Doktoro Jivago (Libro 1)

Hike lojis Olya Dyomina, inteligenta puerino, la nevino di employato en staciono di vari di Moskva. Eli esis apta aprentiso. La nova patronino preferis el, ed Olya prizis elua filiino Lara.

En la butiko di talioro omno restis kam antee. La suto- mashini rotacis sub la ped-movadi o fluganta manui dil fatigita sutistini, dum altri sidis sur la tabli e sutis sen bruisadi, nur per manuo, agulo e longa filo. Sur la sulo jacis tuko-restaji. On devis parolar laute por dominacar la sono dil suto-mashini e la pafanta trili dal kanario Kiril Modestovitsh, qua sidis en kajo sub la fenestro. La misterio pri la nomo dil kanario konocis nur la olima patronino.

Cirkum la tablo en salono stacis grupo di dami kun la modo-jurnali. Kelki sidis anke ed imitis la figuri en la jurnali. Eli regardis la modeli e parolis pri la shabloni.

24

An altra tablo sidis la helpistino di Madame Guichard, la chef-taliistino Faina Fetisova, ostoza muliero kun veruki sur la laxa vangi.

Elu havis osta sigaretiero inter la flava denti, palpebragis per la flava okuli, dum flava fumuro venis ek boko e nazo e notis en kayero mezuri, quitigi, la adresi e deziri dil sennombra klientini. Madame Guichard esis nova en la talior-arto e posedis nula experienco. El ankore ne sentis kom plenvalora patronino. Ma el povis fidar pri elua personaro ed avan omno pri Faina Fetisova. E tamen, por el esis tempo plena de sucii. El timis omna pensi pri la futuro. Sempre itere desespero sizis el. Omno falis ek elua manui. Komarovski vizitis el ofte. Se il iris tra la butiko al lojeyi, il pavorigis la modo-sklavini per sua frivola joki, e la sutistini susuris desaprobante dop la para-vento: „Elua kerlo." „Elua amoranto." „Ica kaprulo." „Aventuristo"

Ankore plu multe eli odiis lua buldogo Jack, quan il kelkfoye kunduktis an la kordeto. Per rapida salti la hundo tiris lu dop su, e Komarovski mispazis kam blindulo en la vakua spaco.

Dum la printempo la buldogo mordis en la gambo di Lara e dislaceris elua kalzo.

„Me mortigos ica diablo", susuris Olya Dyomina en la orelo di Lara.

„Yes, la hundacho esas advere repugnanta. Ma quale tu volas mortigar ol, tu stulteto?"

„Ne parolez tale laute. Me dicos a vu. Che vua matro trovesas ya paskala ovi ek stono sur la komodo..." „Yes. Ek marmoro e kristalo."

25

„Precize. Me devas parolar nelaute. Vu venez plu proxima. On devas uncionar la ovi per lardo, lore la odoro restos. La skabioza hundacho devoros oli, ica satano, ica monstro - e fino! Ol levos omna quar pedi en la aero! Pro la ovi!"

Lara ridis e pensis envidioze: la puerino vivas en povreso e devas laborar. La infanti ek la populo developeskas frue. Ma en elu esas ankore multe di infanto e pura ento. La ovi - Jack - de ube el savas to? Ma pro quo me devas vidar to, pro quo me devas sufrar?

4

Kad il ne esas - quale on dicas - kad il ne esas elua - hororinda vorto, me ne povas repetar ol. Ma pro quo il regardas me per tala okuli? Me ya esas elua filiino! Elu esis plu kam dek-e-sis yari, ma ja yuna, matura muliero, ed on taxis el plu olda. El posedis klara raciono, afabla karaktero ed el esis tre bela. El ed elua fratulo savis, ke li devis atingar en vivo omno ek propra forteso. Kontree la nulfacanti e richuli, li ne havis tempo lernar dupigo e trompo, quin li ne konocis per mankanta kontakto. Ica kozi esis sen signikifo e nepura. Lara esis la maxim pura ento sur la mondo. La gefrati konocis la preco da omna kozi, e li estimis lia rezulti. Li devis posedar bona famo por dominacar la vivo. Lara esis bona skolanino, ne pro inklineso ad abstraktita savo, ma el devis esar bona skolanino pro la skolo-pekunio. Elu laboris same bona en la koqueyo, en la butiko e kom senditino por sua matro. Elua movadi, elua figuro, elua voco, elua griza okuli, elua blonda hari, omno esis harmoniala.

26

Esis sundio en julio. Dum chomodio on povis restar matine plu longe en lito. Lara jacis sur la dorso, la manui sub la kapo.

En la butiko regnis nekustumala kalmeso. La fenestro al strado esis apertita. Lara audis quale rulanta fiakro deviacis de la pavo e venis kun la roti aden la reli dil tramvoyo. Me devas ankore kelke dormar, el pensis. La urbala bruiso esis dormigante kam lulkanto. Lara sentis sua korpo en lito che du loki, che la sinistra shultro e che la dextra granda pedfingro. Shultro e pedo do, omno altra esis elua ego, elua anmo, elua esenco, harmoniale formacita, expektante la futuro. Me devas endormar, el pensis. El imaginis su la sunala latero dal Karetny-strado, la granda veturili, qui stacis por la vendado sur pure balayita sulo, la kristal-vitro dil la fiakro-lanterni, la stopita ursi, la pulsanta vivo. En certena foreso, tale pensis Lara, la dragoni exercis en korto dil Snamenskiye-kazerno. Edukita kavali iris cirkle, la dragoni saltis en la selo e kavalkis pazo, troto e galopo. Koram la fenco stacis astonita mulieri, nutristini ed infanti.