Doktoro Jivago (Libro 1)

En fino di marto venis la unesma varma dii, trompanta printempo-sendati, sequata de forta koldeso. La Gromeko-familio preparis haste la voyajo. On klarigis al intertempe sennombra lokacanti, ke la prepari esus generala netigo ante Pasko. Yuri JIVAGO esis kontre la voyajo. Il ne impedis la prepari, nam il kredis, ke en lasta momento omno fiaskus. Ma la afero progresis, e nun on devis serioze konsilar. Il advokis la familiala- rondo e parolis kun Tonya e la bopatro pri sua dubiti. „Do, ka vi kredas, ke me eroras, e do ni vehos?" il questionis.

Lua spozino sizis la vorto. „Tu dicas, ni devas vartar du yari, lore ni povas propozar en la regiono di Moskva parcelo ed erektar gardeno. Ma quo esas en la inter- tempo? Ka tu povas dicar nulo pri ica grava afero?"

217

„La pura idiotajo", sustenis Alexander Gromeko sua filiino.

„Bone, me kapitulacas", aprobis Yuri. „Me timas nur la absoluta necerteso. Ni iras per klozita okuli en la nekonoceso, sen irga imagino pri la situeso. De la tri homi en Varykino, du ne plus vivas, la matro e la avino, e la triesma, avulo Krueger, esas probable en karcero kom gajo-homo. Dum la lasta milito-yaro eventis irgo kun la foresto e la fabrikerio. Il vendis oli ad irga stranja personi o banko, ma ni savas nulo pri irga kontrato. Qua posedas la lando nun, me opinionas, qua instanco administras nun la lando? Kad on abatas ligno? Ka la fabrikerio laboras? Qua e quo havas ibe la povo, e qua havos la povo, se ni esas ibe?

Vi esperas, ke Mikulizyn salvos ni. Ma ka la olda administranto vivas ankore? Kad il vivas ankore en Varykino? Ni savas nulo pri lu! Ma pro quo disputas? Vi volas vehar. Me aprobas. Ni devas examenar, quale on nun voyajas. La afero ne permisas tardigo."

2

Yuri JIVAGO iris al staciono di Yaroslav. On duktis la voyajanti a ligna barili, qui iris tra omna saloni dil staciono. Sur la stonoza sulo jacis homi en griza manteli, tusis e sputis, kriis, sen respektar la eko en la vulti.

Esis multa maladi, qui transvivabis la tifo. Li ne trovabis liti en la hospitali, e nun devis servar la stacioni kom albergo. JIVAGO ne savis, ke la nombro esis tante granda.

218 „Vu bezonas dokumento por servo-voyajo", dicis la portisto kun blanka avantalo a Yuri. „Vu devas questionar singla dio. Treni esas rareso en ica dii. Tja, e lore (il frotis la polexo an la indiko-fingro)... Irga vari. Vu devas subornar. Altrakaze nula veho. Esas ja trista afero."

3

En ica tempo on vokis Alexander Gromeko pro konsultadi al Maxim Supra Soviet por Nacionala Ekonomio e Yuri JIVAGO a grave malada guvernala membro. Amba viri recevis honorario en la por ica tempi maxim valora formo, nam bilieto por nutrivi por la unesma privata disdono-loko.

Ica loko trovesis en la magazino di garnizono che la Simon-kuvento. La mediko e sua bopatro transiris la korti dil kirko e la kazerno ed atingis stonoza vulto, qua duktis al kelero. Dop ligna barilo esis la jeranto, qua pezis e disdonis sen hasto la nutrivi e trastrekizis oli de la listo.

Esis ibe apene homi.

„Me bezonas via pakiguro", dicis la jeranto a Yuri e Gromeko, pos ke il examenabis la bilieti. Amba viri astonesis, kande li recevis en la kusen-tegili farino, grueli, sukro, makaronii, lardo, sapono, alumeti e kaukaziana fromajo. Li kompresis lia poka, multa tegili aden du granda dorso-saki por ne despitigar la jeranto per lenteso, qua esabis tante grandanma. Li venis ek la kelero aden la fresha aero e sentis, ke li ne vivis por nulo, e ke Tonya, la yuna dom-siorino, laudus e prizus li.

219

4

La viri trains nun la instanci por recevar dokumenti pri servo-voyaji e lojeyo-permisi, dum Tonya selektis diversa objekti por la bagajo.

El iris sempre itere tra la tri chambri, qui validis nun kom la domicilo dil familio Gromeko, ed examenis singla objekto por la voyajo.

Nur poka parto ek la asortajo esis personala bezono, omno altra esis objekti por la kambio-komerco dum e pos la voyajo.

Tra la apertita aero-klapo venis printempo-aero, qua odoris a fresha franca paneti. En korto kriis hani e exultis ludanta infanti. En chambro regnis naftalin- odoro, qua venis ek la apertita kofri. Pri la utensilaro por la vintro existis multa teorii da voyajanti ek la konocataro.

Tonya konocis ica indiki e reguli, ed el kredis preske, ke irga sekreta voco suflus ica instruktadi nun por el. „Tuki, tuki", parolis la voci. „Ma dum la voyajo on facos kontroli, e to esas danjera. Kostumi esas bona. En tote tuki, manufaktur-vari, vestaji, ma nula olda. Nula fripo, nula pezoza objekti. Nula korbi, nula kofri. Omno devas esar en saketi, quin muliero od infanto povus portar. Bona esas salo o tabako, ma kun granda risko. Pekunio en Kerensky-rubeli. Desfacila afero esas la dokumenti." E tale pluse, e tale pluse.

5

Vespere, ante la departo, venis nivo-tempesto. La vento driftis griza nubi al firmamento, nubi, qui transformis la obskura stradi en blanka veli.

220