Аббаты и приоры, которые называются игуменами и архимандритами, и все монахи подчиняются суровейшим и тяжелейшим законам и предписаниям, и всякое утешение или облегчение им запрещены. Все они покоряются указаниям не только государя, но и всех знатных людей. Многие из них удаляются из монастырей в пустыни и там ютятся в тесных хижинах в одиночку или с товарищами и питаются древесными кореньями и различными травами.
В сан священника посвящают тех, кто долго находится на церковной службе.
В диаконы же не посвящают неженатых, и поэтому иногда одновременно и женятся, и посвящаются в диаконы. Кроме того, кто совращал когда-нибудь девицу или уличил свою жену в прежнем порочном сожительстве, в диаконы не допускается.
После смерти жены священник совершенно отстраняется от службы, если только не живет по уставу, вступив в монастырь; также при совершении богослужения, если живет непорочно, став вдовцом, то может находится в алтаре как служка вместе с другими церковнослужителями.
Если же вдовый священник женится вторично (что им разрешается), то он отстраняется от богослужения и исключается из церковного сословия.
Никто из священников или монахов не читает канонические часы, если не имеет в наличии образа какого-нибудь святого, к которому никто не прикасается без глубокого благоговения. А кто выносит образ к народу, тот высоко поднимает его рукой, и все проходящие осеняют себя крестом и кланяются с величайшим благоговением.
Libros Evangelii maxima veneratione prosequuntur, neque eos manibus tangunt, nisi prius caput multoties inclinando, cruce se munierint.
Omnes sacerdotes ex contributione quadam certa sustentantur. Assignantur etiam eis domunculae cum agris et pratis, unde victum suis vel famulorum manibus, more agricolarum acquirunt.
Sacerdotes Romanos confundunt, qui coelibem vitam ducere sese juramento obstringunt, cum sancta Synodus, quae fuit in Gangra, scribat in quarto canone: qui spernit sacerdotem secundum legem uxorem habentem, dicens quod non liceat de manibus ejus sacramentum sumere, anathema sit. Id eadem Synodus dicit, omnis sacerdos et diaconus propriam uxorem dimittens, sacerdotio privetur.
Habitu haud dissimili a secularibus vestiuntur, solummodo pileolum nigrum rotundum, quo rasuram tegunt, gestant. Comam ad brachia protensam nutriunt, omnes baculos Posoch dictos, quibus innituntur, cum manubriis incurvatis gestant.
Rutheni secundqm Calendarium suum plurima festa divorum, non his diebus, quibus Romani celebrant. Trinitatis festum celebrant feria secunda Pentecostes, in octava autem Pentecostes festum omnium sanctorum obeunt. Festum vero corporis Christi more Romanae Ecclesiae non veneratur.
Viri praestantiores peractis sacris, ebrietate, et commessationibus festos dies consumunt. Cives artificesque divinis peragendis interesse solent, quibus peractis laboribus domesticis, caeterisque negotiis incumbunt, dicentes feriari et a labore abstinere, dominorum esse.
Nicolaum sanctum inter caeteros divos praecipue venerantur, eumque divino fere cultu prosequuntur, templaque praecipua nomini ejus dicata erigunt, de cujus plurimis miraculis frequenter praedicant.
Habent etiam in Catalogo sanctorum Romanos quosdam Pontifices, quos inter sanctos venerantur. Caeteros vero, qui post eorum schisma fuerunt (quando a Romanis disjuncti sunt) execrantur, et pro haereticis gravissimis eos habent, eosque schismaticos appellant.
In septimo enim generali concilio, quod sub Adriano Papa celebratum est, conclusum esse dicunt, ut ea, quae in praecedentibus Synodis constituta conclusaque fuerint, in posterum quoque solida, rata, acceptaque et perpetua teneantur, nec post hac cuiquam sub gravi anathematis poena aliud concilium celebrare, aut accedere licere. In his autem septem conciliis hos Pontifices Romanos fuisse constat, quos Rutheni inter sanctos venerantur, dignosque cathedra St.Petri dicunt, ideo quod secum sentirent, in prima Synodo, Papam Sylvestrum, in secunda Damasum, in tertia Celes-tinum, in quarta Leonem, in quinta Vigilium, in sexta Orphanium, in septima Adrianum, omniaque Concilia et Synodos, post hos septem praedictos Synodos celebrata, maledicta, perversa, et haeresi turpiter depravata esse, dicunt.
Они чрезвычайно почитают книги Евангелия и не прежде берут их в руки, чем совершают многократные поклоны и крестные знамения.
Все священники получают некоторую определенную плату. Им назначаются также небольшие дома с полями и лугами, где они добывают себе пропитание собственноручно или с помощью слуг, как земледельцы.
Они осуждают римских священников, которые клятвенно обязуются вести безбрачную жизнь, хотя священный собор, бывший в Гангре60
, пишет в четвертом каноне: кто презирает священника, имеющего жену, согласно закону, утверждая, что нельзя принять из его рук святые тайны, да будет предан анафеме. Этот же собор говорит так: всякий священник и диакон, отпустивший свое жену, да будет отлучен от сана.