Китап (роман)

–  хзер, – профессор тагын итдилнде, – без сине сяхте турында сйлшерг тиешбез. леге трибне син ничек крде, нилр кичерде, гомумн, бу вакыйга турында нрслр хтерлисе – барысын да ткми-ччми сйлп бирерг тиешсе.

– Килештек… – дип елмайды Илдар.

– Ярый, син зерлн тор, мин мен монда бераз тртип урнаштырам.

Профессор стл артына барып утырды. Илдар зене кргннрен бртеклп сйлрг ыенды м елмаеп куйды. Сйлрлек бернрс д юк иде. Профессор озак утырмады.

– Башладыкмы? – диде ул стлдн тору белн. – Син зерме?

– зерен-зер… – Илдар гаепле елмаеп куйды. – Лкин мин берни д сйли алмыйм. Зифа белгем укол ясады м… м мин ванна эчендге су тбенд уянып киттем… Бары тик шул гына…

Профессор аа бертын сынап карап торды да елмаеп ибрде:

– Ярый. Шунысы да бик иткн. Син бген арыгансыдыр инде. Кайтырга да ммкиндер.

8

Илдар чыгып киткч, Рамил хмтович залдына елмаеп куйды. Ул аннан да, зеннн д кангать иде. Бгенге триблр уышлы тте. лбтт, бу ле – алда торган зур эшне башы гына, мма Илдар – нык характерлы егет, м профессорны аа ышанычы чиксез иде.

Рамил хмтович лаборатория белн идар ит блмсен керде. Бу кечкен, метр ярымга метр ярымлык кына блм иде. Ишектн узу белн, каршыда идар ит стле тора, стлне буеннан-буена стенага беркетеп эшлнгн яссы мониторлар тезелеп киткн, аларда блекне дрт блмсе д крен иде. Профессор, стл янына килеп, тймлрг баскалады. Экраннарда бернинди д згреш булмады, бары тик стл астындагы процессорны диск куйгычы гына ачылып китте…

Бу – Илдарга биреп ибргн диск шикелле нрс иде, лабораторияне автоматлаштырылган хезмтлндер системасын лешч сндереп тора. Рамил хмтович аны эшенд д, йд д гел сндереп куя иде. леге системаны санга сукмаган чен тгел. Юк. Бары тик ул леге тормышны башка галимнрдн яхшырак алый, м леге система уайлыклар тудыру белн берг рбер кешене кзт, уч тбенд тоту чен эшлнгнен д бел иде. Урамнарда да, аулаграк урыннарда да – беркайда да тртип сакчылары йрми. мма инаятьчелек бтенлй юк диярлек. Кешене а м акыл дрсе югарырак булган чен тгел, лбтт. Бары тик кнкрешне бтен лксен д теп кергн автоматик хезмтлндер, асылда, автоматик кзт системасы, тагы да тглрк итеп йткнд, автоматик идар ит системасы булганга. Сине рбер адымыны, уйларыны, импульсларыны кзт астында тота торган система…

Профессорны Илдарны юк-бар сзлр белн игътибарны алып, тоткарлап торуы да аны лабораторияд нрслр белн шгыльлнен оныттыру чен иде. Ваннадан чыгу белн кадаган укол з эшен эшлп лгергнче, Илдар беркая да чыгарга тиеш тгел иде. Юкса аларны монда нрс белн шгыльлне шул мизгелд к билгеле булачак. бу – лакт дигн сз.

Аны кул астындагылар злрене перфторуглеродлар тудырган ммкинлекне файдалану юлларын эзл белн шгыльлнен чынлап та ышана иде. Бу гап тгел. Алар яшгн дньяда р ун кешене берсе галим, м алар нинди д булса ачыш ясау белн мшгуль. Чынлап та, зур ачышлар ясыйлар, м бу ачышларны бернич гасыр элек к билгеле булганлыгы турында бтенлй белмилр иде.

Бу дньяда тормышны асылын алаучылар бармак белн ген санарлык, м аларны язмышы – кыл стенд. Профессор Гаскров шундыйларны берсе иде. мма ул зе ачкан чынбарлыкны зе ктр алмыйча лак булды. Бу да гап тгел. Тормышка кзлре ачылгач, акылдан шашучылар да, йрге ярылып лчелр д аз булмас ле. Шуа да нык характерлы, салкын акыллы кешелр кирк. мма андыйларны табу ай-ай авыр. Рамил хмтовичны бтен ышанычы Илдар иде…

Рамил хмтович триблр ткр блмсен чыкты. Идар пультыны тймлрен баскалады. Бераздан блм уртасында баягы пыяла ванна пйда булды. Шул арада ук эшк керешкн алтынсыман тстге белк юанлыгы сыек торбалар аны згрсу сыекча белн тутыра башлады. Рамил хмтович приборлар шкафына килеп аннан шприц алды, киркле флаконнан сыекча суыртты. Шприцлар ик иде. Ул аларны икесен д тутырды да, азак берсен зуррак флаконга бушатты. Тулы шприцны белген кадады. Авыртудан бтен мускуллары киерелде. мма профессор бирешмде. зе кулланган шприц белн флаконны ул кабат ниндидер сыекчалар белн тутырды да шкаф шрлегене тбенрк тыкты. бая ук бушатып куйганнарын ванна янындагы тумбочкага алып килде. Аа рбер хркт зур авырлык белн бирел иде. Аякларын кчк ктреп ванна янындагы келмг басты, м шундук диярлек стендге киемнре юкка чыкты да, махсус трусиктан гына калды. Профессорны тамырлары бртеп, бтен тне яшькелт згр тск кергн иде. Ул, бар ихтыярын туплап, ваннага килде. Аякларын ктрерлек хле юк иде. Ул бертын уйланып торгандай итте. м ваннага арты белн борылды, ике кулы белн аны ике як читен таянып, акрын гына эчк шуып тште.

– Карале, ничек шулай булдыра ала ул! – Экранга тблеп утыручы ирлрне берсе телен шартлатып куйды. – Бер тамчы су да ччрмде…

мма иптше аны соклануларын блешмде. Ул кечкен буйлы ябык гдле адм иде. Башыны алгы ягы пелшлнеп, лепксен кадр менгнлектн, аны мондагы акыл иялрене берсе дип уйларга ммкин. Лкин ул – бернинди д галим тгел, бары тик Фннр академиясене эчке тртип буенча гади хезмткре ген. Хер, аны вазифасы галимнрг караганда югарырак бялн, рхлд, тртип сакчыларын катлаулы тестлар ярдменд сынап, и ышанычлы кешелрдн ген билгелилр иде.

– Карале, Гомр… – дип, тагын нрсдер йтмкче булды теге.

– йд! – Гомр инде чыгарга зер иде. – Без тиз арада йлнеп килерг тиешбез.