Doktoro Jivago (Libro 1)

Resonis tondro-bruiso ek la cielo, lore omno esis kalma. Tandem resonis quar bati. La tondro netigis la polvoza, fumuroza chambro, e subite on povis sentar la parti dil existo - aquo ed aero, joyo, tero e cielo. La strado esis plena del voci dil gasti. Li durigis la kontroversi same laute, kam en domo antee. Lore on audis la voci ne plus e tandem oli desaparis tote. „Esas tarde", dicis Yuri. „Ni volas litirar. Me nur amas tu e tua patro."

5

La agosto esis pasinto, la septembro preske anke. La vintro proximeskis, e la homi parolis pri to, quo jacis en la aero.

191

On devis sorgar por la prepari en vintro, por nutrivo e brul-ligno. Ma en la dii, en qui triumfis la materialismo, la materio divenis nura nociono, e la nutrivo e la brul- ligno divenis problemo.

La homi en la urbi esis senhelpa kam infanti. La proxima necerteso, qua destruktis omna valori e produktis nur devasto, esis kreuro dal urbo e la habitanti.

Omnaloke mentio e trompo, vakua babilado. La diala vivo trotis segun la olda kustumo en irga direciono. Ma la mediko vidis la vivo nefardizita. Il preceptis, ke ol esis sen perspektivo. Il kredis, ke il e sua medio esis perdita. Probi venus, forsan mem la periso. La dii, qui ankore restis, dissolvesis.

JIVAGO ne povis vivar normale sen la diala sorgi, sen la peni ed obligi. Sua spozino, la infanto, la neceseso prokurar pekunio, esis la salvo. Oli esis tale importanta kam la domo, la laboro, la viziti al maladi. Il savis, ke il esis koram la futuro kam nano. Il timis ed amis ica futuro, ed il vidis per kreanta okuli al nubi, al arbori, al homi sur la strado, al rusa grand-urbo, ed il esus pronta por sakrifikar su, ma il povis facar nulo. Il regardis la cielo e la homi, se il transiris la Arbat che la apoteko dil Rusa Medicinala Societo. Il laboris itere en sua olda hospitalo. La hospitalo portis ankore sempre la nomo Santa-Kruco-Hospitalo, quankam la ordeno ne plus existis. Interne de la hospitalo formaceskis du grupi. La moderata grupo taxis JIVAGO kom danjera persono, e por la sinistra grupo esis JIVAGO nula vera komunisto. Il apartenis a nula grupo. To esas, il restis inter du rivi. Segun la impero dal direktisto, il devis duktar anke ankore la generala statistiko.

192

Esis sennombra question-formulari e komendo-folii, quin il devis examenar e fasonar! Mortiveso, la nombro di maladesi, la financala stando dil employati, la politikala koncio dil employati, la bezono di kombusteblo, nutrivo e medikamenti, omno por la statistikala central-administrado, qua postulis pri omna procedi respondo.

Doktoro JIVAGO exekutis la tota laboro an sua olda skrib-tablo che la fenestro en mediko-chambro. La formulari jacis koram lu. Hike il skribis kelkfoye anke artikli por medicinala jurnali ed ultre to anke noti por sua libro „La ludo esar homo", tenebra dio-libro pri ica jorni ek prozo e poemi. Il skribis en la koncio, ke la homi ne esis li ipsa e nulu savis, quala rolon li ludis. Aden la hela chambro kun la blanka muri fluis la krem- koloroza lumo dil ora autun-suno pos Asunciono. Matine montreskis ja la unesma frosto, e la uceli flugis al bunta foresti. La cielo esis en ica jorni senfine alta, ed inter la cielo e la tero aparis ek la nordo glacioza, obskur-blua klareso. On audis omno plu klara e vidis omno plu distingebla. La disti reproduktis omna soni e toni. La cielo apertis sua regardo por la vivo en la futura yari. JIVAGO sidis avan la skrib-tablo, pensis e skribis. On vidis tra la fenestro fluganta uceli, qui jetis ombri aden la chambro, sur la manui di JIVAGO, sur la skrib- tablo, la sulo e la muri.

„La acero-folii ja falas", dicis la prosektoro, olim dika viro, ma nun magra kun sika, rugoza pelo. „Pluvo e vento ne povis nocar oli, nur la frosto." La mediko levis la kapo. Advere. Esabis ne uceli, ma reda acero-folii, qui flugis en la aero kam steli sur la gazono dil hospitalo.

193

„Ka la fenestri esas ja masticizita?" questionis la prosektoro.

La mediko negis e skribis pluse. „Pro quo ne? Esas tempo." La mediko tacis e skribis.

„Esas mala, ke Tarasyuk ne esas hike", durigis la prosektoro. „Il esis viro kun ora manui. Il povis reparar shui e horloji, simple omno. Ed il povis prokurar omno en la mondo. Ma ni devas masticizar, forsan mem ipsa." „Mastico mankas."

„Lore vu devas facar ol. Me donos a vu la recepto." La

prosektoro klarigis, quale on facas ek oleo e kreto

mastico. „Ho, me vidas, ke me molestas vu."

Il iris al altra fino dil fenestro e komencis laborar kun

sua glasi e preparaji. Obskurskis. Pos kurta tempo il

dicis: „Vu ruinos vua okuli. Esas tro obskura. Li ne

donos lumo por ni. Ni irez heme."

„Me laboros ankore kelkete. Forsan duadek minuti."

„Lua spozino esas flegistino che ni en hospitalo"

„Ka de qua?"

„Tarasyuk."

„Ho, me savas."