LA SORCISTO DE OZ

‘Ni obediis vu segunquante posible. La Stana Hakisto e la Terorigilo destruktesas, e la Leono esas ligita en vua korteto. La puerinon ni ne audacas nocar, nek la hundo quan el portas en la brakii. Vua povo sur nia bando nun esas parfinita, e vu ne itere vidos ni.’

Lore l’omna Alizita Simii, kun multa ridado e babilado e bruiso, flugis aden la aero e balde desaparis.

La Maligna Sorcerino surprizesis ed anxiis vidante la marko sur la fronto di Dorothy, nam el bone savis ke nek l’Alizita Simio nek el ipsa audacas nocar irgamaniere la puerino. El regardis adinfre la pedi di Dorothy, e vidante l’Arjenta Shui, tremeskis pro pavoro, nam el savis, ke povoza sorco apartenis ad oli. Komence la Sorcerino tentesis forkurar de Dorothy, ma el hazarde regardis aden l’okuli dil puerino, e vidis quante simpla esis l’anmo dop oli, e ke la puerino ne savis pri la marveloza povo quan l’Arjenta Shui donis ad el. Do la Maligna Sorcerino ridis a su, e pensis, ‘Me ya povas sklavigar el, nam el ne savas quale uzar elua povo.’ Lore el dicis rude e severe a Dorothy,

‘Venez kun me; ed atencez, ke tu obediez omno quon me dicas, nam se ne, me mortigos tu quale me mortigis la Stana Hakisto e la Terorigilo.’

Dorothy sequis el tra multa bela chambri en la kastelo til ke li venis al koqueyo, ube la Sorcerino imperis, ke el netigez la poti e kaldroni e balayez la planko-sulo ed alimentez la fairo per ligno.

Dorothy humile laboreskis, decidinte laborar tam forte posible; pro ke el joyis ke la Maligna Sorcerino decidabis ne mortigar el.

Dorothy laboregante, la Sorcerino pensis ke el iros aden la korteto e harnesizos la Poltrona Leono quale kavalo; to amuzos el, el esis certa, igar lu tirar elua charo irgakande el deziras vehar. Ma kande el apertis la pordo, le Leono laute bramis e saltis tante feroce vers el, ke la Sorcerino teroris ed ekkuris ed itere klozis la pordo.

‘Se me ne povas harnesizar tu,’ dicis la Sorcerino a la Leono tra la metala stangi dil pordo, ‘me povas hungregigar tu. Tu havos nulo por manjar til ke tu facos to quon me volas.’

Do pos to el donis nula nutrajo al enkarcerigita Leono; ma omnadie ye dimezo el venis al pordo e demandis,

‘Ka tu es pronta harnesizesar quale kavalo?’

E la Leono respondis,

‘No. Se vu eniras ica korteto, me mordos tu.’

La Leono ne bezonis obediar la Sorcerino, pro ke omnanokte, dum ke el dormis, Dorothy portis nutraji del armoro a lu. Pos ke lu manjis, lu kushis su sur sua lito ek palii, e Dorothy kushis su apude e pozis sua kapo sur lua krinaro mol e piloza, e li parolis pri lia chagreni ed esforcis projetar ula moyeno por eskapar. Ma li ne povis trovar ekireyo del kastelo, nam ol esis sencese gardita dal flava Winkii, qui esis la sklavi dil Maligna Sorcerino e tro multe timis el por ne agar quale el imperis.

La puerino mustis laboregar dum la dio, ed ofte la Sorcerino minacis batar el per la sam olda parapluvo quan el sempre portis en la manuo. Ma advere el ne audacis frapar Dorothy, pro la marko sur elua fronto. La puerino ne savis to, e pavoregis pri su e Toto. Unfoye la Sorcerino frapis Toto per sua parapluvo e la brava hundeto saltis ad el e reciproke mordis elua gambo. La Sorcerino ne sangifis deube el mordesis, nam el esis tante maligna, ke la sango en el sikigesabis multa yari antee.

La vivo di Dorothy divenis tre tristoza dum ke el kompreneskis, ke esas mem plu desfacila kam antee retroirar a Kansas ed Onklino Em. Ulfoye el akre ploris dum hori, Toto sidanta ye elua pedi e regardanta el e jeme lamentanta por montrar, ke lu tre chagrenis por sua mastrineto. Toto advere ne suciis sive lu esas en Kansas sive en la Lando Oz, se nur Dorothy esas kun lu; ma lu savis, ke la puerino esis trista, e do lu anke esis trista.

La Maligna Sorcerino tre deziregis havar l’Arjenta Shui quin la puerino sempre portis. Elua Abeli ed elua Korniki ed elua Volfi jacis en amasi sikeskanta, ed el paruzabis la tota povo dil Ora Chapeleto; ma se el povus ganar l’Arjenta Shui, oli donus ad el plu multa povo kam l’omna cetera kozi olquin el perdabis. El atenceme spektis Dorothy, kaze ke el desmetus la shui, por ke el povus furtar oli. Ma la puerino esis tante fiera pri la beleta shui, ke el nultempe desmetis oli, ecepte nokte e kande el balnis su. La Sorcerino tro timis l’obskureso por audacar enirar dum la nokto la chambro di Dorothy por furtar la shui, ed elua timo pri aquo esis plu granda kam elua timo pri l’obskureso, do el nultempe proximeskis dum ke Dorothy balnis su. Certe, la Sorcerino nultempe tushis aquo, neanke permisis aquo tushar el irgamaniere.

Ma la maligna ento esis tre ruzoza, ed el fine inventis ruzo qua donos ad el to quon el deziris. El pozis fera stango meze dil planko-sulo dil koqueyo, e pose per magio facis ol nevidebla da homal okuli. Do Dorothy marchante trans la sulo, nekapabla vidar ol, pedobutis sur ol, e falis sternante. El ne esis tro domajita, ma pro la falo un del Arjenta Shui forflugis del pedo, ed ante ke el atingis ol, la Sorcerino sizis ol e metis ol sur sua propra magra pedo.