Vortaro de Esperanto 1910

kanti, ludi dueton.

Duko.

Persono, posedanta nobelan titolon, kies alteco estas inter tiu de princo kaj de grafo.

Duklando.

Lando, regata de duko.

Dukato.

Iama ora monero, valoranta 10 ĝis 12 frankojn.

Dum.

-

1.

Prepozicio kun la signifo: en la tempo de, en la daŭro de:

dum la tagmanĝo, dum la tuta somero.

-

2.

Konjunkcio kun la signifo: en la tempo kiam:

Dum vi dormis, li laboris.

Dume.

Dum tiu tempo:

Oni preparas la vespermanĝon, ni dume babilu.

Dungi.

Fari interkonsenton kun iu, por certigi al si lian servadon por difinita pago:

dungi lakeon.

Dungato.

Persono dungata.

Duplikato.

Kopio, dua ekzemplero de akto, de dokumento:

duplikato de fakturo, duplikato de kambio.

E

-E.

Fleksio de adverboj: bone, unue, antaŭe, senprokraste.

Ebeno.

Supraĵo, kiun tuŝas tuta rekta linio, kiu havas kun ĝi du komunajn punktojn.

Ebena.

Havanta formon de l' ebeno:

La supraĵoj de piramido estas ebenaj, la supraĵo de sfero estas kurba.

Ebenaĵo.

Ebena loko, ebena lando.

Ebenigi.

Fari ebena:

ebenigi la vojon.

Komparu;

Glata, plata.

-Ebl.

Sufikso, esprimanta, ke io povas esti farata:

manĝebla, dividebla, kredeble.

Ebono.

Nigra, malmola, peza ligno: Ebonon oni uzas por mebloj, bastonoj k t. p.

Ebona.

El ebono: ebona skatolo.

Ebria.

Estanta sub la influo de la alkoholo:

Ne donu glavon al homo ebria.

Ebrieco.

Stato de tiu, kiu estas ebria:

Ebrieco donas forgeson.

Ebriigi.

Fari iun ebria.

Ebriiĝi.

Fariĝi ebria.

Ebriulo.

Persono ebria.

Eburo.

Osto de la okuldento de elefanto.

Ebura.

El eburo:

ebura tenilo.

-Ec.

Sufikso, esprimanta abstraktan ideon de kvalito, de stato:

moleco, infaneco.

Eco.

Kvalito:

bonaj kaj malbonaj ecoj.

Eĉ.

Adverbo, uzata por substreki ideon, por esprimi: ne nur, sed krom tio, sed pli multe...:

Eĉ la bestoj aŭskultis, kiam ludis Orfeo. Oni insultis, oni eĉ batis la malfeliĉulon.

Edifi.

Instigi al la pieco, al la virto: La prediko edifis ĉiujn preĝantojn.

Edifa.

Kiu edifas: edifa admono de l' patro.

Edikto.

Leĝo, ordono, publikigita de regnestro.

Eduki.

Zorgi pri la evolucio de la fizikaj, moralaj kaj intelektaj kapabloj:

eduki infanon, eduki beston.

Edukato.

Tiu, kiu estas edukata.

Edukado.

Agoj de tiu, kiu edukas.

Edukiteco.

Eco, stato de tiu, kiu estas edukita.

Edukisto.

Persono, kies okupo,

Duro.

Arĝenta hispana monero, valoranta proksimume 5 frankojn.

Duŝo.

Pluvbano.

specialo estas eduki.

Edukejo.

Institucio, kie oni edukas.

Edzo.

Viro laŭleĝe ligita kun virino, por fondi kun ŝi familion.

Edzino.

Virino laŭleĝe ligita kun viro, por fondi kun li familion.

Edziĝo.

Laŭleĝa ligo de viro kun virino, por fondi familion.

Edzeco.

Stato de tiu, kiu estas edzo aŭ edzino.

Edziĝi.

Fariĝi edzo.

Edziniĝi.

Fariĝi edzino.

Geedziĝi.

Fariĝi geedza paro.

Edzigi.

Fari iun edzo:

La gepatroj edzigis la filon.

Eksedziĝo.

Laŭ- leĝa rompo de la edziĝo.

Efekto.

Impreso de arta objekto, de spektaklo, kiu forte altiras la atenton, kortuŝas:

efekto de dramo, de pentraĵo, dc parolado.

Efektiva.

Kiu vere ekzistas, ne ŝajna:

La efektiva nombro de Esperantistoj estas multe pli granda, ot tiu de l' enskribitaj en la adresaroj.

Efektivigi.

Plenumi, realigi:

efek- tivigi planon.

Efektiviĝi.

Plenumiĝi, realiĝi.

Efemera.

Mallongedaŭra, rapide pas- anta:

La beleco estas efemera.

Efiki.

Kaŭzi rezultaton:

Post longa uzado la medikamentoj ne efikas plu. Ekzemplo efikas pli bone ol admonoj.

Efiko.

Ago de tio, kio efikas, rezultato de la agado.

Efika.

Kiu havas efikon.

Efikeco.

Eco de tio, kio efikas.

Senefika.

Kiu restas sen efiko.

-Eg.

Sufikso, esprimanta pli altan, pli fortan gradon:

pordo de ĉambro, pordego de domo; varma akvo =

kies temperaturo estas iom pli alta, ol nia,

varmega akvo =

proksima al la bolado.

Egala.

-

1.

Same granda, sama, ne diferenca:

egala nombro, egala talento.

-

2.

Kies partoj ne diferencas unuj de alia:

egala voĉo, egala paŝado.

Egalaĵo.

Du egalaj grandoj, kunigitaj per la signo de la egaleco:

A=B.