El Parnaso de Popoloj

74. Sur la Jungfrau (El Marja Konopnicka)

Już się ranek rozbiela

Na dzień wielki wesela …
—◡|—◡|◡—◡
—◡|—◡|—◡|—◡ ║ —◡|—◡|◡—◡

Jam blankiĝas mateno
Por la ĝoja soleno…
Sonas vigle signaloj,
Jam vekiĝas la valoj:
— Kiam estos, kiam estos Junedzino vestita?

Bruas supro granita;

La Junedzo, vekita,
Matenruĝon elsendas,
Karan vorton atendas:
— Kiam estos, kiam estos Junedzino vestita?

Iras ar’ amikina

Al la hejmo estrina,
Iras kun la rozfloro
Al renkont’ de l’ aŭroro:
— Ho ankoraŭ, ho ankoraŭ Junedzino ne preta!
La Junedzo sin zonas,
Mondo kantas kaj sonas;
Venas jun-amikaro,
Grakas roka aglaro:
— Kiam estos, kiam estos Junedzino vestita?

— Ĝis nun ombroj ne cedas,

Nokto forton posedas;
Dormas akvoj en maro,
Ĝis nun dormas homaro:
— Ho ankoraŭ, ho ankoraŭ Junedzino ne preta!

La Popoloj-Lazaroj

Sonĝas apud altaroj
Pri la tago radia,

Reviviĝo la sia:
— Kiam estos, kiam estos Junedzino vestita?

La Junedzo atendas,

Du riverojn li sendas;
Ili iras en landon
Kaj ripetas demandon:
— Kiam estos, kiam estos Junedzino vestita?

Diru, ondoj, resone:

Ŝi jam preta duone;
Jam sur frunto granita
Fajra krono plektita,
— Nur ne estas, nur ne estas festa robo finita.

La torentoj refluas,

Fermas pordon, krak-bruas;
Knaras pordoj el ŝtono,
Surde ĝemas resono:
— Ho ankoraŭ, ho ankoraŭ Junedzino ne preta!

Vent-orgeno jam bruas,

La Junedzo enuas,
La Monaĥ’, en talaro,
Ringojn tenas por paro:
— Kiam estos, kiam estos Junedzino vestita?

Tra ventegoj, silentoj,

Balanciĝas la gentoj;
Pasas tempo senlima, ,
Muĝas tondr’ malproksima:
— Kiam estos, kiam estos Junedzino vestita?

En abismoj, vekite,

La popoloj ekscite:
— Malfermadu! — laŭtkrias —
Tag’ ekstere radias!
— Devas esti, devas esti Junedzino jam preta!
Junedzino nubiĝas,
Per vualo kovriĝas:

— Ho, malbono ne cedas,
Ĝis nun forton posedas:
— Ho ankoraŭ, ho ankoraŭ Junedzino ne preta!

— Kiam tagon de l’ juĝo

Korn’ anoncos kun muĝo,
Kiam kradoj diskrevos,
Fundoj lumon ricevos,
Kiam levos sin valo,
Pintoj krakos dum falo,
Juĝa tondro ekbruos,
Duon-mondon detruos,
— Tiam estos, tiam estos Junedzino vestita!

75. Staĥ (El Marja Konopnicka)

A jak poszedł król na wojnę

Grały jemu surmy zbrojne.
—◡|—◡|—◡|—◡