Doktoro Jivago (Libro 1)

La aquo-falo esis unika en la tota cirkumajo. Ol kauzis pavoro ed hororo, kam drako o monstro ek fablo. Ek la altajo precipitis la aquo-falo sur roko e dividis su. Vasya jacis en sua mantelo en foresto. Dum la matino aparis granda ucelo de la monto, deskriptis eleganta cirklo super la foresto e sideskis sur abieto, ibe ube Vasya jacis. Il levis la kapo, vidis la kolori dil ucelo e susuris kam en tranco „Ronsha" - tale on nomizis la ucelo en Uralo. Lore il levis su, prenis la mantelo ed iris a sua akompanantino. Il dicis: „Ni iros, onklino Pelageya. Vu obtenos ankore kataro. Pro quo vu regardas me? Ni devas irar. E ni devas restar en la proximeso dil vilaji. Ibe on helpos a ni. Ni ne povas mortar pro hungro. Onklo Voronyuk serchos ni. Pro quo vu ne parolas? Ka vu esas trista? Pro onklino Ogryskova? Elu vivas e forkuris. Anke onklo Pritulyev. Do, venez! Ni devas irar."

Pelageya levis su, donis a Vasya la manuo e dicis: „Bone, mea trezoro"

244 25

Kun jemanta vagoni vehis la treno trans monto. Infre kreskis yuna mix-foresto kun poka arbori. En valo jacis prati, qui esis nun sen aquo. Sur la herbo jacis omnaloke diversa trunki, qui esis determinita por traversi. La alt- aquo duktabis oli adibe.

La yuna foresto esis nun preske kalva kam en vintro. La

burjoni semblis superflua kam sordidajo, ma jus to esis

vivo, qua sizis la arbori en foresto.

Hike ed ibe stacis birki kun poka, fresha folii. Oli odoris

a rezino, rezino ek qua on produktas lako.

Ja balde atingis la treno klarajo. En la mezo dil loko

jacis gigantala tri-metro-trunki. Hike la lokomotivisto

frenagis. La treno restis stacar kun lejera inklineso en la

granda arko dil kurvo.

La lokomotivo sonigis alta hela toni, ed irgu vokis ulo. La voyajanti savis, ke la lokomotivo haltis por recevar ligno por la kombusteblo.

La pordi dil vagoni aperteskis. Sur la trotuaro trovesis turbo kam homi ek poka urbo. La rekrutiti ek la unesma vagoni ne devis partoprenar.

La libera ligno en la klarajo ne suficis por plenigar la tendro. On devis dissegar kelka longa trunki. On disdonis la segili ek la lokomotivo al du-viro-grupi. Anke la profesoro e la mediko obtenis segili. Ek la pordi dil vagoni on vidis gaya soldato-vizaji. Esis yuna viri, studenti, gimnaziani e serioza laboristi e patri di familii sen militala formaco o konoci pri la kombato. Li jokis e vokis, nam li ne volis reflektar pri la milito. Li savis, ke li esus ja balde en tumulto.

245

Li mokis pri la voyajanti, qui segis. „He, avulo, dicez simple, ke tu esas ankore infanteto, ke tu volas vidar tua matreto, ke tu ne povas laborar. He, Marva, atencez tua kostumo, altrakaze tu esos nuda! He, puerino, ne irez aden la foresto, me esos tua spozulo!"

26

En foresto stacis kelka sego-tresti ek palisi. JIVAGO e la profesoro serchis libera sego-tresto por segar. Esis printempo e la tero aparis ek la nivo, kam la yaro antee. Humideso vaporis ek la foresto e la tero semblis kam kaosa chambro kun quitigi, letri e paperi ek diversa epoki.

„Lente! Altrakaze vu fatigesos", dicis JIVAGO a sua bopatro e propozis pauzo.

Tra la foresto resonis kam en ritmo la rauka tono dil altra segili. En vasta foreso probis naktigalo olua unesma koncerto e same anke turdo. La vaporo ek la lokomotivo levis su aden la cielo, ed on audis bruiso kam lakto, qua eskapas ek la poto en infanto-chambro. „Vu volis parolar kun me", memorigis profesoro Gromeko sua bofiliulo. „Ka tu savas? Kande la anadi flugis aden la cielo, dum la inundo?" „Ho, korekta. Ma quale me povas dicar lo? Ni vehas sempre plu profunda aden la lando. La tota regiono esas en tunulto. Ni atingos ja balde nia skopo. Quon ni trovos ibe, ni ne savas. Ni devas facar en singla kazo konsento. Me ne parolas hike pri konvinkesi. To esus absurda. Ni konocas unu la altru bone. Ni esas poka mondo, singlu por su, se anke kun diversa opinioni pri la mondo. To esas klara. No, ni devas determinar nia futura konduto por evitar shamo"

246

„Ja bone, me komprenas. Tu trovis la korekta vorti. Do, ka tu savas ankore, kande tu donis a me la propagofolio kun la dekreti en vintro dum la nivo-tempesto? En ica folio esis omno klara, sen konceso, simpla. Ma tala idei vivas nur en la kapi dil autori. La politiko kambias omno. Quon me povas dicar? Ica filozofio esas stranjera por me. Ica povo esas kontre ni. Dum la revoluciono, nulu questionis me pro permiso. Ma on donacis a me fido, e tale me esas nun en obligo. Tonya esperas, ke ni povas oportune erektar legum-gardeno. Quon me povas respondar? Me ne konocas la hikala tero, la klimato, la sezoni. Ka hike povas kreskar irgo? Bone, ma ka ni facas la vasta voyajo pro legumo? No, ni havas altra skopo. No, ni volas partoprenar en irga maniero en vivo. Ni volas disdonar nia olda foresti, mashini, utensili, ne pro profito, no, pro moderna, kaosala koncio. Yes. La historio pri la posedajo en Rusia fineskis. La Gromeko- familio departis ja en la antea generaciono la ideo pri la profito."

27