Doktoro Jivago (Libro 1)

„Nulu povas dicar ube il esas. Il travagas la tota regiono. En somero il vizitis ni du foyo en hospitalo. Nun il esas irgube en vilajo por introduktar la nova vivo. Il esas bolshevista soldato, quin vu povas vidar sur la granda stradi e treni. Ka vu konocas ica Tarasyuk? Do audez! Il povas facar omno, e lua laboro esas sempre bona. Same kam en milito. Il studiis ol kam mestiero. Il esis grandioza pafisto. Lua ordeni il ne obtenis pro kurajo, ma pro bona pafado. Singla laboro esas por lu pasiono.

194

Il amis anke la milito. Il perceptis, ke la fusilo esas forteso, qua helpas. Il volis divenar ipsa forteso. Homo kun armo ne esas ordinara homo. Tala homi divenis en olda tempi banditi. Probez forprenar la fusilo di Tarasyuk. Nun il turnis la fusilo en la altra direciono. To esas la tota historio. E la tota marxismo" „Ed ultre to ankore autentika marxismo, direte ek la vivo. Quon vu ya pensis?"

La prosektoro iris al fenestro e laboris kun la epruveti.

Lore il questionis: „Nu, quale esas la furnelisto?"

„Me dankas por la rekomendo. Tre interesanta viro. Ni

parolis tota horo pri Hegel e Benedetto Croce"

„Ma certe. Il divenis en Heidelberg doktoro pri

filozofio. E quo esas kun la furnelo?"

„Ne questionez!"

„Kad ol funcionas?"

„Ho, quale anke!"

„Lore il enpozis la tubo probable tra la aero-klapo."

„No, en la karel-furnelo. Ma fumegas."

„Quale anke sempre. Tarasyuk mankas! Vu devas

tolerar lo. Moskva ne esis konstruktita dum un dio.

Furnelo esas tote altra kozo kam piano. On devas lernar

to. Ka vu posedas reservajo di brul-ligno?"

„Ma de ube?"

„Me sendos a vu servisto di kirko. Il furtas ligno. Il facas ek fenci brul-ligno. Ma me devas avertar vu. Vu devas marchandar. Il esas chera. Forsan me sendos la rato-chasistino." Li surmetis la manteli ed iris.

„Pro quo la rato-chasistino?" questionis la mediko. „Ni ne havas insektaro."

195

„Quo insektaro! Vu ne komprenas! Temas pri brul- ligno. El facas kun omni komerco. El kompras ligno- domi e vendas oli kom brul-ligno. Sincera furnisantino. Atencez, ne falez pro la obskuro. Olim me povis irar kun kovrita okuli tra ica regiono. Me konocis singla stono. Nun la fenci mankas. Me iras per apertita okuli e povas perceptar nulo, quale se me esus en altra urbo. Ma quo omno aparis! Nobla domi, ronda garden-tabli, olda benki. Laste me vidis vakua placo. Ibe esis olda muliero kun grucho, el pikis en la tero.

'Che Deo, avino', me dicis. 'Ka tu serchas vermi por angel-kaptar?' Esis naturale joko. Ma el respondis tote serioze: 'No, patreto, me serchas agariki.' Ed advere. En la urbo esas nun odoro kam en foresto, ad olda foliaro e fungi."

„Me konocas ica loko. Ol trovesas inter la Serebryani- strado e la Moltshanovskaya, kad ne? Se me esas ibe, me travivas sempre itere surprizi. Kelkfoye me renkontras olda amiko, quan me ne vidis depos duadek yari, kelkfoye me trovas ulo. Kelkfoye eventas ibe anke ataki. Nula miraklo, ibe existas sennombra fugo-voyi, tota reto, e la ankore existanta furtisto-bivaki. Li atakas irgu, li prenas la vesti, e fft, li desaparas." „La lanterni lumas febla, pro to on nomizas hemoragio anke lanterni'. Hike on povas lezar su facile."

6

Vere, en ica loko, JIVAGO frequentis omna posibla hazardi. En pos-autuno, ante la oktobro-kombati, dum kolda, obskura vespero, il vidis viro, qua jacis sen koncio sur la trotuaro.

196

Okazionale il jemis. JIVAGO facis lauta questioni e probis stimular lu, ma la viro murmuris nekomprenebla vorti e perdis itere la koncio por kelka tempo. An la kapo trovesis sangoza vundo, ma la osto dil kranio esis pos kurta exameno nelezita. La viro esis certe la viktimo de rapt-atako. Il susuris sempre itere portfolio'. La mediko iris en la Arbat-apoteko e venigar veturisto, qua transportis la viro al hospitalo. La viro esis reputata politikisto. JIVAGO povis risanigar lu, e nun il havis dum longa tempo protektanto, qua konservis lu kontre suspekto e desfido e desagreablesi.

7

Esis sundio. JIVAGO ne devis laborar en hospitalo. En la tri chambri, quin selektabis Tonya, omno esis pronta por la futura vintro.

Esis kolda, ventoza ed obskura dio kun basa nivo-nubi. Ja dum la matino li varmigis. Esis sufokanta. Tonya, qua komprenis nulo pri varmigado, donis stulta e senracionala imperi a Nyusha, qua tenis en la manui la humida ligno.

JIVAGO volis intervenar, ma lua spozino dicis: „Irez aden tua chambro. Me esas ja tote konfuza, e nun tu venas e parolas inter-to. Tua vorti esas nun kam oleo en fairo. Ka tu komprenas?"

„Ho, Tonya! Oleo! Lore la furnelo brulus senfriste! Ma

me ne povas vidar nek oleo nek fairo!"

„Por vort-ludi ne esas tempo. Ka tu komprenas, existas

momenti ube ne esas senco por tala aferi"

La koldeso destruktis la projeti por la sundio. Omni

esperabis, ke li povus finar la laboro til la obskuro, ma

vane.

197

La dejuno tardeskis. Irgu volis lavar su la kapo per varmega aquo.

Ja balda esis la fumurego tante densa, ke nulu povis respirar. La vento pulsis la fumuro aden la chambro, e nun existis nubo ek nigra fuligino, kam monstro en profunda foresto.