Китап (роман)

–  ниг? – дип кашларын сикертте Илдар. – Син д ярыйсы гына!..

– Карагыз ле, профессор. – Илдусны кыяфте киргеннн артык итди иде. – Перфторуглеродларны тагын бер зенчлеген ачыкладык тгелме со?! Безне триб астындагы кешебез, ушына кил белн, Зифага ташланды. Димк, перфторуглеродлар потенцияне д арттырып ибр.

– Ахмак! – дип шелтлде аны Зифа. – Сине уеда гел бер нрс инде…

– Ярый, тынычланыгыз. – Профессор шаярышка чик куйды. – Илдар, син ял блмсен керсе. сез… Эшлрегезне тгллгез д – йлрегезг. Бгенг тмам.

– Профессор, блки, минем фатирны юу турында…

– Илдус! – Рамил хмтович бераз сзсез торды м стл тартмасыннан ике диск алды: – Син иртг шушы мсьл буенча зер бул. монысы сиа, Зифа.

7

Рамил хмтовичны кыяфтен караганда, Илдар белн икесе ген калгач, лл нрслр турында серлшерлр шикелле иде. мма Зифа белн Илдус артыннан ишек ябылуга ук, блмд тынлык урнашты. Берсе д башлап эндшерг ашыкмады. ле булса ял блмсен кереп кит алмаган Илдар бтен тненд ниндидер лззтле арыганлык тоеп, селкенерг д иренеп утырса, профессор кашларын ыерып нрсдер уйлый, зе чен ниндидер бик мим нрсне хл ит иде сыман. Илдар аа карап-карап алды, лкин блдерерг кыймады. Бераздан профессор зе урыныннан кузгалды. Акрын гына атлап, стл янына килде. Ике кулы белн стлг таянып, бернич минут басып торды. Аннан со Илдарга борылды.

– Мин баягы трибне тагын бер тапкыр кабатлау турында уйлаган идем, – диде профессор, хезмттшлре артыннан ишек ябылуга. – Бу юлы без икебез берглп сяхт кылырга тиешбез. Лкин ле хлсезлнебрк торам. Безне ул сяхтне беркадр вакытка кичектерерг туры килер. Шулай хтта яхшырак та булыр. Син д кч туплап, зерлнеп торырсы. хзер без сине сяхте турында сйлшербез…

Рамил хмтович стенадагы электрон сгатьк карап алды да бтенлй икенчег борды:

– Яа йортта ничек со? – диде ул, и мим нрс турында сорашырга оныткан кеше сыман. – ле аны бтен ммкинлеклрен д татып карый алмагансыдыр?

– Юк… – дип елмайды Илдар. – мма кргн кадресе д башка сыярлык тгел. йтеп алатып кына бетереп булмый аны. Шундый соклангыч! Рхмт инде сезг, Рамил хмтович!

– Ярый… – Профессор кул гына селтде. – Ванна керде инде бген?..

– йе… – Илдар кангать елмайды. – Аны ванна гына дип йтерг д тел бармый…

– ле эш блм белн танышып лгердеме со?

Илдар елмайган иреннн кинт тынып калды.

– Юктыр ле, – дип, зе к авап бирде профессор. – Эш турында уйлап та карамагансыдыр. Мин, бер атна яшгч кен, йд эш блмсе д барлыгын белдем.

– Юк… – диде Илдар, иел сулап. – Анда аяк та басмадым ле…

– Ярый, лгерерсе… – Профессор аа сынап карап торды. – Тик бер кишем бар. Эш блмне сндереп куй. Вак-тяк нрслрд, лбтт, булыша ул. мма фикерне гел читк, гел кирксез нрсг юнлтеп тик тора. Ул йорт – ял итр чен, рхтлнеп, лззтлнеп яшр чен. мма ул эш чен бармый. Шуа кр и беренче итеп аны сндереп куй. м алай ите турында беркемг д йтм.

Илдар елмайды:

– Со аны йтеп торасы бармыни?! Сндер белн билгеле була ич!

– Юк! – Профессор тш кессеннн кечкен диск тартып чыгарды. – Мен кайда аны даруы. Идар ит пультына кереп, андагы дискны мен шушыны белн алыштырып кына куясы. м всслам! Бтен система тгл эшли. сине эш блмне сндереле турында беркем д белми.

– Ничек инде?! – Илдар шаяртмыймы икн дигндй сынап карады. – Алай булмый бит!

– Кил ле монда. – Рамил хмтович аны трз янына алып килде. – Нрс крсе?

– Урам…

– Хзер мен бу кинокамера аша кара. – Профессор, стл тартмасыннан кечкен кинокамера алып, Илдарга тоттырды. – Кинога тшер урамны.

Илдар бертын урам кренешен тшерде д профессорга борылды:

– Шуннан нрс?

– Мен болай. Сине кулыда – урамны кзтерг куелган камера. Ул урамда нилр булганын тшер. сакчы – йтик, урамдагы тртип чен авап бирче кеше – шушы камерадан кзт. гр урамда ниндидер гадттн тыш кренеш бар икн, ул шундук тиешле ирг хбр ит. Хзер без шушы камерадагы дискны алыштырып куябыз…

Рамил хмтович чынлап та дискны алыштырды.

– Мен кара, – дип, ул камераны кабат Илдарга бирде. – Нрс крсе?

– Урам кренеше…

– Аладымы инде?! – Профессор, ниаять, тшендер алуына сенгн кебек иде. – Сине камерада да – урам кренеше. Гадти урам кренеше. м син, шушы кренешк карап, урамда барысы да тртипт дип уйлыйсы…

–  асылда мин чынбарлыктагы урамны тгел, алдан тшерелгн нрслрне крм… Шулаймы?!

– Сине эш блм белн д шундый ук принцип килеп чыга. Аз гына катлаулырак процесс. мма нигезенд шушы кренеш ята. м белсеме нрс?

– Нрс?

– Мин ул дискны сиа блк итм.

Илдар елмайды:

– Рхмт, Рамил хмтович…

– Ярый. мма блмне сндереле хакында беркемг д, хтта хатыныа да йтм. Килештекме?!

– Килештек.

– М.

Икесе д клешеп алдылар.

– Моннан ары сиа йд д эшлрг туры килчк, – диде профессор, зене юмартлыгы чен акланырга телгндй. – Кбесенч йд эшлрг туры килчк. м мин сине юкка-барга бленене телмим.

– Алашыла…

– м тагы бер нрс. – Профессорны кулында кечкен флакон пйда булды. – Мен бу сыекчаны син бген к, е алып кайтып, и ышанычлы урыныа яшереп куясы. Мин аны нрс икнен д, ни чен кирклеген д йтмим. Вакыты иткч, син аны кайда, кайчан м ничек кулланырга кирген зе алаячаксы. Килештекме?!

– Килештек.

– М.

Профессор тагын клеп ибрде. Аа Илдар да кушылды.