Польский язык с И. Хмелевской. Всё красное

Zaprosiłam do mojej matki na kolację moją ciotkę, zapowiadając sensację, w przewidywaniu atrakcyjnych plotek na mój temat, materiału dostarczyłam, po czym okazało się, że sensacja istotnie była. mój słodszy syn zepsuł zamek w zamkniętych na klucz, oszklonych drzwiach do pokoju, mój starszy syn, nie widząc innego rozwiązania, wybił szybę i cała rodzina była zmuszona przełazić po dwóch stołkach przez powstałą w ten sposób dziurę. Wiele miałam takich przypadłości, tym razem jednak pobiłam rekord. Zapowiedziałam niespodziankę w postaci winogron, a okazało się, że na kanapie siedzi obcy trup…

Za drzwiami rozległy się głosy Zosi i Pawła (за дверями раздались голоса Зоси и Павла). Alicja oderwała wzrok od nieboszczyka (Алиция оторвала взгляд от покойника) i spojrzała na mnie nieco błędnie (и взглянула на меня слегка одуревшим взглядом).

— Kto to jest (кто это)? — spytała (спросила она), z pewnym wysiłkiem (с определенным трудом) prezentując nadludzko zimną krew (изображая = сохраняя нечеловечески холодную кровь). — Znasz tego faceta (ты знаешь этого мужика)?

— W życiu go na oczy nie widziałam (в жизни его в глаза не видела).

Zosia weszła (Зося вошла), nie przewidując nic złego (не предвидя ничего плохого), i znieruchomiała w progu (и остолбенела на пороге).

— Jezus Mario (Иисус Мария = Господи Иисусе)!… — jęknęła w oszołomieniu (простонала она в ошеломлении = ошеломленно). — Kto to jest (кто это)? Co mu się (что с ним) … Co mu się (что с ним) … stało (случилось)?

Za drzwiami rozległy się głosy Zosi i Pawła. Alicja oderwała wzrok od nieboszczyka i spojrzała na mnie nieco błędnie.

— Kto to jest? — spytała, z pewnym wysiłkiem prezentując nadludzko zimną krew. — Znasz tego faceta?

— W życiu go na oczy nie widziałam.

Zosia weszła, nie przewidując nic złego, i znieruchomiała w progu.

— Jezus Mario!… — jęknęła w oszołomieniu. — Kto to jest? Co mu się… Co mu się… stało?

— Niemożliwe (невозможно)! — powiedział Paweł (сказал Павел), wpatrując się ze śmiertelnym zdumieniem (разглядывая со смертельным изумлением) w nieznajome zwłoki na kanapie (незнакомые останки на канапе; zwłoki — останки, тело). — Co się dzieje (что происходит), jak rany (как раны)?! Kto to jest (кто это)?!

— Jak to, nie znacie go (как /же/ это, вы его не знаете)?! — zdenerwowała się wreszcie Alicja (в конце концов, разнервничалась = не выдержала Алиция; wreszcie — наконец, в конце концов). — To kto to jest w takim razie (в таком случае, кто это такой)?! Skąd się tu wziął (откуда он тут взялся)?! I gdzie Elżbieta (и где Эльжбета)?! I jakim sposobem (и каким образом) ja mam utrzymywać porządek w domu (я должна/могу поддерживать порядок в доме), do którego pierwszy lepszy z ulicy (в который первый лучший = встречный с улицы) może sobie przyjść i umrzeć (может прийти себе и/да умереть)!…

— Może on jeszcze żyje (может, он еще живет = жив) …? — wymamrotał Paweł niepewnie (неуверенно пробормотал Павел), czyniąc krok w stronę kanapy (совершая/делая шаг в сторону дивана). Zawahał się i cofnął (он заколебался и отступил = передумал; cofnąć się — отступить, повернуть назад).

— I tak wygląda (и так выглядит) …?!

— Gdzie Elżbieta (где Эльжбета)?!!! — krzyknęła histerycznie Zosia (истерически прокричала Зося).

— Tutaj jestem (тут я) — powiedziała spokojnie Elżbieta (спокойно сказала Эльжбета), wychodząc z łazienki (выходя из ванной) w szlafroku i z zakręconymi włosami (в халате и с закрученными волосами). — Czy coś się stało (случилось что-то)?

— Niemożliwe! — powiedział Paweł, wpatrując się ze śmiertelnym zdumieniem w nieznajome zwłoki na kanapie. — Co się dzieje, jak rany?! Kto to jest?!