Vivero cum me in meam cameris unus puer ex Iberia, et hoc est puer firmus et optimosus, et nos vivere in laude cum eius, et non scireo nos scandalis in vitae concordiensis. Hoc puer effugeri ex domo illum in Barcinae, et accessi stadis Francofurtum, et hoc me inveni eius et decerperpsi cum me in Baden. Ipse amore me, cibum exquisоtum, vinum italiensis et vitae-ignaviam sine impotunis labore, – ipse sunt desidiosus et in futurum citerium ipse stare ganeonis (obiter, verbum ganeonis enascereo ex verbum ganeo, quat stuprum et luxuriam significaro, et verbum ganeo exoriri ex nomini Ganymedis, qui sicut meus amicus novum erat puer pulcheris).
Nos omniam temporum communiter, et omnes dies (et noctes) in hoc loci cum meus amatoris ad me sunt «dies vinum und roses», et nos vivum in amore non mendacium, et meliam dies ad me quid minuten, et me dare sacramentum unum, qui me eum cum me in Moskvae subduxit. O, totus floreo me cum meus puer! Et me nuper fabricare unae carmina amorica (sicut nostri amici ex policien fabricare operam iustum contro homines et sicut nostri amici ex Universitetae fabricare dissertationam suam), et praeteream vos possunt legerum haec:
De pueri pigeri et amabili.
Ah, puer ignavus ad spondae-crabattum,
Quod te dormitaro sup tenuise stratum.
Quod veniam ex-sup hic astaro mollis tu crus,
Putris sic farin, parte adiposi, multo brunneus.
Facies tua angelis sic, et bucci tam orbiculatum,
Et augenis tua tam lassitudinis et multo strenuum.
Quat hesterno proculi te in monitorium spectare,
Et nunc quiescevi, profunde et gravi te spirare.
Et sic in balnea te sudare, et multo somni calidum,
Everti te in corporise suam, et sentoniam te detrusum.
Te declinatum ad me ante faciei orbiculare et melior mollis,
Et scendi subucula super haesum tripherotis ventris lenis.
Alvis tuam sicut zelis ex subuculae adecidi ad lectum,
Et radii geliosis ad illum formis facundum et venum.
Similiter undis et fluctis mareno adipis abdominis vectarior,
Et quis motum sive etiam seufcer omni suadersi agitarior.
Cutis brunneum tuam niterui in flamminis clarum,
Et me suam manu trahero ad corium affectum.
Haec corpus non scirem in vitae laborum,
Sed suescevi ad morum et pigritiam totum.
Omnibus dies in vitae securum cubaritum te ad lateris,
Et stare tractabilis corporum, putris et obesitas musculis.
Quat mollis haec lipos, quid ad manus amoenum,
Et volunt me, quo non finitando divinae momentum...
Et etiam me scribunt unum hymnos in greci, et me sonarui hac in taberna nuper, et unus grecis emigrantis in omni vocem longe applaudaro me. Haec carmina infrae:
Για το ταξίδι μου.
Σε μια ημέρα ηλιόλουστη ωραί
Από τη Μόσχα πήγε στο δρόμο ειμαί.
Παντού υπάρχει χιόνι λευκό,
Κι εγώ γρήγορα το φαγητό.
Το αυτοκίνητο μ' γρήγορα περνά χιλιόμετρά
Πλησιάζω προς της χώρας τα σύνορά.
Στα σύνορα πίνω την φιάλη πρώτή,
Όπου κονιάκ γαλλικά περιέχεί.
Είμαι μέσα Πολωνικά βουνά ψηλός,
Πάγωσε, ήπιε κρασί, κουρασμενός.
Μετά ήρθα στη Γερμανία πλούσία,
Ήπια σε Δρέσδη ένα βαρέλι κρασία.
Περαιτέρω πήγα στη Φρανκφούρτη χοντρός,
Όπου μερικά βαρέλια μπύρας στραγγισμενός.
Έφυγα από τη γη Χέσσεν δασώδη στη συνεχεία
Και πήγε στην Μπάντεν-νεκρή για θεραπεία.
Εδώ τώρα ξεκουράζομαι όπως πρεπεί,
Νερό πίνω και κρασί, ναι παίζω με το παιδί.
Valete et veni ad vestrum palios sodalis in stadis Baden; erit bibere in tertium numeri, et vos scire, quo bibere in companiam amicis bonum – hilaritudis, quid bibere monachium, sicut clerus.
Datum in Baden.
Epistolae Michailius Clerus ad Vladimirius Mundis.
Humilitatissimus professor dialecticae demero suam beretae fronte Vos, qui sunt Vos decanus philosophiam facultatis Universitetae Moscovianae. Me salutant Vos et mitto tam salutes, qui habitatum in Moscvae-flumen Salmis! Me dicit multum et dicit iterum et erit dicit, quid vos sunt magnissimus et sultissimus philosopos in omnia patrida (πατρίδα) nostra.
Vos nuper scriberandi ad me et mirari me, quid causam meam in Petrucivis, et quo sanitas meum, et qui nos facere cum studentibus adversationes et oppositionis in nostrum Universitetae. Me suggerero milles excusationis ad vos, ergo me erat infirmatum (in hac tempore me abireo ex meam quintae albae febris in praedium) et totum nunc me acquirero potentiam scribere vos.
Nos vivere in Petrucivis sic in mel et non scire dolores: nos habeo pecuniam in numerum valde et omnes dies ad nos veniam multibus homines abundantis et dare ad nos horologiam aureum et argenteum, monetis de generosis metallam, autovehiculiis etc. Etiam nuper ad unae nostrae iuristae pater studentium ignavum et, quid anglicos loquitum, – obtusum, dare praedium cum terris silvanis et ageris circum. Haec bonum et honorabilis vir amor suam paedis (παιδιά) valde, et in nunc annos illum filia ex scholae in nostrum Universitetae arroganter, et me audidi in andronis ex unus andros (άνδρας), qui illa voleo in facultatis philosophiensis arrogantero, et si est verum, me erit possum acciperum unus beneficium uberis, et me erit curant et facerio omnino, qui ita puella in nostro facultatio adveni.