Читаем Латинская Романия полностью

Illustri et excelso domino duci Ianuensium et magnifice consilio dominorum antianorum civitatis Ianue humiliter et reverenter exponitur pro parte Nicolai Spinule de Lucullo quondam domini Bartholomei et Francisci de Levanto civium Ianue, procuratorum Philipi de Morde burgensis Peire, et Mervaldi Spinule olim patroni cuiusdam navis, que pro maiore parte erat dicti Philipi et ad eum spectabat et pertinebat, quod anno de MCCCCXXXVII dictus Mervaldus patronus erat cum dicta navi portate modiorum mille ducentorum vel circa in partibus Trapesondarum loco ubi dicitur in Lo Vathi, que navis erat onusta capitibus et aliis rebus et mercibus magni valoris fere in totum dicti Philipi et racionis sue. Cumque dictus Mervaldus maneret in dicto loco tanquam in loco amicorum et sine ulla suspicione, ut verisimiliter poterat et maior pars plusme navis sue esset in terra, supervenit comissarius serenissimi domini imperatoris Trapesondarum cum certis galeis et fustis et hostiliter more pirraticho ac manu armata et de commissione, voluntate, consensu ac mandato prefati domini imperatoris, qui eum miserat ad capiendum dictam navem, intercepit dictam navem cum universis capitibus, rebus et mercibus in ea tunc existentibus, que res, merces et capita perveneravit in prefatum dominum imperatorem et seu alium pro eo. Navis tamen predicta naufragium passa fuit, facto et culpa illorum, qui dictam navem interceperunt. Quod casus contingens post indebita captura navis spectat et pertinet raptoribus et mandantibus navem capi. Et ultra capturam dicte navis capitum, rerum et mertium predictarum dicti Mervaldus et Philipus plurima danna {plurima danna} et expensas passi sunt ascendentia et ascendentes ad magnam quantitatem pecunie represalie contra prefatum dominum imperatorem, eius subdictos et bona, et tam mari, quam terra, iuxta formam capituli, qualiter laudes et represalie concedantur.

Idcirco dicti Nicolaus et Franciscus dictis nominibus humiliter suplicant celsitudini et dominacionibus prelibatis quatenus dignentur vis dictis nominibus concedere represalias contra dictum dominum imperatorem, eius subditos et bona, tam mari, quam terra, pro precio et valore dicte navis ac dictarum rerum et bonorum, ut supra predatarum et predatorum et etiam pro dannis ex…[588] et interesse passis et factis per dictos Filipum et Mervaldum, vel alterum eorum paciendis et faciendis causa et seu occ(asione) predicta, vel saltem comittere, quibus videbitur per dominaciones prelibatas, ut visis, videndis et auditis audiendis, ac viso dicto capitulo, qualiter laudes et represalie concedantur cognoscant et refferant, an dicte represalie sint concedende, vel non. Alioquin dicti Filipus et Mervaldus invenient se suis rebus et bonis spoliatos sine spe recuperacionis et etiam cum summa iniuria dannificatos, quod non credunt esse intencionis celsitudinis et dominationum prelibatarum.

+MCCCCL die V a Martii.

Responsio i(llustri) et ex(celsi) domini ducis ianuen(sium) et magnifici consilii dominorum antianorum[589] in legitimo numero congregatorum est, quod sp(ectabile) Officium Provisionis Romanie comunis Ianue, auditis supplicantibus suprascriptis et vocatis coram se mercatoribus Trapesundarum diversantibus et intellectis diligenter omnibus // in materia suprascripta intelligendis, sumptisque informationibus super his in supp(licatio)ne narratis referat prefatis i(llustr)i domino duci et consilio, quid in dicta materia invenerit.

ASG, AS, 3051, Div. Filze, 31 N 170 12/X, 19/XI 1470

Pro Isabella de Ripparolia, uxore Bartolomei de'Opiciis.

Magnificis dominacionis locuntenenti et ancianis humiliter suplicando exponit Bartholomeus de Opiciis, tanquam procurator Isabelle uxoris sue, filie et heredis quondam Antonii de Riparolia, quod, cum alias dictus quondam Antonius cum quadam sua navi et cum certis suis bonis et mercibus esset in partibus orientalibus videlicet iuxta locum de lo Vati, supervenit ibi quondam Iheronimus de Nigro cum quadam galea et fustis armatis et dictam navem hostiliter accepit, ac bona in ea existencia ipsaque retinuit et de eis disposuit, prout voluit, ex qua captura et depredacione sic, ut supra, facta ipse Antonius tunc dollore, ut creditur defunctus est, dictaque Isabella, tunc infans seu in minori etate constituta, non potuit ius suum consequi et ideo, cum dicta preda comissa fuerit in mari et ad dominaciones vestras pertineat, ut huismodi casibus providere, requirit magistratum sibi dari, qui ius sibi ministret contra dictum Iheronimum et quencumque sibi obligatum sumarie simplicit(er) et de plano sine strepitu et figura iudicii sola facti veritate inspecta et sine solucione pignoris bandi, ita quod ipse Bartholomeus, qui pauperimus est, possit ius suum consequi, et qui magistratus dictam causam terminet, decidat et expediat et executionem faciat, in quo se comendat domina-cionibus vestris, quas conservet altissimus.

+die XII octobris 1470.

Перейти на страницу:

Похожие книги

Николай II
Николай II

«Я начал читать… Это был шок: вся чудовищная ночь 17 июля, расстрел, двухдневная возня с трупами были обстоятельно и бесстрастно изложены… Апокалипсис, записанный очевидцем! Документ не был подписан, но одна из машинописных копий была выправлена от руки. И в конце документа (также от руки) был приписан страшный адрес – место могилы, где после расстрела были тайно захоронены трупы Царской Семьи…»Уникальное художественно-историческое исследование жизни последнего русского царя основано на редких, ранее не публиковавшихся архивных документах. В книгу вошли отрывки из дневников Николая и членов его семьи, переписка царя и царицы, доклады министров и военачальников, дипломатическая почта и донесения разведки. Последние месяцы жизни царской семьи и обстоятельства ее гибели расписаны по дням, а ночь убийства – почти поминутно. Досконально прослежены судьбы участников трагедии: родственников царя, его свиты, тех, кто отдал приказ об убийстве, и непосредственных исполнителей.

А Ф Кони , Марк Ферро , Сергей Львович Фирсов , Эдвард Радзинский , Эдвард Станиславович Радзинский , Элизабет Хереш

Биографии и Мемуары / Публицистика / История / Проза / Историческая проза
История последних политических переворотов в государстве Великого Могола
История последних политических переворотов в государстве Великого Могола

Франсуа Бернье (1620–1688) – французский философ, врач и путешественник, проживший в Индии почти 9 лет (1659–1667). Занимая должность врача при дворе правителя Индии – Великого Могола Ауранзеба, он получил возможность обстоятельно ознакомиться с общественными порядками и бытом этой страны. В вышедшей впервые в 1670–1671 гг. в Париже книге он рисует картину войны за власть, развернувшуюся во время болезни прежнего Великого Могола – Шах-Джахана между четырьмя его сыновьями и завершившуюся победой Аурангзеба. Но самое важное, Ф. Бернье в своей книге впервые показал коренное, качественное отличие общественного строя не только Индии, но и других стран Востока, где он тоже побывал (Сирия, Палестина, Египет, Аравия, Персия) от тех социальных порядков, которые существовали в Европе и в античную эпоху, и в Средние века, и в Новое время. Таким образом, им фактически был открыт иной, чем античный (рабовладельческий), феодальный и капиталистический способы производства, антагонистический способ производства, который в дальнейшем получил название «азиатского», и тем самым выделен новый, четвёртый основной тип классового общества – «азиатское» или «восточное» общество. Появлением книги Ф. Бернье было положено начало обсуждению в исторической и философской науке проблемы «азиатского» способа производства и «восточного» общества, которое не закончилось и до сих пор. Подробный обзор этой дискуссии дан во вступительной статье к данному изданию этой выдающейся книги.Настоящее издание труда Ф. Бернье в отличие от первого русского издания 1936 г. является полным. Пропущенные разделы впервые переведены на русский язык Ю. А. Муравьёвым. Книга выходит под редакцией, с новой вступительной статьей и примечаниями Ю. И. Семёнова.

Франсуа Бернье

Приключения / Экономика / История / Путешествия и география / Финансы и бизнес