Telegramo.
Komunikaĵo, sendata per telegrafo.
Telepatio.
Kapablo vidi personojn, ricevi impresojn je interspaco supernatura, materie neebla.
Telero.
Plata, malprofunda vazo, ordi- nare porcelana aŭ fajenca, el kiuj oni manĝas:
Teleskopo.
Optika instrumento por observi la astrojn.
Teluro
(Ĥem.). Te. Ĥemia elemento, bluete blanka metalo, trovata kun la oro, arĝento kaj plumbo.
Temo.
Tio, pri kio oni parolas, skribas: temo de parolado, temo de disertacio.
Tempo. - 1.
Daŭro kaj sinsekvo de okazoj:
-
2.
Difinita. mezurita daŭro:
-
3.
Epoko, periodo, sezono:
-
4.
Disponebla tempo:
-
5.
Konvena, ĝusta tempo:
Intertempo.
Tempo inter du okazoj.
Libertempo.
Serio da tagoj, destinitaj por la ripozo de lernantoj, oficistoj.
Samtempa.
Okazanta en la sama tempo, en la sama momento:
Samtempe.
En la sama tempo.
Antaŭ- tempa.
Okazanta, farata antaŭ la konvena tempo, tio frua:
Antaŭ- tempe,
Antaŭ la konvena tempo, tro frue.
Temperamento.
Tutaĵo de la psikologiaj kaj fiziologiaj ecoj de individuo, de kiuj dependas ĝia reago je la impulsoj:
Temperaturo.
Grado de la varmo:
Tempio
(Anat.). Flanka parto de la kapo, inter la frunto, okulo, orelo kaj vango.
Templo.
Loko, konstruaĵo, kie oni adoras Dion, diojn.
Teni.
-
1.
Havi en la mano, en la manoj kaj ne ellasi:
-
2.
Havi en sia povo, ne ellasi:
-
3.
Konservi en senŝanĝa situacio:
Tenilo.
Parto de instrumento, de vazo, je kiu oni ilin tenas:
Deteni.
Teni flanke de io, ne allasi, ne permesi fari ion:
Subteni.
-
1.
Teni de sube por ke io ne falu:
-
2.
Helpi:
Tendo.
Ŝirmilo kontraŭ la pluvo, nego, malvarmo, konsistanta el partoj el dika tolo, fiksitaj sur stangoj.
Tendaro.
Aro de tendoj, en kiuj loĝas la soldatoj dum militiro.
Tendeno.
-
1.
Ekstremo de muskolo, kuniganta ĝin kun osto. -
2.
Ŝnuro, kun- iganta la ekstremojn de la pafarko.
Tendenco.
Emo al difinita celo, precipe emo popularigi iun ideon en literatura verko:
Tendenca.
Havanta tendencon:
Tendro.
Vagono, sekvanta la lokomo- tivon kaj portanta hejtaĵon kaj akvon.
Tenio
(Zool.). Rubanda vermo
Tenoro.
Plej alta vira voĉo.
Tenoristo.
Kantisto, posedanta la tenoron.
Tenti.
Instigi, altiri al malbona faro:
Tento.
Instigo al malbona faro. Komparu:
Logi.
Teokratio.
Politika regado en la nomo de Dio, plenumata de pastroj.
Teologio.
Scienco pri Dio kaj pri la religio.
Teologia.
De teologio, koncernanta teologion.
Teologo.
Specialisto en la teologio.
Teoremo.
Scienca aserto, kiu devas esti pruvita:
Teorio.
-
1.
Konoj spekulativaj, ne bazitaj sur la efektiva plenumo:
-
2.
Tutaĵo de konoj, klarigantaj komplete grupon de fenomenoj, de faktoj:
Teoria.
De teorio, bazita sur teorio.
Teorie.
En teoria maniero.
Teoriulo
Specialisto en teorio.
Tero.
-
1.
(Astr.). Planedo, sur kiu ni loĝas:
-
2.
Solida ekstera tavolo de ĉi tiu planedo:
-
3.
Substanco, el kiu konsistas ĉi tiu tavolo:
Tera.
De tero, el tero, koncernanta teron:
Enterigi.
Ĵeti en la teron;
ĉerkon en la teron, entombigi.
Elterigi.
Eligi el la tero.
Teretaĝo.
Etaĝo sur la nivelo de la tero.
Terkolo.
Tera strio inter du maroj, kuniganta du kontinentojn:
Terpomo.
(Bot.). Manĝebla tubero sur radikoj de vegetaĵo de la familio w solanacoj
Terapeŭtiko