Читаем Армяне в Турции. Общество, политика и история после геноцида полностью

Haig, Vahe (ed.). Kharpert Ew Anor Osgeghen Tashde. New York: Kharpert Armenian Patriotic Union, 1959.

Hatemi, Kezban, Dilek Kurban. Bir Yabancıla tırma Hikayesi: Türkiyedeki Gayrimüslim Azınlığın Vakıf ve Mülkiyet Sorunları. Istanbul: TESEV, 2009.

Hür, Ayşe. Avar, ne olur kızımı götürme… // Taraf. 4 Oct. 2009. URL: http:// arsiv.taraf.com.tr/yazilar/ayse-hur/avar-ne-olur-kizimi-goturme/7767/ (дата обращения: 24.02.2015).

Hür, Ayşe. Cumhuriyetin amele taburları: Yirmi Kura ihtiyatlar. URL: derinsular.com/cumhuriyetin-amele-taburlari-yirmi-kura-ihtiyatlar-ayse-hur/ (дата обращения: 20.10.2012).

İskit, Server R. Türkiyede Matbuat İdareleri ve Politikaları. İstanbul: Başvekalet Basın ve Yayın Umum Müdürlüğü Yayınlarından, 1943.

İskit, Server R. Türkiyede Neşriyat Hareketleri Tarihine Bakış. Ankara: Milli Eğitim Basımevi, 2000.

Kaiser, Hilmar. From Empire to Republic: The continuities of Turkish denial П Armenian Review. 48 (2003). S. 1-24.

Kalpakcıyan, Ardaşes. Azkayin Sahmanatrufiwne ew mer hamaynk‘in paghtsanke // Nor Lays. 20 Sep. 1934. № 62.

Kalustyan, Haygazun. Istanbulahay nor panasdeghdzner: Haykazun Kalustyan (Inkna-tadufiwn) // Tebi buys. 8 Juli. 1950. № 19.

Kemal, Yaşar, Alain Bosquet. Yaşar Kemal Kendini Anlatıyor. Istanbul: Toros Yay., 1993.

Keşmer, Emin. Bir Poşet İstanbul Toprağı. Istanbul: Siyah Beyaz, 2012.

Kevorkian, Raymond H. 1915 Öncesinde Osmanlı İmparatorluğunda Er-meniler. Istanbul: Aras Yay, 2012.

Kevorkian, Raymond H. The Armenian Genocide: A Complete History. London: I. B.Tauris, 2011.

Kieser, Hans-Lukas. Der verpasste Friede: Mission, Ethnie und Staat in den Ostprovinzen der Türkei 1839–1938. Zürich: Chronos Verlag, 2000.

Kırlı, Biray Kolluoğlu. Forgetting the Smyrna fire II History Workshop Journal. 60 (1). 2005. S. 25–44.

Klein, Janet. The Margins of Empire: Kurdish Militias in the Ottoman Tribal Zone. Stanford: Stanford University Press, 2011.

Koçak, Cemil. Ayın karanlık yüzü II Tarih ve Toplum Yeni Yaklaşımlar. 1 (2005). S. 147–208; см. также: Star, 20 Aug. 2011. URL: www. stargaze te. com/yazar/cemil-kocak/ayin-karanlik-yuzu-haber-375966.htm (дата обращения: 20.08.2012).

Koçak, Cemil. Türkiye’de İki Partili Siyasi Sistemin Kuruluş Yılları: İkinci Parti. İstanbul: İletişim Yay., 2010.

Koçak, Cemil. Umumi Müfettişlikler (1927–1952). İstanbul: İletişim Yay., 2003.

Köker, Osman. Sivas Ermenileri bin varmış bir yokmuş //4 Juli. 2009. URL: bianet.org/bianet/biamag/115648-sivas-ermenileri-bin-varmisbir-yokmus (дата обращения: 1.10.2020).

Köseyan, Varujan. Hushamadean Surp Prgich Hiwanatanotsi – Surp Pırgiç Hastanesi Tarihçesi. İstanbul: Murat Ofset, 1994.

Levy, Andre. Diasporas through anthropological lenses: Contexts of postmodernity//Diaspora. 9 (2000). S. 137–157.

Lovell, Terry. Resisting with authority: Historical specificity, agency and the performative self // Theory, Culture & Society, xx/1 (2003). S. 1-17.

Macar, Elçin. Başbakanlık Cumhuriyet Arşivi belgelerine göre tek parti döneminde cemaat vakıflarının sorunları. URL: www.bolsohays.com/ yazarmakale-73/anonim-tek-parti-doneminde-cemaat-vakiflarinin-sorun lari.html (дата обращения: 15.08.2012).

Macar, Elçin. Cumhuriyet Döneminde İstanbul Rum Patrikhanesi. İstanbul: İletişim Yay., 2003.

Maksudyan, Nazan. Türklüğü Ölçmek: Bilimkurgusal Antropoloji ve Türk Milliyetçiliğinin Irkçı Çehresi. İstanbul: Metis Yay., 2005.

Mandalian, James G. The smearer: A reply to Roy John Carlson // Armenian Review. 3 (1950). S. 3-19.

Mardin, Şerif. Center-periphery relations: A key to Turkish politics? // Engin Akarh, Gabriel Ben-Dior (ed.). Political Participation in Turkey: His-torical Background and Present Problems. Istanbul: Boğaziçi University Press, 1975. S. 7-32; см. также: Daedalus, cii/1 (1973). S. 169–190.

Margosyan, Mıgırdiç. Tespih Taneleri. Istanbul: Aras Yayıncılık, 2008.

Matiossian, Vartan. İstanbul diyaspora mıdır değil midir. URL: azadalik. wordpress.com/2011/07/05/istanbul-diyaspora-midir-degil-midir/ (дата обращения: 9.07.2020).

Перейти на страницу:

Похожие книги

Жертвы Ялты
Жертвы Ялты

Насильственная репатриация в СССР на протяжении 1943-47 годов — часть нашей истории, но не ее достояние. В Советском Союзе об этом не знают ничего, либо знают по слухам и урывками. Но эти урывки и слухи уже вошли в общественное сознание, и для того, чтобы их рассеять, чтобы хотя бы в первом приближении показать правду того, что произошло, необходима огромная работа, и работа действительно свободная. Свободная в архивных розысках, свободная в высказываниях мнений, а главное — духовно свободная от предрассудков…  Чем же ценен труд Н. Толстого, если и его еще недостаточно, чтобы заполнить этот пробел нашей истории? Прежде всего, полнотой описания, сведением воедино разрозненных фактов — где, когда, кого и как выдали. Примерно 34 используемых в книге документов публикуются впервые, и автор не ограничивается такими более или менее известными теперь событиями, как выдача казаков в Лиенце или армии Власова, хотя и здесь приводит много новых данных, но описывает операции по выдаче многих категорий перемещенных лиц хронологически и по странам. После такой книги невозможно больше отмахиваться от частных свидетельств, как «не имеющих объективного значения»Из этой книги, может быть, мы впервые по-настоящему узнали о масштабах народного сопротивления советскому режиму в годы Великой Отечественной войны, о причинах, заставивших более миллиона граждан СССР выбрать себе во временные союзники для свержения ненавистной коммунистической тирании гитлеровскую Германию. И только после появления в СССР первых копий книги на русском языке многие из потомков казаков впервые осознали, что не умерло казачество в 20–30-е годы, не все было истреблено или рассеяно по белу свету.

Николай Дмитриевич Толстой , Николай Дмитриевич Толстой-Милославский

Биографии и Мемуары / Документальная литература / Публицистика / История / Образование и наука / Документальное