Усе пакоі з ваннымі занятыя. —
Все комнаты с ванными заняты.Ваш нумар на сёмым паверсе. —
Ваш номер на седьмом этаже.Колькі я павінен за пражыванне?
— Сколько я долженза проживание? — Дзвесце пяцьдзесят рублёў, у тым ліку броня пяцьдзесят рублёў. — 250 рублей, в том числе 50 рублей броня.Пакажыце, калі ласка, пашпарт і камандзі роўку (камандзіровачнае сведчанне). —
Покажите, пожалуйста, паспорт и командировку (командировочное удостоверение).Запоўніце, калі ласка, карту госця. —
Заполните, пожалуйста, карту гостя.Вось ключ ад вашага нумара. —
Вот ключ от вашего номера.Калі ласка, ключ ад нумара семсот дваццаць пятага. —
Пожалуйста, ключ от номера 725.Змяніце, калі ласка, бялізну. —
Смените, пожалуйста, белье.Ці можна папрасаваць кашулю?
— Можно ли погладить рубашку?Прас у пакоі 730. —
Утюг в 730-й комнате.Я ад'язджаю раніцай. Пабудзіце мяне, калі ласка, у 5 раніцы. —
Я уезжаю утром. Разбудите меня, пожалуйста, в 5 утра.Хачу з вамі разлічыцца. Колькі з мяне?
— Хочу с вами рассчитаться. Сколько с меня?Я двойчы гаварыў па тэлефоне з Масквой. —
Я дважды говорил по телефону с Москвой.Прашу даць мне рахунак за пражыванне. —
Прошу дать мне счет за проживание.ТЕКСТ
Журавель і Чапля
Жылі сабе па абодвух канцах балота Журавель і Чапля.
После стала і м надта маркотна жыць, і вот уздумаў Журавель да Чаплі ў сваты ісці. Ціпяху, ліпяху, сем вярстоў па маху, цераз бор ды ў Чапляў двор.
— Як маешся, Чапля?
— Здароў, Журавель.
— Ці не пойдзеш, Чапля, за мяне замуж?
— А твае ногі доўгі, пер'е каротка; дужа ты брыдкі… Ідзі сабе, дзе быў!
Журавель перабраўся ізноў цераз балота дый прыйшоў у свой двор.
Раздумалася Чапля, што за Жураўля замуж не пайшла. «Дай, — кажа, — пайду да яго і перапрашу.»
Ціпяху, ліпяху, сем вярстоў па маху, церазбор ды ў Жураўлёў двор.
— Здароў, Журавель!
— Як маешся, Чапля?
— Вазьмі мяне замуж за сябе.
— Твая шыя доў га, і сіня, і крывая, і сама ты гарбатая, такой мне не патрэбна.
Хаця было і стыдна, аднак Чапля паплялася цераз бор назад у свой двор.
Шкода стала Жураўлю, што не ўзяў Чаплю бедную, і зноў пайшоў ён тою самаю дарогаю. Ціпяху, ліпяху, сем вярстоў па маху…
Так цэлы век свой хадзілі яны адзін да аднаго ў сваты, і так па абодвух канцах балота асталіся іх хаты.
(Народная казка ў апрацоуцы Цёткі (А. Пашкевіч)
Лексический комментарий к тексту
маркотна —
грустно, уныло, тоскливочапляў,
чаще чаплін — цаплиняк маешся?
— тип приветствия — как живешь?брыдкі —
некрасивый, безобразный, уродливый, отталкивающийізноў —
сноваперапрасіць —
извиниться, здесь: перепроситьне патрэбна —
не надоУпражнения
1. Выпишите из текста вначале слова, в которых происходит ассимиляция шипящих и свистящих согласных в случаях, когда она передается, а затем когда не передается на письме