Kiu scias gardi sekreton:
Diskrete.
En diskreta maniero.
Diskreteco.
Eco de tiu, kiu estas diskreta.
Diskuti.
Interparoli pri speciala temo, interŝanĝi ideojn pri solvota demando.
Diskuto.
Parolado de tiuj, kiuj diskutas:
Diskutebla.
Pri kiu oni povas diskuti; kiu ne povas esti akceptita sen diskutado.
Diskutinda.
Kiu indas diskut- adon. Komparu:
Debati, disputi.
Dispepsio
(Med.). Malbona digestado.
Disperso.
Disiĝo de la radioj de la lumo.
Disponi.
Uzi laŭ sia bontrovo: Vi povas disponi mian monon kaj personon.
Disputi.
Vive diskuti.
Disputo.
Viva diskuto. Komparu:
Debati.
Distanco.
Interspaco: distanco de la urbo ĝis la rivero.
Distili.
Purigi fluidaĵon, vaporigante kaj poste remalvarmigante ĝin:
Distingi.
Rimarki diferencon inter du objektoj, personoj aŭ ideoj: distingi la elparoladon de diversnaciaj Esperantistoj; distingi ion de io.
Distingiĝi.
Fariĝi rimarkita pro eminentaj ecoj: distingiĝi por kuraĝo.
Distri.
-
1.
Deturni la atenton: La muziko sur la strato distris la lernantojn en la klaso.
- 2.
Agrable okupi la pensojn, amuzi post laboroj, ĉagrenoj:
Distraĵo.
Tio, kio distras; amuzaĵo:
Distrita.
Ne atenta, ne scianta fiksi la atenton sur unu objekto. Komparu:
Amuzo, ludo.
Distrikto.
Parto de lando, de urbo, precize limigita kaj havanta unu ĉefon (administran, polican, juĝan).
Distrikta.
De distrikto, koncernanta distrikton:
Ditirambo.
Entuziasme laŭda kanto aŭ versaĵo por ies honoro.
Divano.
Ŝtata turka konsilantaro.
Diveni.
Malkovri sekreton, veron,
havante
neniun bazon por motivita
konkludo;
Komparu:
Konjekti.
Divergi.
(Fiz.). Flankiri unu de alia: La sunaj radioj, trapasinte konkavan lenson, divergas.
Diversa.
Unu el multaj, el kiuj ĉiu apartenas al alia speco, posedas aliajn ecojn (la vorto estas uzata ordinare en la multe- nombro):
Diverseco.
Eco de tiuj, kiuj estas diversaj.
Dividi.
-
1.
Fari partojn el tuto:
2. -
2.
Doni parton:
Divido.
Ago de tiu, kiu dividas:
Dividebla.
Kiu povas esti dividata.
Dividendo.
Parto de neta profito por unu akcio.
Divizio.
Taĉmento de soldatoj, konsistanta el kelke da regimentoj (ordinare el kvar).
Do.
Konkluda konjunkcio: Kion do vi intencas fari?
Docento.
Instruanto en universitato, ne posedanta titolon de profesoro.
Dogmo.
Neŝanĝebla, netuŝebla religia aŭ filozofia principo:
Dogo.
Speco de granda, forta hundo kun malgrandaj oreloj kaj staranta vosto.
Doĝo.
Ĉefo de la Genova {nun Ĝenova} kaj Venecia respubliko.
Doktoro - 1.
Persono posedanta la plej altan sciencan titolon de fakultato. -
2.
Kuracisto.
Doktoreco.
Titolo de doktoro.
Doktrino.
Scienca teorio, religia dogmaro.
Dokumento.
-
1.
Skribaĵo, servanta kiel pruvo, kiel atesto:
-
2.
Iu ajn objekto, servanta kiel pruvo.
Dolaro.
Arĝenta monero de Unuigitaj Ŝtatoj, valoranta 5 frankojn 20 centimojn
Dolĉa.
-
1.
Havanta agrablan guston. kiel tiu de la sukero aŭ mielo. -
2.
Agrabla por la orelo:
3.
Delikata, aminda:
Dolĉeco.
Eco de tio, kio estas dolĉa.
Dolĉigi.
Fari ion dolĉa:
Dolori.
Kaŭzi tre malagrablan korpan senton.
Dolora.
Kiu doloras.
Domo.
Konstruaĵo por loĝi.
Dometo.
Malgranda, simpla domo.
Domano.
Loĝanto de domo.
Domaĝo.
Bedaŭrinda afero: domaĝo estas aŭ domaĝe estas, ke
Domeno.
-
1.
Maskarada kostumo (mantelo kun kapuĉo). -
2.
Ludo; 28 malgrandaj tabuletoj, dividitaj ĉiu en du partojn, surhavantajn punktojn.
Doni.
Lasi al iu la uzon, ĝuon de sia objekto (ĉu provizore ĉu kiel propraĵon);