La voyajanti amis la ruinuro dil staciono, kam on amas albergo en la nivo-montaro dum exkurso. Li inkulkis la poziciono dil edifico, la extera aspekto e la domaji. Vespere, dum la sunsubiro, li retroiris al staciono. La suno desaparis ankore sempre dop la olda birko avan la fenestro dil telegrafisto. La extera muro esis ruptita. Nur la dopa angulo dil chambro esis integra. Ibe esis omno kam antee: la kafebruna tapeto, la furnelo, la nigra listo di inventario an la muro. Se la suno atingis la tero, ol tushis la furnelo, jetis bruna lumo sur la tapeti e jetis la ombro dil birko an la muro.
237
En la altra parto dil edifico existis klozita pordo kun la surskriburo ek la unesma jorni dil februaro-revoluciono: „Ni pregas, ke la maladi por kurta tempo ne serchas a medikamenti e pansutensilaro. Pro grava afero, me devas siglar ica pordo. Chef-kuracisto di Ust-Nemda." La reli esis nun sen nivo, ed on povis vidar olia rekta lineo. Dextre e sinistre de la reli jacis la dika nivo- kolini, protektata de la amba muri dil nigra foresto. Omnaloke stacis homi kun shoveli sur la reli. Nun omni povis vidar su, e li astonesis pri la granda nombro de homi.
17
La teno vehus en poka hori, quankam la nokto stacis koram la pordo.
Ante la departo, JIVAGO e Tonya iris adextere por juar la lasta foyo la beleso de la libera relo-lineo. Nula homo esis ibe. La mediko e sua spozino vidis en la foreso, parolis kelka vorti, ed iris lore al vagono. Survoye li audis la kriacho da du mulieri, Ogryskova e Tyagunova. Amba mulieri iris en la sama direciono kam JIVAGO e Tonya, ma inter amba pari stacis la treno kun la senfina vagoni.
La mulieri esis en granda ecito. Probable eli sinkis sempre itere en la nivo. Foye eli kriis, foye eli susuris, segun la situeso. Evidente siorino Tyagunova persekutis la Ogryskova ed uzis elua pugni. Elu varsis elua rivalino kun infama malediki, plu infama e plu maligna kam malediki da simpla ed ordinara viri.
238 „Ho, tu sordida homino, tu fangoza animalo!" kriis la
Tyagunova. „Ka tu facas bela okuli? Ka tu ne esas
kontenta kun mea stultulo, hundino? Ka no? Nun tu
serchas infantala anmo, nun tu volas devorar yunulo!"
„Ho, lore tu do esas anke che Vasya?"
„Me instruktos tu, ho yes, ka Vasya! Tu pestala bubono!
Me mortigos tu, tu ne meritas vivar!"
„Ho, for kun la manui! Tu furioza muliero! Quon tu
volas de me?"
„Me volas, ke tu putras, tu kun tua senshama okuli!" „Certe, me esas hundino e pestala bulbono. Ma ka tu savas, quon la homi dicas che ni pri persono quale tu? Genitita en la kanaleto, la mariajo sur la strado, la rato kom spozulo, la infanto divenis herisono. Helpez, helpez, el volas mortigar me! El esas dementino, helpez, helpez!"
„Venez rapide", urjis Tonya. „Me ne povas audar tala kozi. Esas ya repugnanta. La afero ne povas trovar bona fino."
18
Subite omno divenis altre, la peizajo e la vetero. La lineo trairis monti, kolini ed altaji. La nord-vento tacis. Ek la sudo venis varmo kam ek furnelo. Foresti kreskis sur la monti-lateri, e la treno devis prenar sempre itere plu longa acenso. Anhelante la treno desaparis en la denso dil foresto. On povis vidar ne multe. En foresto regnis dormo e kalmeso kam dum vintro. Kelkfoye la arbori e bushi liberigis olia branchi de nivo. JIVAGO sentis somnolo. Il dormis, meditis ed askoltis sur la ligna lito, ma eventis nulo.
239
19
Dum JIVAGO dormis, la printempo dissolvis la nivo. Li laborabis dum tri jorni en Ust-Nemda, ma ankore sempre kovris dika nivo-amasi la senfina, vasta spaci. Unesme la nivo desfrostis kalma e celita. Kande la gigantala laboro esis finita, la miraklo prizentis su adextere. Sub la nivo fluis la aquo e levis olua voco. La densa foresto pavoreskis. Omno en foresto vekis. La aquo esis libera e fluis en la vasto. On povis vidar fumuro e vaporo. Tra la foresto fluis vera riveri super diversa ebenaji e kolini e dissolveskis tandem en aquo- polvo. La tero ne povis absorbar la aquo. La radiki dil oldega abieti absorbis la aquo.
La printempo venis aden la cielo, e la cielo kovris su per nubi. Grandega pluvo liberigis la tero de la lasta nivo- amasi.
Doktoro JIVAGO vidis ek la fenestro-luko, qua esis sen kadro ed askoltis.
20
La explotado di mineyi venis plu proxima e la regiono divenis plu populizita, dum la disto inter la stacioni divenis plu poka. La voyajanti kambiis plu ofte kam antee. En la poka inter-stacioni venis nova gasti, dum altri livis la treno. La nova gasti ne dormis, ma sidis en la proximeso dil pordo e parolis pri lokala aferi e departis lore la treno che la sequanta staciono. JIVAGO povis konkluzar ek la konversi, ke la blanka armeo en la nordo esis en supereso, e ke Yuryatin stacis preske ante la konquesteso. Ultre to, la blanka armeo stacis sub la komando di Galiulin, ma forsan esis to nur rumoro, e la mediko tacis por ne desquietigar lua familio.
21