Читаем Западные славяне и Киевская Русь в X-XI вв. полностью

1960. Krzemienska B. W sprawie chronologii wyprawy Brzetislawa  I

na Polske. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Lodzkiego. Ser. I, z. 12,

1959. Krzemienska  В.,  Tfestik  D.  О  dokumencie  praskim  z  roku

1086. SZ, 1960, t. V. Kuczynski S. M. Nieznany traktat polsko-ruski roku 1039. SA, t. V.

Poznan,  1954—1956. Kuczynski S. M. О wyprawie Wlodzimierza I ku Lachom. Spr. Wr.

Tow. Nauk., t. IV, 1955. Kuczynski S. M. Stosunki polsko-ruskie do schylku wieku XII, SO,

1958, № 2. Kuczynski S. M. Wschodnia granica Panstwa Polskiego w X wieku

(przed rokiem 980). PPP, t. I. Kutrzeba A. Handel Polski ze Wschodem w wiekach srednich. PP,

1903. L a b u d a G. Die Anfange des polnischen Stadtewesens im Hochmittel-

alter. “L'artisanat et la    vie    urbaine en    Pologne    medievale”.

KHKM, 1962, № 1, 2. L a b u d a  G.  Fragmenty  dziejow  Slowianszczyzny  Zachodniei,  t.  I.

Poznan, 1960. L a b u d a G. Historiograficzna analiza tzw. niemieckiego “Naporu na

Wschod”.  Wschodnia   ekspanSja   Niemiec  w   Europie   Srodkowej.

Poznan, 1963. L a b u d a G. Ibrahim ibn Jakub, Naistarsza relacja о Polsce w nowym

wydaniu. RH, t. 16, 194/,

3“f


L a b u d a G. Magdeburg 'i Poznan. RH, t. 14, 1938.

L a b u d a G. Saga о Styrbjornie, jarlu v Jomsborgu. SA, t. IV. Poz-

nan, 1954.

Labuda G. Studie nad poczatkami panstwa polskiego. Poznan, 1946. L a b u d a G. Utrata Moraw przez panstwo polskie w XI wieku. SDPC,

t. I. Labuda G. Walka о zjedmoczenie Pomorza z Polska^ w X— XIV w.

Pomorze sredniowieczne. Wroclaw, 1958. Labuda G. Z badan nad osadnictwem i ustrojem slowian polabskich.

SO, t. 22. Poznan, 1962. Labuda G. Znaczenie prawno-polityczne dokumentu Dagome judex.

Nasza Przeszlosc, 1948, № 4.

L a 1 i k T. Z zagadnien genezy miast w Polsce. PH, 1958, № 3. Lehr-Splawinski T. Lgdzice-Ledzianie-Lachowie. Opusculo Ca-

simiro Tymieniecki. Poznan, 1959.

Lehr-Splawinski Т., Piwarski K., Wojciechowski Z. Polska-Czechy. Dziesi§c wiekow s^siedztwa. Katowice — Wroclaw, 1947.

L i p p e г t J. Sozial-Geschichte Bohmens. t. I. Prag, 1896. Lodvnski H. Wggry lennem stolicy Apostolskiej. KH, 1910. Lowmianski H. Imig chrzestne Mieszka I. SO, t. XIX. Lowmianski H. Ledzianie. SA, t. IV. Poznan, 1953. Lowmianski H. Poczatki Polski. Z dziejow Slowian w I tysigcleciu

n. e., t. I— II. Warszawa, 1963. Lowmianski H. Podstawy gospodarcze formowania sig panstw slo-

wianskich. Warszawa, 1953.

Lowmianski H. Problematyka historyczna  grodow czerwienskich w zwigzku z planem zespolowych badan polsko-radzieckich. KH, 1953, № i. Lowmianski H. Rola historyczna Wolynia w starozytnosci i we

wczesnym sredniowieczu (отд. отт.). L'owmianski H. Stosunki  polsko-ruskie  za   pierwszych   Piastow.

PH, 1950. Lowmianski H.  Zagadnienie roli  Normanow w  genezie panstw

slowianskich. Warszawa, 1957.

L u d a t H. Mieschkos Tributpflicht bis zur Warthe. DALV, Bd. 2, 1938. MacieiowskiW.  A.   Pierwotne dzieie Polski i Litwy. Warszawa,

1846. Majewski K. Importy rzymskie na ziemiach slowianskich. Wroclaw,

1949. Maleczynski K. Dzieje Wroclawia, cz.  I.  Katowice — Wroclaw,

1948. Maleczynski K. Najstarsza zachodnia granica Polski na podsta-

wie zrodel X wieku. PPP, t. I. Maleezynski K. Polska a Czechy w sredniowieczu. Proba rewizji

pojec. Sobotka, 1947, № 2. Maleczynski K. Polska a Czechy w latach 966—986. SDPC, t. I.

Wroclaw, 1960. Manteuffel T. Panstwo polskie a papiestwo oraz ruch monastyczny

na Zachodzie w X wieku. PPP, t. I.

Manteuffel T. Rola cystersow w Polsce wieku XII. PH, t. 51, 1950. Marquart J. Ostasiatische und osteuropaische Streifzuge. Leipzig,

M а у e r T. Grosse und Untergang des Heiligen Reiches. “Historische Zeitschrifb, 1954


M e i t z e n A. Siedlung und Agrarwesen der Westgermanen und Ost-

germanen, der Kelten, Romer, Finnen und Slawen. Berlin,  1895,

t. II. Meysztowicz W. Szkice о swietym Brunie Bonifacym. SPM, t. V,

Rzym, 1958. M i s k i e w i с z B. Studia nad obrona. polskiej granicy zachodniej w

okresie wczesnofeudalnym. Poznan, 1961. Mitkowski J. Pomorze Zachodnie w stosunku do Polski. Poznan,

1946. M u 11 e r L. Studien zur altrussischen Legende der Heiligen Boris und

Gleb. ZfSPh., 1954, Bd. XXIII, H. 1; 1956, Bd. XXV, H. 2; 1959,

Bd. XXXVII, H. 2; 1962, Bd. XXX, H. 1.

Muller-Mertens E. Das Zeitalter der Ottonen. Berlin, 1955. Natanson-Leski J.  Panstwo Mieszka Pierwszego.  Zagadnienia

terytorialne. SW, t. IV. Wroclaw — Warszawa, 1958. Natanson-Leski J. Zarys granic i podzialow Polski najstarszej.

Wroclaw, 1953.

Niederle L. Slovanske starozitnosti. d. Ill, sv. I. Praha, 1921. Nejedly Z. Stare povesti ceske. Praha, 1953. Nohejlova-Pratova E. Kilka uwag na temat najstarszych zna-

lezisk denarow czeskich i wspolczesnych znalezisk polskich. WN,

1962, № 3—4. Novak J. B. Idea cisarstvi Rimskeho a jeji vliv na pocatky ceskeho

politickeho mysleni. CCH, 1924. NovotnyV. Ceske dejiny, t. I. Praha, 1912. Ondrouch V. Nalezy keltskych, antickych a byzantskych minci na

Slovensku. Bratislava,  1964. P a 1 а с k у Fr. Dejiny narodu ceskeho v Cechach a v Morave.   Praha,

1921.

Перейти на страницу:

Похожие книги

100 знаменитых чудес света
100 знаменитых чудес света

Еще во времена античности появилось описание семи древних сооружений: египетских пирамид; «висячих садов» Семирамиды; храма Артемиды в Эфесе; статуи Зевса Олимпийского; Мавзолея в Галикарнасе; Колосса на острове Родос и маяка на острове Форос, — которые и были названы чудесами света. Время шло, менялись взгляды и вкусы людей, и уже другие сооружения причислялись к чудесам света: «падающая башня» в Пизе, Кельнский собор и многие другие. Даже в ХIХ, ХХ и ХХI веке список продолжал расширяться: теперь чудесами света называют Суэцкий и Панамский каналы, Эйфелеву башню, здание Сиднейской оперы и туннель под Ла-Маншем. О 100 самых знаменитых чудесах света мы и расскажем читателю.

Анна Эдуардовна Ермановская

Документальная литература / История / Прочая документальная литература / Образование и наука / Документальное
1937. Как врут о «сталинских репрессиях». Всё было не так!
1937. Как врут о «сталинских репрессиях». Всё было не так!

40 миллионов погибших. Нет, 80! Нет, 100! Нет, 150 миллионов! Следуя завету Гитлера: «чем чудовищнее соврешь, тем скорее тебе поверят», «либералы» завышают реальные цифры сталинских репрессий даже не в десятки, а в сотни раз. Опровергая эту ложь, книга ведущего историка-сталиниста доказывает: ВСЕ БЫЛО НЕ ТАК! На самом деле к «высшей мере социальной защиты» при Сталине были приговорены 815 тысяч человек, а репрессированы по политическим статьям – не более 3 миллионов.Да и так ли уж невинны эти «жертвы 1937 года»? Можно ли считать «невинно осужденными» террористов и заговорщиков, готовивших насильственное свержение существующего строя (что вполне подпадает под нынешнюю статью об «экстремизме»)? Разве невинны были украинские и прибалтийские нацисты, кавказские разбойники и предатели Родины? А палачи Ягоды и Ежова, кровавая «ленинская гвардия» и «выродки Арбата», развалившие страну после смерти Сталина, – разве они не заслуживали «высшей меры»? Разоблачая самые лживые и клеветнические мифы, отвечая на главный вопрос советской истории: за что сажали и расстреливали при Сталине? – эта книга неопровержимо доказывает: ЗАДЕЛО!

Игорь Васильевич Пыхалов

История / Образование и наука