Doktoro Jivago (Libro 1)

Ica viri agis segun la propra programo, e tandem singla instanco divenis bolshevista. La olda hospitalo portis nun la nomo Duesma Nova Hospitalo. Anke venis altra strukturi. Kelki ek la personalaro iris ipsa, nam li ne volis laborar sub ica kondicioni.

204

Li venis ek richa familii, posedis modo-praktikeyi, esis snobi, babiluli e flateri. Li klarigis, ke lia konduto esus civitanala obligo, e li boikotis lia altra kolegi e traktis ili desupre. JIVAGO volis restar.

Dum la vesperi eventis sequanta konversi inter spozulo e spozino:

„Ne obliviez, ke tu devas venar merkurdie al kelero dil Medicinala Societo por querar la du saki kun terpomi. Me ne savas, ka me esos libera por helpar. Ni prenos la glit-veturo."

„Bone, Yura. Ma nun tu devas dormar. Tu ne povas exekutar omno hike e nun. Tu bezonas repozo" „Regnas generala epidemio. La subnutrivo febligas la konstituciono. Me ne povas vidar tu e patro. Ni devas facar irgo, ma quo? Ni devas esar plu prudenta. Audez. Ka tu dormas?" „No."

„Me ne timas pro me. Me esas vivema e forta. Ma se me tamen maladeskas, lore tu devas sendar me aden la hospitalo. Senfriste."

„Pri quo tu parolas, Yura! Deo impedez! Pro quo tala vorti ante la tempo?"

„Merkez! Ne plus existas sincera homi ed amiki. Ja tote ne kompetenta personi. Se irgo eventas, irez a Pitshushkin, se il transvivas. Ka tu dormas?" „No."

„Ica raskali desaparis pro luxo, pompo e bona vivo. Naturale omno pro principi. Se on renkontras li, li preske ne salutas. 'Ka vu laboras por la reduli?' E li mokas. 'Yes', me dicas. 'E me esas fiera pro nia indiji, e me respektas la homi, quin kauzis oli.'"

205

10

Dum longa tempo la homi vivis de milyeto-paplo e fish- supo ek haringo-kapi. Rostita haringi esis la duesma menuo. On manjis anke kruda sekalo e frumento. Kelkfoye on facis ek to gruelo.

Amikino di Tonya, la spozino di profesoro, klarigis a Tonya la arto di bakar pano en furnelo. Parte on vendis la pano. Tale on povis renuncar pri la aplikado de la fera furnelo, qua varmis en nula maniero. Tonya bakis bone, ma ne eventis vendo. La JIVAGO- familio sufris ditreso.

Ulmatine la mediko iris aden la hospitalo. En domo existis nur ankore du planketi de ligno. Tonya serchis en dina peliso a raptajo.

El venis en stradi, ube rurani ek la proxima vilaji vendis kelkfoye legumo e terpomi. Ica ruranin el bezonis. Balde el atingis elua skopo. Yuna viro en ruranala vesti iris kun el kun poka, ludili-simila glit-veturo al korto dil Gromeko-familio.

En la kesto sur la glit-veturo jacis sub mato birko- branchi, ne plu dika kam la balustradi di land-domi sur fotografuri ek la lasta yarcento. Tonya savis, ke oli posedis nula valoro, nur humida ligno, neapta por varmigar. Ma el ne povis selektar, e diskuti esus superflua.

La rurano portis la birko-ligno en la domicilo, e recevis por la ligno la spegulo-armoro di Tonya por sua yuna spozino kom donaco. Il recevis anke sako de terpomi, e questionis apude al preco por la piano che la pordo. Kande Yuri JIVAGO venis heme, il dicis nulo pri la komerco da Tonya.

206

Certe, pro quo on ne povis aplikar la armoro di Tonya

kom brul-ligno, ma ton li ne povis exekutar.

„Ka tu vidis la folieto sur la tablo?" questionis lua

spozino.

„Ka da direktisto? Yes, on informis me. Me devas facar malado-vizito. Me bezonas nur kelkete repozo. Ma la loko esas pasable vasta. Irg-ube che la triumf-arko. Me notis la adreso"

„Li ofras komika honorario. Lektez! Botelo kun germana konyako o siorino-kalzi. Quala stimulo! Triviala stilo ed absoluta nekonoco pri nia nuna vivo. Forsan irga nov-richi" „Yes, forsan furnisanto"

Il opinionis poka entraprezanti, qui recevis dal statala povo certena favori, se la ekonomiala situeso esis mala. Tale eventis kontrati pri diversa livradi. Ne temis plus pri la olda chefi di irga firmi e grand- kapitalieri. Li esis ruinita per la revoluciono. Esis simpla komercisti por la dio, nova e stranjera homi sen radiki. La mediko drinkis varmega aquo kun lakto e sakarino. Lore il iris al malada muliero.

Trotuari e stradi jacis sub alta nivo. Parte la nivo atingis la plu infra fenestri. Sur la strado iris muta, mi-vivanta ombri, qui portis irga nutrivi. Vehilin on vidis apene. On vidis an la domi ankore la shildi. En la olima butiki esis nun konsumi e kooperativi, ma la pordi esis klozita ed avan la fenestri esis greti.

La kauzo ne esis nur la manko di vari, ma anke la generala transformado dal omnadia vivo. La statala komerco ne povis atingar omna domeni en la socio e bezonis tempo.

207

11