Vortaro de Esperanto 1910

kompati iun, kompati ies malfeliĉon.

Kompato.

Sento de tiu, kiu kompatas.

Kompatema.

Kiu facile kompatas, kiu havas la inklinon kompati:

kompatema homo, kompatema koro.

Senkompata.

Kiu ne kompatas.

Kompendio.

Mallongigo de scienca, de instrua verko:

kompendio de la algebro.

Kompensi.

Doni, pagi ion, por anstataŭi perdon, mankon, malbonon: La asekura kompanio kompensas la perdojn, kaŭzitajn de la brulo. La intereso de la enhavo kompensas la stilon, iom pezan.

Kompen- so.

Objekto donata, sumo pagata, por kompensi: La kompenso atingis mil frankojn.

Kompetenta.

Havanta sufiĉan scion, kapabla juĝi, solvi sciencajn problemojn, plenumi spiritan laboron:

kompetenta juĝanto, kompetenta instruisto.

Kompetenteco.

Eco de tiu, kiu estas kompetenta.

Kompetente.

En kompetenta maniero, kun kompetenteco.

Kompili.

Verki neoriginale, prenante materialon el aliaj pretaj verkoj:

kompili lernolibron.

Kompilo.

Ago de tiu, kiu kompilas:

Kompilo iafoje donas verkon pli bonan, ol la originalo.

Komplemento.

Tio, kion oni devas aldoni, almeti al io, por ĝin fari kompleta:

komplemento en la matematiko; rekta, nerekta komplemento en la gramatiko.

Komplementa.

Kompletiganta:

komplementa angulo.

Kompleta.

Al kiu mankas neniu parto, neniu ero: kompleta gramatiko.

Kompletigi.

Fari ion kompleta: En la dua eldono la verko estis kompletigita. Komparu;

Plena, tuta.

Komplezo.

Servo de afableco: Granda estos la komplezoj se vi mendos por mi ĉambron en hotelo.

Kompleza.

Kiu faras komplezojn: kompleza homo, kompleza ago.

Komplezeco.

Eco de tiu, kiu estas kompleza. Komparu:

Afabla, ĝentila.

Kompliki.

Malsimpligi: Manko de la plej gravaj dokumentoj komplikis la tutan aferon.

Komplimento.

Ĝentilaj flataj vortoj: La virinoj amas la komplimentojn.

Komplimenti.

Diri komplimenton :komplimenti la mastrinon.

Komploto.

Komuna sekreta agado por krima celo:

komploto por detronigi regnestron.

Komploti.

Fari komploton:

komploti kun iu kontraŭ iu.

Komparu:

Konspiro.

Komponi.

Verki muzikaĵon:

Verdi komponis multajn operojn.

Komponisto.

Muzikisto, kiu komponas.

Komposti.

Kunmeti literojn por la pres- ado.

Kompostisto.

Homo, kies profesio estas komposti.

Kompoto.

Fruktoj, kuiritaj kun sukero (precipe por tuja uzo):

kompoto el prunoj.

Kompozitoj

(Bot.). Familio de dukotile- donaj unupetalaj vegetaĵoj:

laktuko, kamomilo.

Kompreni.

Koni la signifon, la sencon; havi ĝustan ideon pri io:

kompreni vortojn, kompreni intencon.

Komprenigi.

Fari ion komprenata de iu; klarigi.

Interkompreniĝi.

Kompreni unu alian:

La diversnaciaj Esperantistoj perfekte interkompreniĝas.

Kompreso.

Kelkfoje faldita tola peco, kiun oni metas sur vundojn, sur doloran membron.

Kompromiso.

Reciprokaj cedoj en la opinioj por interkonsenti kun la kontraŭulo.

Komuna.

Apartenanta al pli, ol unu:

komuna ĉambro, komuna ideo.

Komunceo.

Eco

de

tio, kio estas komuna.

Komunumo.

Malgranda distrikto, en kiifjn estas

dividata

lando, por administri lokajn aferojn:

kam- para komunumo, preĝeja komunumo.

Komunuma.

Kiu apartenas, kiu rilatas la komunumon:

komunumaj aferoj.

Komparu;

Ĝenerala, universala.

Komunio.

Sakramento, kiu laŭ la katolika doktrino enhavas la korpon kaj sangon de Kristo, sub la formo de pano kaj vino.

Komunii.

Doni la komunion:

La pastro komunias la absolvitan pekulon.

Komuniki.

-

1.

Transigi; transdoni de j*nu persono al alia. -

2.

Transporti de unu

^iQ

ko al alia:

komuniki al iu novaĵon, komunikanta vojo.

Komunikaĵo.

-

1.

Komunikata sciigo. -

2.

Komunikanta rimedo, rimedo de transporto:

La komunikaĵoj de Berlino estas tre oportunaj.

{komunikaĵo 2 nun arkaa: trafikaj ligoj, vojaĝ-eblecoj}.

Komunismo.

Socia sistemo, proklam- anta egalecon de ĉiuj homoj, nuligon de la persona propraĵo kaj komunan profitadon de ĝi.

Komunisto.

Adepto de la komunismo.

Komuti.

Ŝanĝi la direkton de elektra fluo.

Komutilo.

Aparato por komuti.

Koni.

-

1.