Novae epistolae obscurorum virorum. Epistolae honestae virorum Russorum, quas magister Constantinus Semenis hunc in librum collegit (СИ)

Esti novariis est bonum, sed non totum, ergo nos nuper caperum delegatiae ex Pharrisiae, quod in nostrum bursum ducero nostris amicus Dmitrius Monedulus, quo est vester alumnus, et nunc ipse enitior animus permoventis proventes, – ipse nunc sunt parasitis Universitatis Pharrisiensis, et accipero multum aurum ex ganzae gazae universiae, et vos scire, quo Franciscas universitates est institutes pecuniosi et illum habeo multum aurum ad contis, quod dicitur teutonices, vel in logariasmos, quod dicit graeci, in cambiam Helveticis et Bahamiensis. Hospitis erat meliorandi valde, mansuetudinis in colloquam cum nos, illum singularo iociandi, risandi, vinum biberandi et in alimodum ludis carten luduandi. Me longiori temporem opinari et putarum in malum mentensis affectis, qui omnes haec franciscandis philosophos est «ranies», quando nominatur illum in patriae nostrae, sed post haec parvis colloquae me modificariam suam existimatio ad haec genus. Unus professor philosophiis ex Sorbonae adveni ad me et dicit: «Quad me laudare, se me possunt spectari vos, qui est meus occultis magister, et me non posse simpliciteri credero, qui me stare ante vos! Vos est magnissimus ex dialecticis post Evaldus, et etiam Gegelius non frater ad vos, quo vos superior Gegeli!». Haec professor ex Pharrisiae vir honorabilis est, et me scire, qui illum habeo multum pecuniam ex redituum studentibus, et omnes alios hostes loquitatum de ipse, quo illum profundus et subtilis philosophos scholae novaescholasticos, et illum ergo amicus mirxistam benitas. Omnes homines volunt totum felicitas in vita, et omnes ex nostrum amicis scire, quo felicitas est pecuniam sum. Sed omnes hac sunt vilitates, ergo et conservaro haec in paxem.

Vos percontasivi, quomodo nos disquisitium cum studentes oppositiones, quae in numeri valdium in civitas nostrum, et me respondidi ad vester quaesitum: δεν ξέρω, quod in omnibus civitas, sed in Universitatis nostrum nos enecaro quis omnino volocogitatio totum, et non etiam in nostrum Universitetae nunquam mens voluntatis, et non omnes haec iuvenes poetas, hipsteres, oppositiones etc., et in vitae academicae dominatium totalis disciplina baculum vel punitionis, et vos impossunt videre in nostrum facultatae etiam unum studentis, qui discerne ex alios exemplaris studentis; omnes studentes ex facultatio meam est fautores nostrum Presidentius et sodalii partiis «Unitatia Rossica», et non est ex meam studentis inimici Sanctum Principatiae! Haec problematibus nos solvi simplicitiam et elegantiam: vos scire, quo haec bufones ex Ministerio educatione nomizato (νόμιζε), qui nos debito «iudicare sine emendatum ideologiam et politicam», sed haec narren non scire, qui nos impossunt facerendo sicut ex nostram honoria et ex famae bonum, et nos odi illum et volunt assumpsi libertas ex vexatiam regnum, et ergo nos continereo corruptiam in magistratis et ministeriam alimodum, quia «totum corruptia potentum vindictam nostrum educatio», quod nuper dicit noster amicus Alexius Amoritas, quid nunc emittero libri solidiam et aestimabiliam, et titulavit haec libri «Obscuro eruditiam»; in haec libri ipse etiam scribunt hac. Sic ecce, meus amicus, me et aliam professores in Universitatis Petrocivitatis habeo in externorum studentiam vestigatoris, et haec rattis argutis in breviter tempore paeberui ad nos nuntius, quod est conclamarui ad nos, se aliquid studenta conturbandi normales moraliensis «non scribature», – quod est damnarum rectori, decani vel aliae personae officialia ex Universitetae sive ex Ministerio educatione; se hac studens satus sum loquindi orationes contro nostrum Regis et Ordnung magistratis; se studiosus erat perspexit in opus indignitatis, quid est ergasiam (εργασία) ad wurdelis lagis, quat dicitur teutonici, vel in vulgis (turpis) locis, – se nos scribo in Latine classicarum, – quid est douleam (δουλειά) officiantiam, curieren, alimentaries, pantopolies (ex παντοπωλείο), propolies in tabernam etc.; quando in rectoratium sovietis noscero, qui unique ex studentibus nostrum vivere in peccantiam et quaesitum ad vitae, vinum et meretrixen trans laborarum nefandiam et prostituero nostrae Universitetae (me non volo, quat aliquid officialis ex Ministeriis regionalis agnovi, quo nos non solvi stipendium ad studentis nostrae), – nos statim et sine cunctationes exturbaro haec studens et non curat de eo longe.