[102.] […] Væliazt nu til eno bæztu menn oc fara or lande oc austr i garða Oc biðia iarizlæif konong at hann fenge þæim Magnus son hins hælga Olafs konongs. Vilia nu menn bœta a sœne hans þat er þæir gerðo við faður hans. konongrenn sva-rar at hann ræðest at þæir sviki hann firir þui at ver hauum æigi fýrr hæýrt þetta boð þæirra En þæir svaraðu at bæztir menn varo i þessom raðom. Æinar oc svæinn brýggiu fotr kalfr Ama sun. En þui næst kom hann i land a fiorom vætrum æftir fall faður sins, kœmr hann nu i land með miklum veg En Svæinn stock or. Ræðr nu Magnus æinn fírir rikinu.
[117.] Sva bar at æitt sinni i garðum austr at ælldr kom i kaup bœ þann er holm garðr hæítir. Oc stoð æigi til minna gæigs en borgen oil mindi upp ganga. Nu urðu aller menn flæms fullir. Oc vændu til kænni mannz æins þess er Stephan var næmdr. En hann þionaðe þar kirkiu hins hælga Olafs konongs. En þegar prestrenn hæýrði þæirra bœnar orð þa gripr hann i fang ser licnæskiu þess hins agiæta hofðingia oc sætr i mote ælldinum. Siðan þokaðe ælldren alldrigin framar en aðr var. Oc varð þa sva borget hinum mesta lut af borgenne. (
[124.] Væringr æinn i garðum austr kæýpti ser þræl æinn ungan. Oc var dumbi matte ækci mæla. Oc þo hýgginn oc nœfr um marga luti. Nu vissi ængi maðr hværrar ættar er hann var. fírir þui at hann fecc ækci i fra sact þo at hann være at spurðr. þess gato þo marger menn at hann minndi norrœn vera. firir þui at hann gerðe vapn þau iamnan oc bio. er væringiar æinir nýta. Nu hafðe sa aumi maðr við sinni vanhæilsu margan drotten lcannat. Oc iðulega með værði veret fælldr allt til þess er kaup maðr æinn læýsti hann til. Oc gaf hanum frælsi firir miscunnar saker. Siðan for hann i sialfræðe oc kom til borgar þæirrar er holm garðr hæítir. Oc væítti hanum hærbirgi kona æin goð. Oc dvaldezk hann þar miok marga daga. En kona su goða sotte iamnan tiðir allar til Olafs konongs Oc dy’rkaðe hon þann mikla oc mill-da konong. Með mikilli ast oc trunaðe. Nu um nott æina er hon var i sœmn komen þa sýndizk hænni Olafr hínn hælgi oc mællte þat við hana. at sa hinn ungi svæinn skilldi fýlgia hænni til otto songs um morgonenn. Sva gerðe hon sem hann bauð. hafðe hann með ser til tiða i kirkiuna. En þegar er hann var i kirkiuna komenn þa tok hanum at þýngiazt ос lagðezt [niðr ос] somnaðe meðan kæni menn væittu tiðir. þui næst sa hann þann sama mann i sœmnenom oc geek til hans með slicum klæða bunaðe ос a litum i anlete sem kononne hafðe aðr sýnnzt um nottena. Oc gaf hanum mal oc hæilsu með sinni milldi oc miscunn allzvalldande guð með fulltingi hins hælga olafs konongs. (
Перевод
[5.]
[9.] И после того, как О лав сразился с викингами Соти, повернул О лав свои корабли в Эйстрасальт и сражался затем на востоке на Эйсюсле. И жизнью бонды были обязаны своим ногам. И провел он там много дней. И совершил он там много подвигов. И получил большой почет. Третий раз сражался он на востоке в Финнланде и победил: оттуда отправился он к Балагардссиде в Сьоланде и воевал там.
[27.]
[45.]