Читаем Армяне в Турции. Общество, политика и история после геноцида полностью

Artinian, Vartan. Osmanlı Devletinde Ermeni Anayasasının Doğuşu. Istanbul: Aras Yay, 2004.

Arzumanian, Zaven. Azkabadum. Vol. 4.i, 1910–1930. New York: St. Vartans Press, 1995.

Aslan, Şükrü (ed.). Herkesin Bildiği Sır: Dersim. Istanbul: İletişim Yay., 2010.

Avedis Berberyan. Badmut'iwn Hayots. Istanbul: B. Kirişçiyan Matbaası, 1871.

Azadyan, Toros. Hushamadean Karageözyan Orpanotsi 1913–1948 (Şişli). İstanbul: Beeid Basımevi, 1949.

Azadyan, Toros. KevorkArk. Arslanyan (1867–1951). İstanbul: Mshaguyf Hradaragchagan: Madenashar T‘iw 20, 1952.

Bali, Rıfat N. İkinci Dünya Savaşı yıllarında Türkiyede azınlıklar: Yirmi Kura ihtiyatlar olayı // Tarih ve Toplum. 179 (1998). S. 4-18.

Bali, Rıfat N. Vatandaş Türkçe konuş! URL: www.rifatbali.com/images/ stories/dokumanlar/turkce_konusma_birgun.pdf (дата обращения: 8.12.2012).

Bali, Rıfat N. Cumhuriyet Yıllarında Türkiye Yahudileri: Bir Türkleştirme Serüveni (1923–1945). İstanbul: İletişim Yay., 2005.

Bali, Rıfat N., II. Dünya Savaşında Gayrimüslimlerin Askerlik Serüveni: Yirmi Kura Nafıa Askerleri. İstanbul: Kitabevi Yay., 2008.

Baronian, Marie-Aude. Stephan Besser и Yolande Jansen (ed.). Diaspora and Memory: Figures of Displacement in Contemporary Literature, Arts and Politics. Amsterdam; New York: Rodopi B.V, 2007.

Barsoumian, Hagop. The Armenian Amira Class of Istanbul. Jerewan: American University of Armenia, 2007.

Bauman, Zygmunt. Moderne und Ambivalenz. Das Ende der Eindeutigkeit. Frankfurt am Main: Fischer, 1995.

Bebiroğlu, Murat. Cumhuriyet döneminde patrikler ve önemli olaylar. URL: www.hyetert.com/prnyazi3.asp?s¼&Id¼442&Sayfa¼0&DilId¼1&AltYazi (дата обращения: 25.02.2012).

Benlisoy, Foti. Annamaria Aslanoğlu, Haris Rigas (ed.). İstanbul Rumları: Bugün ve Yarın. İstanbul: Istos, 2012.

Berksanlar, Kurken. Türkiye Ermenileri diaspora mı? URL: hye tert.blogs-pot.de/2011/05/turkiye-ermenileri-diaspora-m.html (дата обращения: 11.10.2020).

Beşikçi, İsmail. Cumhuriyet Halk Fırkasının Tüzüğü (1927) ve Kürt Sorunu. Ankara: Yurt Kitap Yay., 1991.

Bilal, Melissa. Longing for home at home: the Armenians of Istanbul // Marie-Aude Baronian, Stephan Besser, Yolande Jansen (ed.). Diaspora and Memory: Figures of Displacement in Contemporary Literature, Arts and Politics. Amsterdam; New York: Rodopi B.V, 2007. S. 55–66.

Bilal, Melissa, Lerna Ekmekçioğlu. Bir Adalet Feryadı: Osmanlıdan Türkiye ye Beş Ermeni Feminist Yazar 1862–1933. İstanbul: Araş Yay., 2006.

Björklund, Ulf. Armenians of Athens and Istanbul: The Armenian diaspora and the ’transnational* nation // Global Network. 3 (2003). S. 337–354.

Bloxham, Donald. The roots of American Genocide denial: Near Eastern geopolitics and the interwar Armenian question // Journal of Genocide Research. viii/1 (2006). S. 27–49.

Bohman, James. Practical reason and cultural constraint: Agency in Bourdieu’s theory of practice // Richard Shusterman (ed.). Bourdieu: A Critical Reader. Oxford: Blackwell, 1999. S. 129–152.

Bourdieu, Pierre. Outline of a Theory of Practice. Cambridge: Cambridge University Press, 1977.

Bourdieu, Pierre. Pascalian Meditations. Cambridge: Polity Press, 2000.

Bourdieu, Pierre. The State Nobility: Elite Schools in the Field of Power, trans.

Loretta C. Clough. Cambridge; Oxford: Polity Press, 1996.

Bourdieu, Pierre, Loic Wacquant. An Invitation to Reflexive Sociology. Chicago: University of Chicago Press, 1992.

Bruce, Darryl et al. Memory fragments as autobiographical knowledge // Applied Cognitive Psychology, xxi/3 (2007). S. 307–324.

Butler, Judith. Excitable Speech: A Politics of the Performative. London: Routledge, 1997.

Butler, Kim. Defining diaspora, refining a discourse // Diaspora. 10 (2001). S. 189–219.

Çağaptay, Soner. Islam, Nationalism and Secularism in Modern Turkey: Who is a Turk? London-New York: Routledge Publ., 2006.

Çalışlar, Izettin (ed.). Dersim Raporu. Istanbul: İletişim Yay, 2011.

Перейти на страницу:

Похожие книги

Жертвы Ялты
Жертвы Ялты

Насильственная репатриация в СССР на протяжении 1943-47 годов — часть нашей истории, но не ее достояние. В Советском Союзе об этом не знают ничего, либо знают по слухам и урывками. Но эти урывки и слухи уже вошли в общественное сознание, и для того, чтобы их рассеять, чтобы хотя бы в первом приближении показать правду того, что произошло, необходима огромная работа, и работа действительно свободная. Свободная в архивных розысках, свободная в высказываниях мнений, а главное — духовно свободная от предрассудков…  Чем же ценен труд Н. Толстого, если и его еще недостаточно, чтобы заполнить этот пробел нашей истории? Прежде всего, полнотой описания, сведением воедино разрозненных фактов — где, когда, кого и как выдали. Примерно 34 используемых в книге документов публикуются впервые, и автор не ограничивается такими более или менее известными теперь событиями, как выдача казаков в Лиенце или армии Власова, хотя и здесь приводит много новых данных, но описывает операции по выдаче многих категорий перемещенных лиц хронологически и по странам. После такой книги невозможно больше отмахиваться от частных свидетельств, как «не имеющих объективного значения»Из этой книги, может быть, мы впервые по-настоящему узнали о масштабах народного сопротивления советскому режиму в годы Великой Отечественной войны, о причинах, заставивших более миллиона граждан СССР выбрать себе во временные союзники для свержения ненавистной коммунистической тирании гитлеровскую Германию. И только после появления в СССР первых копий книги на русском языке многие из потомков казаков впервые осознали, что не умерло казачество в 20–30-е годы, не все было истреблено или рассеяно по белу свету.

Николай Дмитриевич Толстой , Николай Дмитриевич Толстой-Милославский

Биографии и Мемуары / Документальная литература / Публицистика / История / Образование и наука / Документальное