Vortaro de Esperanto 1910

ekspluati fabrikon, ekspluati siajn kapablojn.

- 2.

Uzi por si la fruktojn de ies laboro sen sufiĉa rekompenco:

ekspluati subulon. -

3.

Trouzi:

ekspluati ies paciencon.

Ekspluato.

Ago de tiu, kiu ekspluatas.

Eksporti.

Transporti en la eksterlandon la produktaĵojn de la industrio: Francujo eksportas multe da vino.

Eksporta.

Kiu eksportas: eksporta komerco.

Eksporto.

Ago de tiu, kiu eksportas. En Anglujo la importo superas la eksporton.

Eksportanto.

Persono, lando, kiu eksportas: La ĉefaj eksportantoj de la greno estas: Argentino, Unuigitaj Ŝtatoj, Rusujo.

Ekspozicio.

Kolekto de produktaĵoj de artoj aŭ de industrio, kunmetitaj en speciala salono aŭ konstruaĵo, por esti rigardataj de la publiko:

ekspozicio de belartoj, universala ekspozicio.

Ekspresa.

Por speciala celo, tre rapida: ekspresa kuriero, ekspresa vagonaro.

Ekstazo.

La plej altagrado de admiro, en kiu oni koncentrigas la tutan atenton sur unu objekto, tute forgesante pri ĉio alia:

ama ekstazo, religia ekstazo.

Ekstemporalo.

Ekzerco, traduko, farata en lernejo senprepare, sen helpo de lernolibroj.

Ekster.

-

1.

Loka prepozicio, esprimanta, ke io estas trans la limoj de objekto aŭ estas direktata trans ĝiajn limojn:

La balkono estas ekster la ĉambro. Iri ekster la urbon.

- 2.

Prepozicio, esprimanta: escepte, se oni esceptas (en ĉi tiu senco ĝi estas uzata anstataŭ

krom,

se la lasta povas naski dubon):

Ekster ĉi tiuj reguloj, ne ekzistas aliaj.

Ekstera.

Estanta ekster io:

ekstera tavolo.

Ekstere.

En ekstera loko:

aerumi litaĵon ekstere =

ekster la loĝejo.

Ekstermi

.Neniigi, detrui, plene pereigi:

ekstermi la malamikojn.

Ekstermo.

Neniigo, detruo, plena pereigo.

Ekstra.

Okazanta ekster la kutima tempo aŭ nombro; aldona; eksterordinara:

ekstra eldono de gazeto, ekstra vagonaro.

Ekstrakti.

Eligi, elpreni la efikajn substancojn per kuirado, solvado.

Ekstrakto.

Substancoj ekstraktitaj: ekstrakto de viando, ekstrakto de opio.

Ekstrema. - 1.

De plej alta grado: ekstrema danĝero.

- 2.

Plej malproksima: la ekstrema Oriento.

Ekstreme.

En plej alta: ekstreme bona.

Ekstremo. - 1.

Plej -

2.

Plej .Supro: ekstremo de senhonteco.

parto'fino'supro: uc *ipo. Komparu:

Fino, limo.

anfakVunu ' a

TT^A/^A0'

enhav-

+ kelke da nekonatoj :

^le лvлflv n л 9 > Perpendikufel?* la teron en du ЈZ ?em л^га KaJ la sudan. n au duonsferojn: la nordan

Ekvilibro.

otQt , korpo, sur kiun agat d.^senmoveco de tort°J' f egalpezo

:elJni

au multe rh Fig.: ekvilibro de v*™lhhr° de nesiln i

Ekvilibristo.

ctrtTS

^lst0

> scianta konservi ekvilibron de sia persono aŭ de diversaj objektoj en speciale malfacilaj kondiĉoj:

dancisto sur ŝnuro.

Ekvilibrismo.

Arto de ekvilibristo.

Ekvivalento.

Egalvalora objekto: la meĥanika ekvivalento de la varmo.

Ekvi- valenta.

Egalvalora.

Ekzakta.

Senerara, gusta eĉ en la plej malgrandaj detaloj (pri la kalkuloj kaj sciencoj):

ekzaktaj sciencoj.

Ekzameni.

-

1.

Fari demandojn al lernanto aŭ kandidato por kontroli liajn sciojn:

ekzameni studenton.

- 2.

Detale esplori:

ekzameni problemon.

Ekzameno.

Kontrolode scioj de lernanto aŭ kandidato per demandoj buŝaj aŭ skribaj:

ekzameno por supera esperanta atesto.

Ekzamen- anto.

Persono, kiu ekzamenas.

Ekza- menato.

Persono, kiun oni ekzamenas.

Ekzantemo

(Med.). Ruĝaj makuloj sur la haŭto, kiuj aperas ĉe diversaj infektaj malsanoj:

tifa ekzantemo.

Ekzegezo.

Klarigo gramatika, historia, leĝoscienca,

k. t. p.

de teksto, precipe de

la

Biblio.

Ekzegezisto.

Scienculo specialisto en la egzegezo:

Renan.

Ekzekuti.

Mortigi krimulon laŭ juĝa verdikto.

Ekzekuto.

Ago de tiu, kiu ekzekutas.

Ekzekutisto.

Persono, kies okupo, profesio estas ekzekuti.

Ekzemo

(Med.). Haŭta malsano, karakterizata de erupcioj de la haŭto kaj de jukado.

Ekzemplo. - 1.

Objekto, vorto, frazo, klariganta ĝeneralan regulon, difinon:

gramatika ekzemplo.

- 2.

Imitinda ago, persono:

doni bonan, malbonan ekzemplon; sekvi ekzemplon.

Ekzemple.

Kiel ekzemplon (ni citu). Komparu;

Modelo.

Ekzemplero.

Objekto farita laŭ ĝenerala tipo; unu objekto el aro de samspecaj: ekzemplero de libro, de gazeto.

Ekzerci.

Per ripetatakaj sistemauzado doni lertecon aŭ scion: