Doktoro Jivago (Libro 1)

230 „Yes, se lo esus tale. Ma no, vu ne konocas la situeso. Vu devas trairar la regiono, for de la treno-lineo! Omnaloke permananta tumulti inter la rurani. Kontre blanka e reda trupi, segun la ceptro. Forsan vu dicos, la rurano esas kontre singla ordino e ne savas quon il volas, ma no, il volas tote altra afero kam ni amba. Kande la revoluciono vekigis lu, il kredis ke sua libera vivo venus, sen irga dependo. Ma nun il trovesas en la tenalio dil nova socialista super-stato. E la vilajo ne trovas kalmeso. Vu ma dicas, ke la rurani standas bone. Vu savas nulo, mea amiko, e vu volas savar anke nulo." „Korekte, tote korekte! Pro quo me devas sorgar por omni ed omno? La tempo ne indulgos me, e mea taski kreskos. Do me darfas ignorar fakti! Vu dicas, mea vorti ne esus identa kun la realeso. Kad en Rusia existas irga realeso? Ol celas su. Pro quo me ne povas kredar, ke la vilajo prosperas, anke se to esas eroro? Quale me povas vivar? Ma me devas vivar, me havas familio." JIVAGO facis gesto per la manuo. Lua bopatro povis finar la disputo kun Kostoyed. La mediko glitis sur la ligna lito til la fino e vidis adinfre por examenar la situeso.

Ibe konversis Pritulyev, Voronyuk, Tyagunova e Vasya. Pritulyev raportis pri la trafiko-moyeni en sua regiono, ka pede o per la kavalo. Vasya saltis de sua sido e repetis la nomi ek la regiono, quale se oli esus magio. „Do ka vu livas la treno en Sukoi Brod?" il questionis per shancelanta voco. „Certe! To esas nia staciono! E lore vu iros a Buiskoye?" „Yes, trans la rurala voyo."

„Certe, yes! Me konocas la vilajo Buiskoye. Ka vu konocas anke la rivero Pelga? Ma certe, kad ne?

231

Vu devas irar sempre alonge la rivero, lore vu atingos ni. Nia vilajo Vereteniky! Che la eskarpa rivo. Ibe on ruptas stoni ek la roki, por la muel-petri. Ed en Vereteniky esas mea matro e mea amba fratini, Alyonka ed Arishka. Mea matro aspektas kam vu, Pelageya Nilovna. El esas yuna e havas blanka pelo. Onklo Voronyuk, onklo Voronyuk, me pregas vu!" „Nu, quo? Pro quo tu babilas kam kukulo? Onklo Voronyuk! Onklo Voronyuk! Certe, me savas, ke me ne esas onklino! Quon tu volas, quon tu postulas? Ka tu volas fugar, kad ne? Dicez! Tu desaparas, e me povas dicar Amen. Li pozos me avan la muro" Pelageya Tyagunova vidis aden la foreso e tacis. El metis sua manuo sur la kapo di Vasya e ludis penseme kun la bruna hari di Vasya. Elua okuli dicis, ke esus stulteso parolar koram omni kun Voronyuk pri tala aferi. Elua okuli dicis: vartez, omno venos de ipsa, restez kalma.

13

Kande li venis pluse al esto, grelis surprizi. Li vehis tra nesekura regioni, ube rapter-bandi lojis, tra regioni, ube olim revolti existis.

La treno haltis sempre plu ofte en libera agro, kontrol- grupi venis en la treno, examenis bagajo e personala detali.

Unfoye la treno restis stacar dum la nokto. Nulu venis por vekigar la voyajanti. JIVAGO saltis ek la treno, nam il kredis, ke irga acidento eventabis. La treno stacis en libera agro, en la mezo di poka abiet- foresto.

232

La kun-voyajanti, qui livabis anke la treno, raportis a doktoro JIVAGO, ke la lokomotivisto lasis haltar la treno sub la pretexto, ke hike esus danjera regiono, e ke il devus examenar la voyo unesme per drezino. Kelka voyajanti volis subornar lu por vehar, ma vane. Nun la navani intervenus, e li havus probable suceso. Dum la voyajanti raportis, le nivo brilis en reflekto dil flami ek la kameno. On perceptis kelka nigra figuri, qui kuris sur la lokomotivo. La lokomotivisto esis inter li e duktis la grupo. La navani persekutis lu. JIVAGO e kelka voyajanti iris al lokomotivo. Sur la libera voyo avan la treno prizentis su ica ceno: La navani stacis en profunda nivo cirkum la lokomotivisto. La lokomotivisto kriis: „Me dankas, vi heroi! Kun la revolvero kontre la propra fratulo! Me esas laboristo! La treno devas haltar! Kompani voyajanti! Vi vidas, quon li facas kun me! Me sorgas ya nur por via sekureso, ka vi ne komprenas? E to esas via danko! Nu, pafez, vi heroi! Kompani voyajanti, vi esas testi! Hike me esas, sur libera agro!"

Inter la voyajanti resonis diversa voci. Kelki vokis:

„Quon tu dicas? Eventis ya nulo! Ni permisos nula

violento! Li volas nur timigar tu!"

Altri vokis: „Tu agas korekta! Tolerez nulo! Adavane,

lokomotivisto!"

Navano, redhara giganto, turnis su al voyajanti e dicis en stranjera acento: „Exkuzo, ma pro quo ica bruiso? Vi ankore maladeskos en ica koldeso! Do, irez aden la vagoni, ma rapide!" La voyajanti obediis, e la redhara navano iris al lokomotivisto e dicis: „Nula histerio, kompano lokomotivisto. Ni durigos nia veho!"

233

14