Читаем Vortaro de Esperanto 1910 полностью

Kiu scias gardi sekreton:

La viroj estas pli diskretaj ol la virinoj.

Diskrete.

En diskreta maniero.

Diskreteco.

Eco de tiu, kiu estas diskreta.

Diskuti.

Interparoli pri speciala temo, interŝanĝi ideojn pri solvota demando.

Diskuto.

Parolado de tiuj, kiuj diskutas:

konduki diskutojn, vivplena diskuto, senorda diskuto.

Diskutebla.

Pri kiu oni povas diskuti; kiu ne povas esti akceptita sen diskutado.

Diskutinda.

Kiu indas diskut- adon. Komparu:

Debati, disputi.

Dispepsio

(Med.). Malbona digestado.

Disperso.

Disiĝo de la radioj de la lumo.

Disponi.

Uzi laŭ sia bontrovo: Vi povas disponi mian monon kaj personon.

Disputi.

Vive diskuti.

Disputo.

Viva diskuto. Komparu:

Debati.

Distanco.

Interspaco: distanco de la urbo ĝis la rivero.

Distili.

Purigi fluidaĵon, vaporigante kaj poste remalvarmigante ĝin:

distili brandon.

Distingi.

Rimarki diferencon inter du objektoj, personoj aŭ ideoj: distingi la elparoladon de diversnaciaj Esperantistoj; distingi ion de io.

Distingiĝi.

Fariĝi rimarkita pro eminentaj ecoj: distingiĝi por kuraĝo.

Distri.

-

1.

Deturni la atenton: La muziko sur la strato distris la lernantojn en la klaso.

- 2.

Agrable okupi la pensojn, amuzi post laboroj, ĉagrenoj:

Vespera koncerto distris la kongresanojn post la laboraj kunsidoj.

Distraĵo.

Tio, kio distras; amuzaĵo:

spektaklo, koncerto.

Distrita.

Ne atenta, ne scianta fiksi la atenton sur unu objekto. Komparu:

Amuzo, ludo.

Distrikto.

Parto de lando, de urbo, precize limigita kaj havanta unu ĉefon (administran, polican, juĝan).

Distrikta.

De distrikto, koncernanta distrikton:

distrikta kuracisto.

Ditirambo.

Entuziasme laŭda kanto aŭ versaĵo por ies honoro.

Divano.

Ŝtata turka konsilantaro.

Diveni.

Malkovri sekreton, veron,

havante

neniun bazon por motivita

konkludo;

Divenu, kiom da nuksoj mi havas en la mano?

Komparu:

Konjekti.

Divergi.

(Fiz.). Flankiri unu de alia: La sunaj radioj, trapasinte konkavan lenson, divergas.

Diversa.

Unu el multaj, el kiuj ĉiu apartenas al alia speco, posedas aliajn ecojn (la vorto estas uzata ordinare en la multe- nombro):

diversaj personoj, objektoj, ideoj. En la maro vivas diversaj bestoj: fiŝoj, amfibioj, moluskoj, k. t. p.

Diverseco.

Eco de tiuj, kiuj estas diversaj.

Dividi.

-

1.

Fari partojn el tuto:

dividi en partojn; dividi 10 per

2. -

2.

Doni parton:

dividi sian panon kun mizerulo.

Divido.

Ago de tiu, kiu dividas:

malpaci ĉe la divido.

Dividebla.

Kiu povas esti dividata.

Dividendo.

Parto de neta profito por unu akcio.

Divizio.

Taĉmento de soldatoj, konsistanta el kelke da regimentoj (ordinare el kvar).

Do.

Konkluda konjunkcio: Kion do vi intencas fari?

Docento.

Instruanto en universitato, ne posedanta titolon de profesoro.

Dogmo.

Neŝanĝebla, netuŝebla religia aŭ filozofia principo:

La dogmoj de la katolika eklezio.

Dogo.

Speco de granda, forta hundo kun malgrandaj oreloj kaj staranta vosto.

Doĝo.

Ĉefo de la Genova {nun Ĝenova} kaj Venecia respubliko.

Doktoro - 1.

Persono posedanta la plej altan sciencan titolon de fakultato. -

2.

Kuracisto.

Doktoreco.

Titolo de doktoro.

Doktrino.

Scienca teorio, religia dogmaro.

Dokumento.

-

1.

Skribaĵo, servanta kiel pruvo, kiel atesto:

historia dokumento.

-

2.

Iu ajn objekto, servanta kiel pruvo.

Dolaro.

Arĝenta monero de Unuigitaj Ŝtatoj, valoranta 5 frankojn 20 centimojn

Dolĉa.

-

1.

Havanta agrablan guston. kiel tiu de la sukero aŭ mielo. -

2.

Agrabla por la orelo:

dolĉa melodio. -

3.

Delikata, aminda:

dolĉa vizaĝo.

Dolĉeco.

Eco de tio, kio estas dolĉa.

Dolĉigi.

Fari ion dolĉa:

dolĉigi teon.

Dolori.

Kaŭzi tre malagrablan korpan senton.

Vundoj doloras la malsanulon.

Dolora.

Kiu doloras.

Domo.

Konstruaĵo por loĝi.

Dometo.

Malgranda, simpla domo.

Domano.

Loĝanto de domo.

Domaĝo.

Bedaŭrinda afero: domaĝo estas aŭ domaĝe estas, ke

Domeno.

-

1.

Maskarada kostumo (mantelo kun kapuĉo). -

2.

Ludo; 28 malgrandaj tabuletoj, dividitaj ĉiu en du partojn, surhavantajn punktojn.

Doni.

Lasi al iu la uzon, ĝuon de sia objekto (ĉu provizore ĉu kiel propraĵon);

Перейти на страницу:

Похожие книги

Поэзия как волшебство
Поэзия как волшебство

Трактат К. Д. Бальмонта «Поэзия как волшебство» (1915) – первая в русской литературе авторская поэтика: попытка описать поэтическое слово как конструирующее реальность, переопределив эстетику как науку о всеобщей чувствительности живого. Некоторые из положений трактата, такие как значение отдельных звуков, магические сюжеты в основе разных поэтических жанров, общечеловеческие истоки лиризма, нашли продолжение в других авторских поэтиках. Работа Бальмонта, отличающаяся торжественным и образным изложением, публикуется с подробнейшим комментарием. В приложении приводится работа К. Д. Бальмонта о музыкальных экспериментах Скрябина, развивающая основную мысль поэта о связи звука, поэзии и устройства мироздания.

Александр Викторович Марков , Константин Дмитриевич Бальмонт

Языкознание, иностранные языки / Учебная и научная литература / Образование и наука