Польский язык с И. Хмелевской. Всё красное

— Tfu (тьфу)! — powiedziała Alicja ze wstrętem (сказала Алиция с отвращением). — Nic sobie nie przypominam (я ничего не припоминаю) i nie mam pojęcia (и не имею понятия), o co mu chodziło (что он имел в виду). Ale mogę się zastanowić (но я могу подумать) …

Przyjrzała się w zadumie panu Muldgaardowi (она в раздумье = задумчиво посмотрела на пана Мульгора).

— Pomyślę (я подумаю) — zapewniła go (уверила она его). — Jak sobie co przypomnę (как/если что припомню), to panu powiem (то Вам скажу).

— O Jezu…! — jęknął Paweł z nabożnym zachwytem, bo brzmiało to zgoła jak biblijne proroctwa.

— Tfu! — powiedziała Alicja ze wstrętem. — Nic sobie nie przypominam i nie mam pojęcia, o co mu chodziło. Ale mogę się zastanowić…

Przyjrzała się w zadumie panu Muldgaardowi.

— Pomyślę — zapewniła go. — Jak sobie co przypomnę, to panu powiem.

Pan Muldgaard wyraził wdzięczność za obietnicę (пан Мульгор выразил благодарность за обещание), po czym zainteresował się (после чего заинтересовался) techniką popełnienia drugiej zbrodni (техникой совершения второго преступления). Nie twierdził wprost (он не утверждал прямо), że winogrona zostały zatrute przez Zosię (что виноград отравила Зося), Pawła lub mnie (Павел либо я), ale nie ulegało wątpliwości (но не подвергалось сомнению), że wydajemy mu się najbardziej podejrzani (что мы кажемся ему наиболее подозрительными). Elżbietę wykluczył (Эльжбету он исключил), bo gdyby przygotowała truciznę dla Alicji (поскольку если бы она приготовила отраву для Алиции), nie pozwoliłaby jej zjeść Kaziowi (не позволила бы ее съесть Казио). Zosia zdenerwowała się na nowo (Зося снова расстроилась).

Pan Muldgaard wyraził wdzięczność za obietnicę, po czym zainteresował się techniką popełnienia drugiej zbrodni. Nie twierdził wprost, że winogrona zostały zatrute przez Zosię, Pawła lub mnie, ale nie ulegało wątpliwości, że wydajemy mu się najbardziej podejrzani. Elżbietę wykluczył, bo gdyby przygotowała truciznę dla Alicji, nie pozwoliłaby jej zjeść Kaziowi. Zosia zdenerwowała się na nowo.

— Myśmy je przyniosły (мы его принесли), umyły i położyły na talerzu (помыли и положили на тарелку). Przypomnij sobie, tak było (вспомни, так было)?

Przyświadczyłam (я подтвердила).

— I jeszcze całą drogę (и еще целую/всю дорогу), a potem tu, w domu (а потом тут, дома), ględziłyśmy o tym (мы болтали о том), że to dla niej (что это для нее), i układałyśmy tak (и раскладывали так), żeby wyglądały zachęcająco (чтобы выглядело заманчиво). Okna były pootwierane (окна были открыты; pootwierać — открыть, пооткрывать), mógł podsłuchać (он мог подслушать).

— Paweł był w ogrodzie (Павел был в саду). Elżbieta już wyszła (Эльжбета уже ушла). Wyszłyśmy zaraz potem (мы ушли сразу потом = за ней). I on musiał wejść i zatruć je (и он, должно было, вошел и отравил их), jak nikogo nie było (как/когда никого не было).

— Domostwo otworem stało (хозяйство отворено стояло)? — spytał uprzejmie pan Muldgaard (вежливо спросил пан Мульгор).

— Nie (нет) — odparłam (ответила я). — Domostwo było zawarte (хозяйство было заперто; zawarty — закрытый /устар./) … Chciałam powiedzieć zamknięte (я хотела сказать, закрыто). Na klucz (на ключ).

— Myśmy je przyniosły, umyły i położyły na talerzu. Przypomnij sobie, tak było?

Przyświadczyłam.

— I jeszcze całą drogę, a potem tu, w domu, ględziłyśmy o tym, że to dla niej, i układałyśmy tak, żeby wyglądały zachęcająco. Okna były pootwierane, mógł podsłuchać.

— Paweł był w ogrodzie. Elżbieta już wyszła. Wyszłyśmy zaraz potem. I on musiał wejść i zatruć je, jak nikogo nie było.

— Domostwo otworem stało? — spytał uprzejmie pan Muldgaard.

— Nie — odparłam. — Domostwo było zawarte… Chciałam powiedzieć zamknięte. Na klucz.

— Może jakieś okno zostało otwarte (может, какое-то окно осталось открыто)? — spytała z nadzieją Alicja (с надеждой спросила Алиция).