Методология подготовки юных футболистов

60. Huizinga J. Homo ludens, Zabawa jako źródło kultury. PWN. – Warszawa, 1985.

61. Janowska M. Zabawy i gry ruchowe w wychowaniu do kultury fizycznej. (Praca doktorska), AWF. – Poznań. Maszynopis, 1999.

62. Jaros T. Gry i zabawy w nauczaniu piłki nożnej. – 2006.

63. Kalinowski Z. Gry i zabawy, sporty uzupełniające w kształtowaniu techniki i taktyki. Materiały Szkoleniowe PZPN. PZPN. – Warszawa, 1988.

64. Kapera Rudolf. Formy zabawowe dla piłkarzy». – Warszawa, 2009.

65. Kłusek R. Gry i zabawy w nauczaniu i gry defensywnej w systemie 1-4-4-2. – 2008.

66. Konferencja Trenerska PZPN. Unifikacja organizacji szkolenia i systemu współzawodnictwa dzieci i młodzieży piłkarskiej w Polsce.– Opole, 2013.

67. Ludniewski J. Gry i zabawy stosowane w treningu piłkarskim. (Praca magisterska) AWF Poznań – Filia Gorzów Wlkp. Maszynopis.– 1988.

68. Rzepa T. Gry, zabawy i ćwiczenia z piłką jako ośrodek doskonalenia umiejętności decyzyjnych ucznia. Aktywność ruchowa z piłką w doskonaleniu wybranych właściwości osobowościowych ucznia. Metodyka ćwiczeń, zabaw i gier z piłką. AWF. – Wrocław, 1999.

69. Rzepa T. Aktywność ruchowa z piłką w doskonaleniu wybranych właściwości osobowościowych ucznia. Metodyka ćwiczeń, zabaw i gier z piłką. AWF. – Wrocław, 2005.

70. Stawczyk Gry i zabawy w lekkoatletyce. AWF. – Poznań, 1974.

71. Stawczyk Z. Gry i zabawy lekkoatletyczne dla młodzieży szkolnej, AWF. – Poznań, 1974.

72. Talaga J. Małe gry w nauczaniu piłki nożnej. – 2008.

73. Stawczyk Z. Gry i zabawy lekkoatletyczne dla młodzieży szkolnej. AWF. – Poznań, 1974.

74. Stronczyński W., Stuła A. Gry i zabawy ruchowe w szkoleniu piłkarskim. AWF. – Poznań, 1995.

75. Stuła A. Zabawy i gry ruchowe w kształceniu piłkarzy nożnych. MTNGS. – Wrocław, 2008.

76. Trześniowski R. Zabawy i gry ruchowe. Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne. – Warszawa, 1995.

77. Żabracki M. Gry i zabawy ruchowe w treningu technicznym piłkarzy nożnych. – Opolska, 2011.