En dek-e-quaresma vagono voyajis plura viri, qui esis obligita por la laboro-armeo. Lia gardisto esis la soldato Voronyuk. En la grupo existis tri partikulara viri: la olima kasisto di statala brandi-taverno en Petrograd, Prokor Pritulyev, la dek-e-sis-yara Vasya Brykin, aprentiso ek feraj-komercerio, e la olda grizhara revolucionisto Kostoyed de Amur, qua konocis preske omna karceri ek la antea guverno. Omna rekrutiti esis inter su stranjera, ed unesme dum la voyajo li konoceskis. Dum la veho experiencis la kasisto Pritulyev e la aprentiso Brykin, ke li esis samlandani, e ke la treno transirus ica regiono plu tarde.
227
Pritulyev venis ek la urbo Malmysh, esis poka, variol- cikatroza, leda viro kun herisono-frizuro. Il portis nigra- sudorifanta griza redingoto, esis tacema kam idolo, meditis, frotis sua veruki sur la manui til oli sangifis e tandem pusifis.
Ante un yaro, il promenis sur la Nevski Prospekt e venis en policala kontrolo. Dum la kontrolo on trovis, ke il posedis nutrivo-karto por ne-laboristi ek la quaresma kategorio. On duktis lu e multa altra homi sub surveyo a kazerno. La plu multa homi venis trans Moskva al esto- fronto.
Pritulyev havis spozino en Luga, ube il ante la milito laborabis. Lua spozino experiencis pri lua nefortuno e hastis a Vologda por serchar lu, ma vane. El trovis nula persono.
En Peterburg Pritulyev kunvivis kun muliero, Pelageya Tyagunova. Ica muliero kun bela manui e dika hartreso, akompanis Pritulyev ek libera volo dum la transporto. Nulu povis komprenar, pro quo mulieri trovis Pritulyev dezirinda. En altra vagono voyajis helblonda e magra puerino kun la nomo Ogryskova, plusa konocatino di Pritulyev. La Tyagunova nomizis el „Siringo" e „Naztruo".
La amba mulieri esis rivalini ed evitis singla kontakto. Nulu savis quale la puerino e Pritulyev aranjis renkontro. Forsan eventis la kontakto, se on recevis ligno e karbono, nam omna voyajanti devis helpar dum la aceptado.
228 11
La historio di Brykin esis tote altra. Lua patro mortis en milito. Lua matro sendis lu de la vilajo a Peterburg al onklo en la aprentiseso.
Dum la vintro on vokis la onklo, qua posedis feraj- komercerio en Apraxin-korto, al lokala Soviet pro kelka informi. Ma il venis aden la falsa chambro. Hike sidis la komisiono por la laboro-armeo. Esis ibe multa homi. Subite aparis red-soldati, duktis la homi al Semyonovskiye-kazerni, ube li devis pasar la nokto. La sequanta dio on duktis li al staciono, ube treno a Vologda ja vartis por la transporto. La novajo pri la aresto da tante multe homi atingis la urbo en nula tempo. Multa parenti aparis che la staciono por prenar adio. Inter li esis anke Vasya e sua onklino, qua volis vidar la onklo ankore unfoye. La onklo pregis la gardisto Voronyuk, ke il povis irar de la greto a sua spozino por kurta momento. Ma la soldato volis garantio, ke la onklo retrovenus. Kom garantianto onklo ed onklino ofris la nevulo. La soldato aprobis, e nun on duktis Vasya aden la klozita tereno e la onklo darfis irar. Ma onklo ed onklino ne retroiris. Kande la trompo divenis evidenta, Vasya komencis plorar. Il falis koram la pedi dil gardisto, kisis ilua manui, ma vane. Il devis restar. La gardisto ne esis kruela viro, ma esis danjera tempo ed on devis plenigar la ordino. La gardisto responsis pri sua vivo por la korekta nombro, e tale venabis Vasya en la laboro- armeo.
La revolucionisto Kostoyed de Amur, qua posedis alta reputeso che la olima carala e nuna guverno, indikis che la surveyo pri la netolerebla situeso di Vasya.
229
La gardisto konfesis, ke advere existus krianta neyusteso, dicis ma, ke la nuna situeso e formala obstakli permisus nula aktivesi. Il esperis, ke on povus klarigar en loko la afero.
Vasya esis bela puerulo ed aspektis kam carala korpo- gardisto od anjelo en pikturi. Il esis pura e sincera kam nula altra persono. Il audis volunte la rakonti e konversi dal olduli. Lia vizajo lasis perceptar pri quala temo on jus parolis. La vizajo dil puerulo reflektis la signifiki dal vorti kam spegulo.
12
Kostoyed sidis supre kom gasto che la JIVAGO-familio e mordetis an la lepor-shultro, quan il recevabis da JIVAGO. Il timis aer-fluo e kataro. „Quala fluo, de ube ol venas?" il questionis ofte. Sempre itere il kambiis sua sido-plaso. Se il trovis justa plaso, lore il dicis: „Hike esas bona." Il plusmanjis, lekis sua fingri, netigis oli per posho-tuko, dankis e klarigis: „La fluo venas ek la fenestro. Ni devas klovagar ol. Ma ankore unfoye pri nia disputo. Vu eroras, doktoro. Rostita leporo esas splendida. Ma la dedukto, ke la vilajo esus en bona stando esas riska penso, extreme audacoza."
„Ho, ma no", respondis Yuri JIVAGO. „Regardez nur la stacioni. La arbori stacas ankore. La fenci anke. Ed ica merkati, la ruranini! La maxim pura plezuro, ica aspekto! Existas ankore vivo. Irgu havas joyo. To justifikas omno."