Vortaro de Esperanto 1910

Persono, rajtigita zorgi pri la aferoj de la korporacio, kies membro ĝi estas. -

2.

Persono, elektita de la kreditoroj de bankrotinto, por zorgi pri iliaj aferoj.

Sindikato.

Grupiĝo por defendo de komunaj ekonomiaj interesoj:

sindikato de fabrikantoj.

Sinedrio.

Tribunalo de la antikvaj Hebreoj.

Singulto.

Sono, kaŭzita de rapida kuntiriĝo de la diafragmo kaj trapaso de la aero tra la laringo.

Singulti.

Eligi singultojn.

Sinjoro.

-

1.

Posedanto rilate al la servistoj:

La sinjoro kaj la lakeo.

-

2.

Supera ĉefo:

la Sinjoro =

Dio. -

3.

Titolo de la ĝentileco de la personoj de l' vira sekso.

Sinjorino.

-

1.

Posedantino rilate al la servistoj. -

2.

Titolo de l' ĝentileco de la personoj de la virina sekso.

Sinjora.

De sinjoro, karakterizanta sinjoron.

Sinkopo

(Med.). Subita sveno.

Sinodo.

Kongreso de episkopoj kaj pastroj, por decidi aferojn ekleziajn.

Sinonimo.

Vorto, havanta signifon tre proksiman de alia vorto:

esti mi, respekti.

Sinonima.

Estanta sinonimo, koncernanta sinonimon:

sinonima esprimo.

Sinoptika.

Ebliganta ĉirkaŭpreni per unu rigardo diversajn partojn de tuto:

sinoptikaj tabeloj de scienco.

Sintakso.

-

1.

Parto de la gramatiko pri la konstruo de l' frazoj kaj pri la reciproka rilato de l' vortoj en la frazoj. -

2.

Lernolibro de la sintakso:

La esperanta sintakso de Fruictier.

Sintaksa.

De sintakso, koncernanta sintakson:

sintaksa regulo.

Sintezo.

Filozofia metodo, transiranta de la ideoj simplaj al la ĝeneralaj, de la elementoj al la tuto.

Sinteza.

De sintezo, bazita sur la sintezo.

Sinteze.

En sinteza maniero.

Sireno.

-

1.

Ĉe la antikvaj Grekoj mara nimfo, duone virino, duone fiŝo, alloganta la navigantojn per ĉarma kanto, por entiri ilin poste en la maran senfundaĵon. -

2.

Senkora koketulino.

Siringo

(Bot.). Vegetaĵo el la familio de la oleacoj, kun belaj, bonodoraj floroj

(Syringa).

Siropo.

Densa solvaĵo de sukero, kuirita en akvo, aŭ de la suko de fruktoj, kuiritaj kun sukero.

Sistemo.

-

1.

Kolekto de la principoj de procedo, direktantaj la plenumon laŭ plano, antaŭe pripensita:

filozofia sistemo. -

2.

Tuto, konstruita konforme al sistemo:

sistemo planeda, sistemo nerva.

Sistema.

Bazita sur sistemo.

Sisteme.

Kun sistemo. Komparu:

Metodo.

Sitelo.

-

1.

Rondforma vazo ligna, lada kun movebla tenilo, por porti fluidaĵojn. -

2.

Ĝia enhavo (mezuro):

sitelo da akvo.

Situacio.

-

1.

Maniero, en kiu io okupas lokon rilate al la objektoj ĝin ĉirkaŭantaj:

pentrinda situacio de urbo. -

2.

Tutaĵo de la kondiĉoj aŭ cirkonstancoj, en kiuj iu estas, vivas:

brilanta situacio, komika situacio.

Skabio

(Med.). Haŭta malsano, karakterizata de veziketoj de haŭto kaj de forta jukado.

Skalo.

-

1.

Linio, dividita en egalajn partojn aŭ nombro, esprimantaj la malgrandigon de plano, de geografia karto:

La skalo de la desegnaĵo estas 1: 1 000. -

2.

Amplekso de voĉo:

skalo de la tenoro, de la violono.

-

3.

Serio de dividoj de fizika instrumento:

la skalo de termometro.

Skalpo.

Haŭto de la kranio, fortranĉita kun la haroj, kiun la Indianoj portas kiel militan trofeon.

Skandalo.

Ago kaŭzanta publikan indig- non: Li forlasis la edzinon post dudekjara komuna vivo,

-

kia skandalo!

Skandala

Havanta la ecojn de skandalo: skandala konduto.

Skandio

(Hm). Sc. Ĥemia elemento, malofta metalo.

Skapolo

(Anat.). Larĝa, triangula, plata osto de la posta parto de l' ŝultro.

Skarabo

(Zool.). Insekto koleoptero.

Skarifiki.

Fari tranĉojn sur la homa haŭto por kuracaj celoj.

Skarifikilo.

Instrumento por skarifiki.

Skarlato.

Sange ruĝa koloro.

Skarlata.

Sange ruĝa.

Skarlatino

(Med.). Infekta febra malsano, karakterizata de skarlataj makuloj de la haŭto kaj de la mukaj membranoj.

Skarpo.

Larĝa longa rubando, portata kiel ornamo de vestoj, por subteni vunditan antaŭbrakon k. t. p.

Skato

(Zool.). Familio de transverso- buŝaj fiŝoj.

Skatolo.

Ujo kartona, lada, ligna kun maldikaj parioj:

skatolo por papero.

Skeleto.

-

1.

Tutaĵo de la ostoj de besto:

La homa skeleto tre similas la skeleton de la simio.

-

2.

Trabaro de konstruaĵo, de ŝipo, plano de verko. -

3.

Homo tre malgrasa.

Skemo.

Simpligita figuro, prezentanta ne la formon, sed la proporciojn de objekto.

Skema.

Koncernanta skemon, prezentanta skemon:

skema desegnaĵo.

Skeptika.

Dubanta pri ĉio, malfacile kredanta: