Вводное слово в искусство перевода

Dum dudek kvin tagoj de foresto nenio ^san^gi^gis en lia lo^gejo: same, kiel antaue, de la plafona salivo pendis grizaj fadenoj de aranea^jo; flava fenestra kurteno spiris, vibrigate de trablovo; senkolori^ginta teatra afi^so sur la ^sutro de vesta ^sranko maskis disbatitan vitron; kolbasaj ^seloj kaj pecetoj de froma^go, neglekte balaitaj en angulon, mistere scintilis per ^simo — senvo^caj atestantoj kaj partoprenintoj de la adiaua amikvespero ankau la forpermeso.

Пример 2.

На третий день путешествия Десна сделала поворот, еще один и, выписывая гигантские колена, пошла на сближение с Брянским лесом.

Можно без устали говорить о его розовых рассветах, словно бы со сна взлохмаченных утренними туманами, о полдневном, раздобревшем солнце, от нечего делать играющем зайчиками сквозь листву дубов, окружающих многоцветные поляны, о синих сумерках с их колеблющимися тенями, когда мирные шорохи становятся загадочными, а ты лежишь на разогретом за день сене и ищешь первую звезду в темнеющем небе.

(А. Кривицкий)

La trian tagon de la voja^go Desna-rivero faris turnon, ankorau unu, kaj, zigzagante per gigantaj piruetoj, iris al proksimi^go kun Brjanska arbaro.

Oni povas sen laco paroli pri ^giaj rozkoloraj mateni^goj, hirtigitaj de auroraj nebuloj, kvazau ^jus-de-dorme, pri la tagmeza korpulenta bonkori^ginta suno, kiu pro nenionfaro ludas per rebriloj-radieroj, kiel per saltantaj leporetoj, tra foliaro de kverkoj, ^cirkau multkoloraj interarbejoj, pri la ultramaraj krepuskoj kun iliaj palpitantaj ombroj, kiam malrankoraj susuroj i^gas enigmaj, kaj oni ku^sas sur fojno, varmigita dumtage kaj ser^cas la unuan stelon en obskuri^ganta ^cielo.

Пример 3.

В деревянных избах среди яблонь и кустов жасмина обливалось кровью сердце великих поэтов.

(Я. Иоэрунт)

En krudaj lignotrabaj domoj, meze de pomujoj kaj jasmenaj arbustoj, sangoplenis la koro de grandaj poetoj.

Пример 4.

Их притворы закрыты, низкие навесы покрылись мохом, но стены из красного кирпича вросли в землю и кажется, что они ничего не боятся — ни зигзагов молний, ни долгих мировых войн, ни неизбежных смен столетий.

(Я. Иоэрунт)

Iliaj enir-portaloj estas ^slositaj, malaltaj ^sedaj randoj kovri^gis per musko, sed la muroj ru^gabrikaj eni^gis en grundon kaj, ^sajnas, nenion ili timas, nek zigzagojn de fulmoj, nek longajn mondmilitojn, nek neeviteblajn anstatauojn de jarcentoj.