзимас, ╝ткинчи айшу ишратнинг, муваққат маишатнинг қули, наҳотки ортингда оила, Ватан, Халқ турганини ╝йламасанг?!Сен мени қамоқ билан қ╝рқитма!╬зинг қамалиб кетмагин тағин!Э, уйингнинг ремонтигаям, ╝зингаям... -деди Холб╝ри, ётоқхонанинг қ╝лда т╝қилган қимматбаҳо ч╝ғдек гиламига "чақ!" эткизиб тупуриб.

Буни к╝риб, Бибисувайдо ╝зи вада қилганидай ╝зини ╝зи тимдалаб, тишлаб к╝картириб: -Войдод, мени Холб╝ри художник з╝рлаяти, ёрдам беринглар! - деб бор овозда бақира бошлади.Кейин уяли телефонини олиб, шоша пиша ╝йнаши участковый милиционер Қоғозқоп Қорбобоевга қ╝нғироқ қила бошлади.

Холб╝ри этюдник ёрдамида дераза ойналарини синдираркан, чаққонлик билан ховлига сакради.Кейин девор ошиб, жинк╝чалар б╝йлаб чопганича уйига кириб бораркан, унинг авзойини к╝риб, онаси Саидахон қ╝рқиб кетди.

-Ҳа, болам, сенга нима б╝лди? -деди у ҳавотир ичра.

-Ая, тезда бу уйдан кетинг.Биронта қариндошларникига беркининг -деди Холб╝ри.

-Тинчликми, болам, нега беркинаман? Биронтасини ╝лдириб нетиб қ╝йдингми? -деди Саидахон ая саросима ичра.

-Й╝қ, ая, менга биттаси тухмат уюштирмоқда.Ҳуллас, вақт зиқ, кейин тушунтираман.Илтимос, менинг айтганимни қилинг. Хозир бу ерга ╝ша иштонини бошига кийган муттахам аёл оломонни эргаштириб келиши мумкин -деди Холб╝ри.

-Э, худойимей, энди бунақа к╝ргуликлар ҳам бормиди! -деди изиллаб йиғлаб Саидахон ая.Кейин ╝ғлининг айтганини қилиб, ховли тамон қочди.

Холб╝ри девор ошиб, далага қараб югирди.У илонизи с╝қмоқдан чопиб бориб, қуриб қовжираб ётган ж╝хоризорга ╝зини урди.Холб╝ри иложи борича ж╝хорипоянинг ичкарироғига кириб кетиш мақсадида, шатир шутир қилиб, юз -қ╝ллари маккаж╝хориларнинг қиличдай ╝ткир баргларида тилиниб, югираверди.Ниҳоят, чарчаб, ҳаллослаганича ерга ╝тираркан, худди ╝лим лагеридан қочган махбусдай жимликка қулоқ тутиб ╝тирди.Орадан бир соатларча вақт ╝тгач, Холб╝ри ╝зи айтгандай бир т╝да ғазабнок одамлар қ╝лида таёқ, т╝қмоқ, кетмонсопи, паншахаю ╝роқлар билан дала й╝лида пайдо б╝лдилар.

-У мана шу ж╝хоризорга кириб кетди, ╝з к╝зим билан к╝рдим! -деди кимдир.

-Тезда ж╝хоризорни ╝раб олинглар!Ифлос бирон ёққа қочиб кетмасин!Зинокорни тутиб, анави участковый Қоғозқоп Қорбобоев келгунича, судсиз, терговсиз тошб╝рон қиламиз!Токи, бошқаларга ибрат б╝лсин!Вой, ноинсоооф!Исканақул Каркидонувуч унга ишониб, буюртма берсаю у аблах раисимизнинг фариштадай бегунох, булоқ сувидай покиза, м╝ъмина аёлига жинсий тажовуз қилиб уни з╝рласая!-деди яна кимдир.

-Балки Ғойиб тракторчига айтиб, маккаж╝хориларни комбайнда ╝рдирармиз?!╬шанда у қочиб чиқишга мажбур б╝лади ва биз уни тутиб оламиз! -таклиф қилди яна кимдир.

-Й╝қ, яхшиси, ж╝хорипояга ╝т тортамиз!Бировнинг хотинига к╝з олайтирадиган газанда ёнса, к╝з ╝нгимизда тириклай ёниб кетсин! -бақирди яна биров.

-Жуда т╝ғри, ж╝хоризорга ╝т қ╝йиш керак! - таклифни мақуллади кимдир ва улардан бири ч╝нтагидан чақмоқтош олиб, сигарет тутатиб чекиб, энди ж╝хоризорга ╝т илаштирман деб турганди, кутилмаганда узоқдан мотоциклнинг тириллаган товуши эшитилди.

-Ие, участка нозири Қоғозқоп Қорбобоев келяпти!Ҳозир "Тез ёрдам" билан ╝т ╝чирувчилар ҳам етиб келса керак!-деди кимдир.Ж╝хоризорга ╝т тортаётган одам, шошиб чақмоқтошни ╝чирди.К╝п ╝тмай кажавали "Урал" мотоцикли ортидан булутдай чанг т╝зон к╝тариб, участка нозири Қоғозқоп Қорбобоев етиб келди.

У мотоциклни четга олиб, маторни ╝чириши билан, кимдир унга: -Гражданин начайник, художник Холб╝ри мана бу ж╝хоризорга беркинибди.Оломон уни тошб╝рон қилмоқчи -деди.

-Й╝қ, ҳурматли гражданлар, бизнинг мамлакатимизда ╝збошимчаликка й╝л й╝қ!Биз хуқуқий демократик давлатда яшамоқдамиз!Жиноятчи адолатли суд олдида, қонун олдида жавоб бериши керак!Айниқса, бировнинг жуфти халолига к╝з олайтирадиган виждонсиз кимсалар! -тушунтирди участка нозири лейтенант Қоғозқоп Қорбобоев.

Кейин мотоцикл кажавасидан карнайли овозкучайтиргични олиб, жиноятчи билан музокарага киришди.