Вводное слово в искусство перевода

Пример 5.

Они побрели к машине, нехотя сели в нее, и машина медленно повезла их по узким кривым улочкам, параллельно просторному многорядному Ленинградскому проспекту. На выбитых после зимы и еще не заасфальтированных рытвинах машину подбрасывало. Фургон с надписью «Хлеб», мешая движению, ехал посреди дороги. Мальчишки рядом с проезжей частью гоняли мяч, мадл заботясь о том, что бок о бок с ними в обе стороны снуют машины. Мамы и бабушки пересекали улицу с колясками там, где им удобнее…

(Г. Попова)

Ili vage direktis sin al la aŭto, nevolonte sidiĝis en ĝin, kaj la aŭto malrapide ekveturigis ilin laŭ stretaj kurbaj malgrandaj stratoj, paralele kun larĝa Leningrada prospekto kun multaj vojstrioj. Sur kavetoj, elbatitaj postvintre kaj ankoraŭ asfalte ne flikitaj, la aŭto saltetis, furgono kun skribo «Pano», barante trafikon, okupis mezon de la pavima vojo. Buboj pilkis apud veturantaj aŭtoj, neniom zorgante pri tio, ke ambaŭflanke tienis-reenis trafikiloj. Patrinoj kaj avinoj estis krucantaj la stratojn, puŝante infanĉaretojn tie, kie estis por ili pli oportune.

Пример 6.

Как они поздоровались, что говорили — не важно. Ну поздооровались, ну говорили какие-то слова. Они глядели друг другу в глаза и улыбались. Нимб счастья витал над их головами, губы лепетали взбредающую на ум чепуху, а мозг лихорадочно фиксировал время, проведенное сейчас ими вместе, и оставалось его, дозволенного правилами приличия, совсем немножко… вот уже половина от этого немножко, четверть… пять секунд, одна… ни одной.

(Г. Попова)

Kiel ili salutis unu la alian, kion parolis — ne gravas. Nu salutis, nu parolis iujn vortojn. Ili rigardis unu al la alia en la okulojn kaj ridetis. Aŭreolo de feliĉo ŝvebis super iliaj kapoj, la lipoj balbutis enkapiĝantajn bagatelojn, sed la cerbo febre fiksis la tempon pasigitan nun de ili kune, kaj restis da ĝi, permesita per reglamento de deco, tute malmulte… jen jam duono da tiu malmulto, kvarono… kvin sekundoj… unu… neniu.