Vortaro de Esperanto 1910

Cedema.

Facile cedanta al la volo de alia, facile konvinkebla, ne disputema.

Burĝo.

Homo de la meza klaso:

ne nobelo, ne proletario.

Burĝaro.

Burĝa klaso.

Burĝeco.

Stato, titolo de burĝo.

Burĝono.

Tubero sur vegelaĵoj, el kiu disvolviĝas la floroj kaj folioj.

Burĝoni.

Kovriĝi de burĝonoj.

Burleska.

Ridinda per la karikatureco, per la kontrasto inter la graveco de la per- sonoj kaj la malalteco de la stilo.

Burlesko.

Mallonga neserioza komedio, kun dancoj kaj kantoj.

Burnuso.

Araba vesto: longa mantelo kun kapuĉo. Komparu:

Kitelo.

Busprito.

Oblikva masto en la antaŭa parto de ŝipo.

Busto. - 1.

Antaŭo de la supera parto de la homa korpo:

virina busto. -

2.

Skulptaĵo, prezentanta nur la kapon kaj bruston de persono, sen brakoj:

Busto de Homero.

Komparu:

Brusto, torso, talio.

Buŝo.

Kavo de la homa vizaĝo inter la du makzeloj, enhavanta la langon kaj dentojn.

Buŝa.

-

1.

Kiu rilatas la buŝon ;

buŝaj malsanoj. -

2.

Farata per la buŝo:

buŝa respondo.

Buŝe.

Per la buŝo:

respondi buŝe.

Buŝego.

Buŝo de la bestoj.

Buŝumo.

Aparato, metata sur la buŝegon de hundoj, ĉevaloj, por malhelpi ilin mordi.

Buŝelo.

Angla mezuro por sekaj ŝuteblaj korpoj = 36,5 litr.

Butero.

Grasa substanco el lakto.

Butiko.

Ejo, kie oni vendas komercaĵojn, ordinare ĝi rigardas la straton.

Butikisto.

Posedanto de butiko.

Butono.

Malgranda globforma aŭ disk- forma korpo, kovrita aŭ ne per drapo, tolo, servanta por kunigi, fiksi partojn de vesto.

Butonumi.

Kunigi per butonoj.

Malbuton- umi.

Disigi partojn de vesto, eligante la butonojn el la truoj.

Butontruo.

Truo en vesto, en kiun oni enmetas la butonon.

Cedro

(Bot.). Arbo el la grupo de l' koniferoj

(Cedrus).

Cejano

(Bot.). Herba vegetaĵo el la familio de l' kompozitoj; ĝiaj floroj estas uzataj en la medicino

(Centaurea cyanus).

Celi.

-

1.

Direkti pafon al la trafota objekto, peni trafi:

celi al birdo, celi birdon.

-

2.

Direkti la volon, deziron, agadon; peni atingi, peni plenumi:

celi la bonon de aliaj.

Celo.

Celata objekto:

celo de pafo, celo de deziroj; atingi, trafi celon.

Sencela.

Kio estas sen klara celo, senutila:

sencela diskutado.

Celtabulo.

Tabulo kun deseg- naĵo (ordinare koncentraj cirkloj), al kiu oni pafas dum ekzercoj.

Celerio

(Bot.). Legomo, kulturita apio.

Celuloido.

Kornforma diafana maso el pafkotono kaj kamforo, el kiu oni fabrikas kombilojn, tenilojn kaj diversajn galanteri- aĵojn.

Celulozo.

Substanco, el kiu konsistas la solida parto de la vegetaĵoj.

Cembro

(Bot.). Arbo el la grupo de l' koniferoj

(Pinus cembra).

Cemento.

Substanco el pulvorigitaj kalkaj kaj argilaj ŝtonoj, uzata kiel mortero.

Cementi.

Kunigi per cemento kovri per cemento. Komparu:

Kalko, stuko.

Cendo.

Malgranda monero: centono de dolaro, centono de guldeno.

Cent.

Dekfoje dek (100):

cent homoj, cent homojn.

Centestro.

Ĉefo de taĉmento de cent militistoj, laboristoj.

Jarcento (centjaro).

Periodo de cent jaroj.

Centavo.

Malgranda monero de multaj amerikaj ŝtatoj.

Centezimala.

Bazita sur sistemo, en kiu la tuto estas dividita en cent partojn:

centezimala termometro, centezimala grado.

Centifolio

(Bot.). Speco de l' rozo

(Rosa centifolia).

Centigramo.

Centono de gramo.

Centilitro.

Centono de litro.

Centimo.

Centono de franko.

Centimetro.

Centono de metro.

Centro. - 1.

Punkto egaldistanca al ĉiuj punktoj de cirklo: Cirklo estas kurba linio, kies ĉiuj punktoj estas en egala distanco al interna punkto, nomata centro.

-

2.

Meza punkto, meza loko: centro de tablo, centro de urbo.

- 3.

Modera partio en parlamento.

Centra.

Kiu estas en centro: centra punkto, centra kvartalo.

Alcentrokura.

Aganta, movanta al centro: alcentrokura forto,

Decentrokura.

Aganta, movanta for de la centro.

Alcentrigi.

Kunigi, kolekti en komunan centron; centralizi.

Centralizi.

Kunigi, kolekti en komunan centron, en mezan punkton:

centralizi la fortojn, centralizi la administradon.

Central- izado.

Agado de tiu, kiu centralizas.

Cenzuri.

Trarigardi manuskriptojn aŭ presprovaĵojn, por kontroli, ĉu ili ne enhavas ion kontraŭ la registaro, kontraŭ la eklezio.

Cenzuro.

Cenzuranta kontrolo.

Cenzuristo.

Persono, kies ofico estas cenzuri.

Cerbo

(Anat.). Grize-blanka substanco, formanta la centran parton de la nerva sistemo de l' homo kaj de aliaj vertebruloj: