Адкуль наш род

Слава пра Кiрхгольмскую перамогу разнеслася па ўсiм свеце. Вiншаваннi гетману Хадкевiчу прыслалi папа рымскi i большасць еўрапейскiх валадароў.

Вайна з туркамi

На поўднi Рэч Паспалiтая суседзiла з вялiзнай i неспакойнай турэцкай дзяржавай, якая называлася Асманскай iмперыяй. Туркi захапiлi шмат якiя еўрапейскiя краiны. Неўзабаве пачалася вайна Асманскай iмперыi i з Рэччу Паспалітай. Турэцкi султан рыхтаваў вялiкi паход на поўнач. Ён хвалiўся, што разгромiць Рэч Паспалiтую i выйдзе на берагi Балтыйскага мора.

Велiзарная турэцкая армiя, якая налiчвала 150 тысяч ваяроў, рушыла ў бок Малдовы i Украiны. Камандзiрам войска Рэчы Паспалiтай прызначылi Яна Хадкевiча — найлепшага ў дзяржаве палкаводца. Беларускiя палкi iшлi на вайну з-пад нашых старажытных гарадоў — Полацка, Вiльнi, Смаленска ды іншых. Моцным iхнiм хаўруснiкам было ўкраінскае войска запарожскiх казакоў.

Хрысцiянскае i мусульманскае войскi сышлiся на беразе ракi Днястра каля замка Хацiн. Гэты замак яшчэ ў часы князя Вiтаўта збудавалi беларускiя майстры.

Хацiнская бiтва доўжылася не адзiн тыдзень. Найцяжэйшым стаў той дзень, калі туркам удалося захапiць галоўны вал нашых умацаванняў i ўварвацца ў лагер. Казакi-запарожцы выбiлi ворагаў за вал, але султан кiнуў у тое самае месца свежыя сiлы. Тады Хадкевiч выкарыстаў сваiх найбольш надзейных i загартаваных ваяроў. У турэцкiя шэрагi ўрэзалiся палкi беларускiх гусараў. Крылатымi вершнiкамi кiраваў сам гетман. Туркi не вытрымалi магутнага напору беларусаў i пабеглi. Некалькi тысяч ворагаў палеглi ад шабляў, дзiдаў i куляў нашых гусараў.

Султан Асман ужо i не ўспамiнаў пра свой намер захапiць Балтыйскае ўзбярэжжа. Побач з ягоным шатром паныла стаялі пахудзелыя, змерзлыя пад халодным восеньскім дажджом сланы. Нястача цёплай вопраткі і дрэннае харчаванне вельмі аслабілі турэцкае войска.

У цяжкiм становiшчы апынулiся i нашы ваяры. У лагеры было шмат параненых i хворых, канчаўся порах i запасы харчу. Ян Кароль Хадкевiч смяротна захварэў i ўжо не падымаўся з ложка. Аднак на яго апошняй нарадзе з камандзiрамi была прынятая аднадушная пастанова — не адступаць.

Праз колькi дзён гетман Хадкевiч памёр. Вестка пра гэта даляцела да туркаў, i яны кiнулiся на штурм. Але сiлаў у iх ужо не ставала. Неўзабаве памiж туркамi i нашым камандаваннем пачалiся перамовы.

Паводле мiрнай дамовы мяжа Рэчы Паспалiтай з Асманскай iмперыяй не мянялася. Гэта азначала перамогу. Туркi не ведалi, што ў дзень замірэння ў войску Хадкевіча заставалася апошняя бочка пораху.

Пераможцы горка шкадавалi, што з iмi ўжо няма ўлюбёнага камандзiра. “Пан гетман памёр, а з iм вялiкае шчасце Айчыны мiлай”, — з болем запiсаў у тыя днi адзiн з нашых суайчыннікаў.

Пытаннi i заданнi

1. Раскажы пра дзяцiнства Яна Караля Хадкевiча.

2. Дзе вучыўся будучы гетман? Якiя навукi ён вывучаў?

3. Як Ян Кароль Хадкевiч ваяваў са шведамi?

4. Што ты даведаўся пра беларускiх гусараў?

5. Як беларусы атрымалi перамогу пад Кiрхгольмам?

6. Якія планы былі ў турэцкага султана?

7. Якая бiтва вырашыла лёс вайны з туркамi? Раскажы пра гэтую бiтву.

Вынаходнік Казімір Семяновіч

Мiнуўшчына нашай краiны славутая не толькi сваiмi выдатнымi палiтыкамi i ваярамi, асветнiкамi i паэтамi. Сярод нашых далёкiх продкаў былi i знакамітыя вучоныя, вынаходнiкi.  Яны нашмат апярэджвалi свой час. 

Чатыры стагоддзi таму адукаваныя людзi ўсёй Еўропы захаплялiся талентам аднаго з такiх людзей — беларуса Казiмiра Семяновiча.

Патрыёт Вялiкага Княства

Звестак пра гэтага выдатнага чалавека захавалася няшмат. Дакладна невядомыя нi год, нi месца нараджэння Казiмiра Семяновiча. Гiсторыкi мяркуюць, што ён з’явiўся на свет чатырыста гадоў назад, а здарылася гэта ў Вiцебскiм ваяводстве.

Беларусы ў тыя часы называлi сябе лiцвiнамi, гэта значыць жыхарамi Вялiкага Княства Лiтоўскага, якое было беларускай дзяржавай. Лiцвiнам заўсёды з гонарам называў сябе i Казiмiр Семяновiч, прычым рабiў гэта i на радзіме, i жывучы далёка ад Беларусі.

За тысячы кiламетраў ад роднай зямлi ён прачула пiсаў у сваёй кнiзе: “Сэрца клiча туды, дзе жыве мой народ, дзе ў Купальскую ноч на вулiцах гарадоў i на лугах збiраецца мноства людзей, каб каля запаленых вогнiшчаў спраўляць карагоды i вясёлыя танцы”.

Казiмiр паходзiў з шляхецкай сям’i. Найпершым абавязкам нашай шляхты была абарона дзяржавы ад ворагаў.