Plibonigi.
Fari ion pli bona per forigo de la mankoj:
Rebonigi.
Fari ree bona ion difektitan:
Bori.
Fari truon, enigante kaj turnante akrepintan ilon:
Borilo.
Akrepinta fera bastoneto kun akra spirala rando.
Borakso
(Ĥem.).
Blanka kristala substanco, uzata en la medicino kaj industrio.
Bordo.
-
1.
Ekstremo de supraĵo:
-
2.
Tero. limiganta akvujon:
Albordiĝi.
Atingi bordon en ŝipo, boato. Komparu:
Rando.
Borderi.
-
1.
Faldi kaj alkudri randon de vesto:
-
2.
Ĉirkaŭi, limigi:
Borso.
Ejo, kie estas farataj financaj operacioj, vendado kaj aĉetado de akcioj, obligacioj, k. t. p., kaj notata ilia kurso.
Bosko.
Arbareto.
Bostono.
Kartludo, de la nomo de l' urbo Bostono en Ameriko.
Boto.
Leda alta piedvesto (ĝis la genuo, eĉ pli alten).
Botisto.
Metiisto, kiu faras botojn.
Botaniko.
Scienco pri la vegetaĵoj.
Botanika.
Kiu rilatas la botanikon:
Botanikisto.
Scienculo, kiu sin okupas per la botaniko.
Botelo.
Longa, ordinare vitra vazo kun mallarĝa malferma parto, por fluidaĵoj.
Bovo.
Hejma kornbesto: la viroj estas uzataj kiel jungbrutoj, la inoj liveras lakton.
Bovino.
Ino de bovo.
Bovido.
Ido de bovo.
Bovaĵo, bovidaĵo.
Bova, bovida viando.
Braceleto.
Ornamaĵo, kiun oni portas ĉirkaŭ la mano (ĉe antikvaj nacioj kaj sovaĝuloj ankaŭ ĉirkaŭ la piedoj).
Brako
(Anat.). Parto de la homa korpo, de la ŝultro ĝis la kubuto.
Bramo
(Zool.). Manĝebla fiŝo el la familio de l' karpoj
Bramano.
Hinda pastro de alta rango.
Brano.
Ŝeloj de greno, apartigitaj per la muelado.
Branĉo.
Parto de arbo, kreskanta el la trunko.
Branĉeto.
Malgranda branĉo; branĉo, kreskanta ne el la trunko, sed el alia branĉo. Komparu:
Vergo.
Brando.
Alkohola trinkaĵo, produktata el greno, terpomoj.
Brandfarado.
Fabrikado de brando.
Brandfarejo.
Fabriko de brando.
Brandfaristo.
Specialisto en la fabrikado de brando.
Branko.
Organo de la spirado de l' fiŝoj.
Brasi.
Turni velon al la vento.
Brasiko
(Bot.). Legomo el la familio de l' kruciferoj
Brava.
Kuraĝa, sentima, taŭga.
Brave.
Bone, tre bone! (aproba ekkrio).
Bravulo.
Persono brava.
Breĉo.
Larĝa fendo en muro, en ŝtonego; kavaĵo, malakraĵo de tranĉa rando.
Breto.
Horizontala tabulo, sur kiu oni metas diversajn objektojn:
Brevo.
Papa dekreto en malpli gravaj aferoj.
Breviero.
Latina libro por la katolikaj pastroj, enhavanta preĝojn, psalmojn por ĉiu tago de l' jaro.
Brido.
Rimena ilo, metata sur la kapon de ĉevalo aŭ alia rajdbesto, per kiu oni ĝin kondukas.
Bridi.
-
1.
Surmeti bridon. -
2.
Haltigi, kvietigi:
Senbridigi.
1.
Demeti bridon: senbridigi ĉevalon. -
2.
Doni liberon, ne limigi: senbridigi fantazion, pasiojn.
Brigado.
Taĉmento de soldatoj, konsist- anta el du regimentoj.
Briko.
-
1.
Bakita peco de argilo de regula formo (ortangula paralelepipedo), uzata por la masonado. -
2.
Io havanta la formon de briko:
Briketo.
Malgranda briko el kunpremitaj pecetoj kaj pulvoro de karbo.
Brili.
Hele lumi, kiel la poluritaj supraĵoj:
Brila.
-
1.
Tiu, kiu brilas. -
2.
Eleganta, luksa, bonega:
Brilo.
Hela lumo de polurita supraĵo.
Brileto.
Tremanta neforta brilo.
Rebrilo.
Brilo, lumo de spegula supraĵo:
Senbrila.
Ne havanta brilon.
Brilianto.
Polurita diamanto.
Broĉo.
Ornamaĵo el oro aŭ arĝento kaj multekostaj ŝtonoj kun pinglo:
Komparu:
Agrafo, buko, pinglo.
Brodi.
Fari per la kudrado desegnaĵojn, literojn sur tolo, drapo, k. t. p.:
Brogi
Trempi en bolanta fluidaĵo; brulvundi per bolanta fluidaĵo: