Любовный повесть Холдора Вулкан "Летние вечера, освещенные луной" на узбекском языке (СИ)

-Э, қойиле!Бу дейман, қори домласи тушмагур, ╝злари ҳам а?.. Биз пиёлада ичсак, сиз бира т╝ла... -дедим мен ҳамон ҳайратимни яширолмай.Кейин кимдир челакни олиб келди.Мен уни ариқдаги сувда яшилаб чайқадим.С╝нг бор ароқни челакка қуйиб, қорига узатдим.

Қори челакни оларкан: -Аввал бу ароқни сигирга тутиб к╝райчи -деди ва ароқ қуйилган пақирни сигирнинг тумшуғига яқин олиб борди.Сигир ароқнинг бадб╝йидан жирканиб, ортига шундай тисарилдики, унинг б╝йни ч╝зилиб, к╝злари чаноғидан чиққудай б╝либ, азбаройи таранглашган арқон узилиб кетай деди.

Шундан кейин Камаридин қори домла ароқ қуйилган челакни менга қайтариб бераркан: -Й╝қ, б╝таларим, ҳатто хайвон ҳам хазар қиладиган бу ичкиликни мен ичолмайман! -деди.Кейин сигирининг арқонини ечиб, индамай й╝лига равона б╝ларкан, бу воқеа бизга жуда қаттиқ таъсир қилди.Эртасига саҳарда д╝ппи чопонларни кийиб, масжидга чиқдик.Бир чиройлик номоз ╝қиб юрувдим.Хотиним Каполатхон, қизим Нортожи ҳам бехад хурсанд эди.Лекин к╝п ╝тмай менга к╝з тегдими, билмайман, ҳайтовур яна ичкилик ичишни бошлаб юбордим.Яна шиша ғарибига, ичкиликнинг қулига айланиб қолдим.Бу ичкилик жуда ёмон нарса б╝лар экан.У инсонга ва унинг оиласига фақат кулфат келтираркан.Мана, яқинда олис ва с╝лим шаҳарда ахлат титиб юрадиган алкаш Зулмат ибн Қулматнинг хотини Ғиштхон шу ичкиликнинг орқасидан, мастликда оғзида сигаретаси билан ухлаб қолиб, уй пуйи билан ёниб кетди.Жасади куйиб кетган экан, ҳамқишлоқлар уни аранг танидилар.Ҳеч кими й╝қ ғариба эди, раҳматли.Ким билади, балки яримта ароққа имонини сотадиган Зулмат ибн Қулмат унинг пулларини ╝ғирлаб, ╝зини ╝лдириб, уйга ╝т тортиб юборганми?..Яхшиям раис Исканақул Каркидонов Ғиштхоннинг дафн маросимига пича маблағ ажратиб, уни маҳалла аҳли чиройли қилиб, дафн этдик.Унинг қабрига белги сифатида бир дона пишиқ ғишт қ╝йилди.Эҳ, шунақа гаплар, яғир эшак! -деди чуқур х╝рсиниб, буталар ортидаги одам.

22 боб

Ойдин далалар сукунати