Польские сказки

Ojciec i matka wybiegli się przypatrywać orszakowi, który się zatrzymał. Rodzice oboje nie poznali Gawła, aż po głosie, gdy się odezwał do nich i pokłonił obojgu…

– Bóg wam zapłać, kochani moi, żeście mnie precz z chaty wygnali, bo gdyby nie to, nie doszedłbym do królestwa i nie mógłbym wam na starość być pomocą. Więc dziękuję warn z duszy, a gdy mnie Bóg na ronie posadził, abym nie zapomniał nigdy, żem taki człek jako i inni ludzie, chodźcie wy ze mną i zasiądźcie przy mnie w chłopskich sukmanach, abym się pokory uczył i w dumę nie wzbijał.

To rzekłszy Gaweł (говоря это, Гавел), rodziców swych poszanowawszy (родителей своих уважив; szanować – уважать, почитать), zabrał ich ze sobą do stolicy (забрал их с собой в столицу), w której gody nowe sprawiwszy sto lat szczęśliwie królował z królową Marmuszka (в которой новое пиршество устроив, сто лет счастливо правил с королевой Мармушкой; gody – празднество, пиршество), a synowie jego po dziś dzień w tym państwie panują (а сыновья его и до сего времени в том государстве правят; dziś – сегодня; ныне, нынче; po dziś dzień – до сего времени).

To rzekłszy Gaweł, rodziców swych poszanowawszy, zabrał ich ze sobą do stolicy, w której gody nowe sprawiwszy sto lat szczęśliwie królował z królową Marmuszka, a synowie jego po dziś dzień w tym państwie panują.

Adolf Dygasiński (Адольф Дыгасиньский)

14. O zajączku sprawiedliwym 14 (О справедливом зайчике)

Był ongi chłop Maciek (был когда-то крестьянин Мацек; ongi – книжн. некогда, когда-то), człowiek dobry (человек добрый), jeno nędzarz i głupi (только бедняк и глупый; jeno – книжн. только).

Raz poszedł do lasu (однажды пошёл он в лес; pójść – пойти; do – в /внутрь), zbiera tam susz (собирает там хворост), okrzesuje sęki uschłe (обсекает засохшие сучья; uschnąć – засохнуть), gałązki (ветки), składa sobie to na kupkę (складывает себе это на = в кучку). Wtem słyszy (вдруг слышит) – coś opodal jęczy (что-то стонет невдалеке), jakby prosiło o miłosierdzie (словно /бы/ просило о милосердии; prosić o coś – просить чего-л., о чём-л.). Miał lęk (боялся: «имел страх»; mieć – иметь), ważył się (решался; ważyć – взвешивать) – iść nie iść (идти не идти), zobaczyć (посмотреть: «увидеть»; zobaczyć – увидеть). Ano (ну), poszedł ostrożnie (пошёл осторожно), patrzy (смотрит), co to być może (что это может быть).

Był ongi chłop Maciek, człowiek dobry, jeno nędzarz i głupi.

Raz poszedł do lasu, zbiera tam susz, okrzesuje sęki uschłe, gałązki, składa sobie to na kupkę. Wtem słyszy – coś opodal jęczy, jakby prosiło o miłosierdzie. Miał lęk, ważył się – iść nie iść, zobaczyć. Ano, poszedł ostrożnie, patrzy, co to być może.