Читаем Дарц полностью

Нохчо вийча, гIалагIазкхи жоьпе озош, цунна таIзар деш меттиг ца хилла хIинццалц, цхьаъ доцург. Лурчах Соьлжа-ГIалахь хьалхий-тIаьхьий ши суд хилира. ГIалагIазкхичун говр лачкъийначу нохчочунна кхо шо ах шо хан туьйхира, ткъа нохчо вийначу кхечу гIалагIазкхичунна – кхо шо. Нохчашна таIзарш деш, гуттар тIех закон талхийна, къиза хиллачу эпсарна, администраторша таIзар дар, иза хIокху махкара дIа а ваьккхина, кхечу къоман махка а вахийтина, цигахь оццу дарже дIахIоттор дара.

Иза дерриг а дика хаьара штабс-капитанна. Делахь а хIинццалц ша цIена ларйина оьрсийн эпсаран цIе зорбанехь а, белхалойн митингашкахь а кхайкхош, бехйан ца лаьара цунна, цундела хIокху таханлерчу гIуллакхана цхьа бехказло лоьхура цо.

Ардабьевскийс шена тIекхайкхира оьгIазваханчуьра хIинца а ваставалаза йуьстах лаьтта йуьртда.

– И ворданашкахь баьхкина нах муьлш бу? – дIа пIелг хьажийра Ардабьевскийс.

– Ца хаьа суна. Декъий а, чевнаш хилларш а кхузара дIабига баьхкина нах хир бу-кх.

– Вало, царна тIевоьду вайша.

Уьш гуьмсахойн молла а, иттех гуьмсахо а вара. Ворданаш чу даржийнчу ча тIе, нисдеш, декъий охьа а дохкуш, йаххьаш дIахьулйеш, тIе истангаш туьйсура цара. Чевнаш хилларш кхечу ворданаш тIе хьалабехира. Кортош, пIендарш, пхьаьрсаш, настарш кегйинарш а бара. Цхьаболчара, лазаршна са ца детталуш, узарш дора, вукхара, цергаш ваьшта а теIош, хала садеттара.

– Хаттахьа оцу нахе, и байъинарш а, чевнаш хилларш а мичара, муьлш бу, хаьий царна?

Йуьртдас хаьттира нахе.

– Ца хаьа царна.

– Царна хIун дан ойла йу церан?

– Церан нах гучубовллалц декъий маьждига чу охьадохкур ду, ткъа чевнаш хилларш шайн цIахь кхобур бу. ХIокху майданахь буьтийла ма дац уьш.

– Дац дера-кх, адамаш ма ду уьш, разбойникаш хиллехь а.

Йуьртда реза воцуш дIахьаьжира штабс-капитане.

– Сан цхьа дехар ду хьоьга, старшина. И декъий дIадахьа гергарнаш схьабаьхкича, оцу кхааннан фамилеш, цIерш, муьлхачу йарташкара хилла а, хаахьа. Уьш разбойникаш хилар чIагIдеш, документаш дезар ду вайна.

Цецваьлла йуьртда, цхьана йукъана бага экъантIа а йаьлла висира.

– И сан декхаршна йукъадогIуш дац, господин эпсар.

– Хьан махка тIехь ма байъина уьш.

– XIapa сан мохк бац. Йуьртана а, станицина а йуккъера мохк бу. Хилларг къастор округан начальникан а, пурстопан а, полицин а декхар ду. Сайн йуьртах жоп делчахьана волу со.

– Дика ду. И документаш пурстопа хIиттор ду. Ахь, тоьшалла деш, царна тIе хьайн куьг йаздан ма деза.

– Аьттехьа а вогIур вац, – сацам боллуш корта ластийра йуьртдас. – Кхуза базара дукха адамаш догIу. Нохчийн массо йарташкара а, гIалагIазкхийн станицашкара а. Россера, ДегIастанара, Азербайджанера, Иранера. Массо а маьIIера. Суна хIун хаьа, уьш хIун адамаш ду? Йуха а боху ас, сайн йуьртах жоп делчахьана волу со. Аш, оьрсаша, олуш ма-хиллара, шаьш кегийна худар шаьш даа!

ХIокху Делан мостагIаша кхузахь тахана хIоттийнчу къематдийно а, цхьа ах сахьт хьалха, бугIанаш санна, ондачу кхаа гIалагIазкхичо йетташ, ша сийсазваро а оьгIазвахийтина, декъашна а, шен йуьртарчу баккхийчу нахана а тIевогIуш, говрара чувосса вицвина йуьртда, эххар а саметта веана, говрара чу а воьссина, нахана тIе а вахана, царна гIo дан вуьйлира.

XIapa тахана хIоьттинарг а доцуш, кхечу хьелашкахь Ардабьевскийс кхин мотт буьйцур бара оцу нохчочуьнга. Ткъа хIокху гIуллакхан тIаьхьалонах вогучу цо, хала садетташ, машаре къамел дира цуьнга. Амма иза эрна хилира. Ткъа, кхерийна, ша тIеверзалург цахилар нохчочо хаийтинера.

«Цхьа де догIур ду, ас кхечу aгIop хьоьца къамел деш!» – аьлла, aгIop туйнаш а кхоьссина, йаппарш йеш, говр чабола а йаьккхина, майданара дIавахара штабс-капитан.

…Ардабьевскийна хьалххе дуьйна гина тIаьхьало хилира хIокху гIуллакхах. Газеташа, орца доьхуш, йоккха гIовгIа йаьккхира. Нохчийн интеллигенци а меттахйелира. Эзарнаш адамаш гулделла йоккха йацахь а, дуккха а белхалой гулбелла, Соьлжа-ГIалахь митинг а хилира. Гуьмсехь хиллачу гIуллакхна бехкечарна луьра таIзарш дар доьхура цара Iедалера. Базарахь разбойникаш а, лачкъийна даьхни а дара, байъинарш а, чевнаш хилларш а отрядана дуьхьало йина разбойникаш бу бохуш, ца къарлора Вербицкий. И гIуллакх талла леррина вовшахтоьхначу Iедалан комиссис гучудаьккхира Вербицкийс дуьйцург харц хилар а, салташа а, гIалагIазкхаша а цигахь байъинарш а, чевнаш йинарш а Iедална хьалха цIена, шайн къинхьегамца хьанала баьхна, къен-миска нах хилар а.

Амма бехкенаш, даим а санна, таIзарза бисира. XIapa нохчий империн законашна арахьа ма бара…


XVI корта. Буьрса кхайкхамаш


Зеламха маьрша лела. Иза ларвеш 250 эзар нохчо ву.

профессор П. И. Ковалевский


1


Перейти на страницу:

Похожие книги

Хромой Тимур
Хромой Тимур

Это история о Тамерлане, самом жестоком из полководцев, известных миру. Жажда власти горела в его сердце и укрепляла в решимости подчинять всех и вся своей воле, никто не мог рассчитывать на снисхождение. Великий воин, прозванный Хромым Тимуром, был могущественным политиком не только на полях сражений. В своей столице Самарканде он был ловким купцом и талантливым градостроителем. Внутри расшитых золотом шатров — мудрым отцом и дедом среди интриг многочисленных наследников. «Все пространство Мира должно принадлежать лишь одному царю» — так звучало правило его жизни и основной закон легендарной империи Тамерлана.Книга первая, «Хромой Тимур» написана в 1953–1954 гг.Какие-либо примечания в книжной версии отсутствуют, хотя имеется множество относительно малоизвестных названий и терминов. Однако данный труд не является ни научным, ни научно-популярным. Это художественное произведение и, поэтому, примечания могут отвлекать от образного восприятия материала.О произведении. Изданы первые три книги, входящие в труд под общим названием «Звезды над Самаркандом». Четвертая книга тетралогии («Белый конь») не была закончена вследствие смерти С. П. Бородина в 1974 г. О ней свидетельствуют черновики и четыре написанных главы, которые, видимо, так и не были опубликованы.

Сергей Петрович Бородин

Проза / Историческая проза