Erwirdiger her meister, wier schicken yn disseme serath eynen brieff an dy stete Konigisbergk unnd eyne abeschrifft, weichermaß en wirt geschreben noch umme hulff unnd beistant, duncket es euwir h[erlichkeit] nutcz unnd geraten, enn denn sulch unsir brieff zcugestalt werde, unnd setczens uff wolgefallen euwir erwirdikeit, dy sich ouch beleren magk, wie wier doctori Orgaß uff seyne schriffte an uns gethan antworten noch willen unnd rathe unsir mitgepitiger; bitten vruntlich, eme seyn brieff zcur hant kome.
Ewirdiger, gnediger her meister, do disser unsir brieff vorsegilt was, krigeten wier czeitunge unnd warnunge, der großvorste von Moßkaw 6000 den Pleßkauwer hoth zcu hulff geschickt, unnd dy Nowgartir wellen en ouch mit allir macht helffen. Noch sulchem vorlouffe bitten wier, euwir genade wille uff entsetczunge unnd hulffe vordacht seyn, uff das wier und dusse lannde nicht gentczlich undirdruckt werden. Euwir genade kan wall irkennen, wier den allen zcu weddirsteende vill zcu swach seyn, unnd so disser ort undirbrochen were, wurden ander lannde nicht yn kleynen varen steen, alße das allis woll irkennet euwir erwirdikeith.
Письмо ливонского магистра Берндта фон дер Борха городу Кёнигсбергу: в связи с переговорами с Псковом провел совещания с гебитигерами и представителями ливонских сословий; псковичи пошли на переговоры только для того, чтобы воспрепятствовать новому ливонскому походу; стало известно о мире Ивана III с татарами и о его намерении во время Великого поста прибыть в Новгород для подготовки нападения на Ливонию; ливонские сословия приняли решение о мобилизации; просит власти Кёнигсберга оказать помощь; папа Сикст IV за захват Ливонским орденом Рижской епархии намерен отлучить его от церкви; просит Кёнигсберг в случае оглашения интердикта временно не принимать никаких мер до получения ответа от императора. После 22 января 1481 года.
Писано городам Кёнигсберга[60]
господином ливонским магистром.