Me nunc agero unum fructuosum causae, in quam nos potentis caperiam multibus beneficiaries et pecuniam solidum, se hac operarum deprehendi prosperis et fortunatis, et se est non, tamen nos evadero in carcerum Centralis Vladimirum, et facero nos magnam scandalum in omnino Rossicae. Sed se vos ad aleae ambulare parate, tam me loquis de istud opus. Quod scriberum Lupinsectarius in suos «Diabolus», «omnes diurnarii, quo scribum de thematicae haec, sunt bufones vel aversabilis; tertium non est», et nos etiam diurnarii, quae scribum de aliquando «frixum» thematicos, et habeo pecuniam ex illum. Igitur, conservaro hoc in paxem; me nuper sede ad duo sellis, tamquam me non possunt ad unum sedero, quo me tam valdium et dignas; sicut me sede, nunquam facero, trahere transquam buccinae cerevisiam et unam manum scribo articulus, et subito una bona acia in meum caput pulsare; hac erat tamen bene sententia, quo me multum miratis et etiam cadero ex sellis, et sicut scarabaeus exem fabulae pueratis non possunt stare; plus me profundero omnia cerevisia. Nunc me delegit istud sententiam ad vos.
Quod scire omnes bonam virgines et vires, circae Moskvae sunt una αγορά, quo in vulgus nominatum quo Cercizones, et quo vires dignas et doctorem nominatio nostrum secundo domo vel Paradisus modernis virorum; multibus mercimonias in haec locus nos potentum invenirio, et pretii tamen bene ad homines non-valde dotatae vel simpliciter parte-avarum. Verborum, non decet scribo longum de omnes arboritas istud mercatam, se vos scire de illum sine me, quod emeraro nuper temporem hoc autovehiculum firmatum et prope novum, sed totum partissime furatrinis. Igitur, me cogitatum, quo nos habeo multium amicis ex Universitas, et ex aliquandae locis quaestiosam, qui obtinere officii et statii multibus et habeo aliquando gradias et titulis honorabilis, et suami nos quoque homines veneribilis (tam est sigillibus Veneris significarum); omnes nostri socii, omnino circus nostrum, sunt consistiti ex graviam virorum, quo habeo in manus suam grandiosum potentiam. Et me concipere nunc sup tanquam propositi: socii nostri raptarum bibliotecae universariae, laboratoriam, museis collectiones etc., et omnino abundantiae trahere ad αγόρη, et vendero ad meus bonissimus et benignussimus amicus, όνομα ένας τό χρόνον γνορύζο, tam illum nominatum Aslanus Mufudius, et illum et bonum socii non totum me, sed omnes nationalistos in nostra Patria, quod eam habeo constitutio cum Rossicum Unioram Nationalum, et armam afferre; et quoque nos tradidi libres et alium gazam, nos corriperam nostrum pecuniam et, – quod nunquam non scirendi de haec maleficiam, nos incendiazavit Universitas, et in omnes merces ncendium coargueri.
Plusquam me proposui talis στρατέγια, quo me amore, quod me amore virorum dignas et puritas: omnes scire, quo vos partissime possessizavit pecuniam et auxiliam humanitatae, quo nostrum fratres accumularum et colligerizarum, – fere demerio, – ex pauperis rusticis, sed me tanto audacis, quo me oblatum ad vos tanquam methodus, de qui me scribo longui. Vos decet spoliare horreum cum omnes supellectilis et arcae cum pecuniam totalis, – in haec sunt differentiae medium nunciam vestrum operare et operarum potentialis. Postquam vos facerio hoc opus, nos combustum omnes aedificii, et nunquam, – tamen subtilis et magnum rarum investigator, – non intellego et non explicaro essentiae nostrum criminum. Nos egredioriam ex aquam non tanquam puristis, quid adiposae et foetidiam, sed tamen felixis et saturis quod anseris ad nostrum festa mensae. Et quod vos possunt loqui de meus combinatio, aliquam tam, qui illum sunt geniosi?
Nunc me decet absolvi istud litterae, et valetatio cum vos, sed in conclusio me dixit, quod cum haec epistolae mittum ad vos una carmina, sub quam me titulavit nomine auctoris meum.
Datum ex Moscoviae.
De panem vino.
Carmina, qui essen scriberum Georgium Eucharistum in Sabbatio in prandiumis temporem.
Ah, didicit populus mattis nunc male dicere –
Non dare fratrem nostrum vivere.
Dicunt quod mox cadet Tertia Roma,
Nunc anseres non e salvare de somno.
Dicunt quod barbari sunt trampling area,
Quod erit evanescunt simul terra mea.
Quod mox arefaciam subsidiis oleum,
Iratus ad nos, Omnipotens Deum.
Cor induravit, moribus erant in declinare
Licet nos a Peninsula capta in mare.
Dicunt quod erit populus ferrum
Contra nos pro opus gerunt bellum.
Sed mitescere, mi amicus bones,
Melius sparguntur panem vinum per carbones.
Bracarense in a cacabus ignem calidum,
Sic tibia sequitur spiritus vinum.
Nobis silva abscondit a mundo confidenter,
Nulla milites Reipublicae arbores inter.
Cras ibimus in foro vinum vendere,
Fatum est manu semper erit dare.
Erit in nobis hoc videlicet aeternum.
Si ego obdormiscere, me excitare de ternum.
Epistolae Constantini Semeni ad Alexandrus Tarasovus.
Quid piscis im caeli marem natarum,
Et quid cerevisiam in stomachum virorum,
Quid in Amsterdamae meretricis vivos,
Tamen salutes me mittere ad vos!